Ik was van plan om een uitgebreid verslag te
schrijven over Koninginnedag 2012. Over mijn klus voor DutchView MBS, ofwel
Mobile Broadcast Services. Dat ik gewapend met een van de twee draadloze
camera's in Rhenen mocht meelopen met de Koninklijke familie en dat ik daarvoor
een schoonfamilieweekend vroegtijdig had moeten afbreken. Ik wilde
gedetailleerd beschrijven hoe ik in alle vroegte het vakantiehuis had verlaten.
Eerst met piepende deur; daarna met piepende banden. Verlaten wegen, opkomend
zonnetje en een bekertje tankstationkoffie.
Hoe ik zonder enige controle het weiland
bereikte dat met een paar rijplaten tot tijdelijke NOS parkeerplaats was
omgetoverd. Het ochtendwandelingetje over de dijk langs de Neder-Rijn. Een slak,
lammetjes, een vroege vogel, mevrouw met puppy en een groepje meisjes in korte
rokjes. Ik wilde inderdaad het woord 'rokjesdag' lenen van Martin Bril.
Vervolgens zou ik verhalen over een laatste
verkenning van de route met productie en regie. Over klein technisch gedoe met
frequenties, bandbreedte en zendvermogen. Hoe antennes bijgesteld werden om de
signalen van twee D-CAM's gelijkwaardig en optimaal binnen te halen in de
splinternieuwe HD regiewagen van DutchView. Dat ik licht nerveus werd, terwijl
de heren van MBS precies wisten waar ze mee bezig waren.
Ik had al helemaal bedacht hoe ik verder zou
gaan over de aankomst van de Koninklijke bus. Over het liedje 'Welkom in
Rhenen' dat te laat ingestart werd en eigenlijk iets te lang duurde. Over het wc-pot
gooien en hoe ik daar enthousiast achter Willem Alexander aangelopen kwam, maar
precies verkeerd eindigde, waardoor mijn collega op camera 4 geen shot meer kon
maken.
Over de as.
Ik ga het allemaal niet doen. Het is volkomen
overbodig.
Zoals het ook niet nodig is om te bloggen over
mijn bijna botsing met prinses Anita, omdat ik achteruit liep en dit nou
typisch een prinses is die we allemaal een beetje over het hoofd zien. Of hoe
ik mijn collega D-cameraman aan de kant drukte tijdens het serveermomentje van
Willem Alexander. Ik was al actual, maar ook dat doet eigenlijk niet meer ter
zake. Zoals ook het ophemelen van een producer, die op exact het juiste moment
naast mij stond met een bekertje water, niet meer specifiek benoemd hoeft te
worden. Evenals het hoogtepunt van mijn dag. Lekker belangrijk dat Maxima mij
persoonlijk betrok bij het maken van een foto met iemand uit het publiek.
Nee, het is inmiddels allemaal mosterd na de
maaltijd.
Ik kan best beschrijven hoe leuk het is om op
Koninginnedag voor de NOS te mogen werken en dat het telkens weer even
bijzonder is als je met een camera tussen het prinsen- en prinsessenspul mag
lopen. Een verhaal waar het enthousiasme vanaf druipt schud ik probleemloos uit
de mouw, maar soms zegt één beeld meer dan vierhonderdvierennegentig woordjes.
Vanmiddag ontving ik in mijn mailbox een foto
die fotograaf Peter Kuhl afgelopen maandagochtend, om 16 minuten over 11, in
Rhenen heeft gemaakt. Hij drukte af met een sluitertijd van 1/250e, maar
uitgerekend die fractie van een seconde vertelt wat mij betreft eigenlijk
alles. Hier kan geen schrijver tegenop.
foto: Peter Kuhl
Die grijns is geweldig. Je hoeft die "non-post" inderdaad niet meer te schrijven.
BeantwoordenVerwijderenEn zelfs keurig gekleed meneer. Top foto, die wint toch zeker de prijs van Frits of niet ...
BeantwoordenVerwijderenleuk vak he.
BeantwoordenVerwijderenHet bewijs! Jehobby is nu je werk. Marein
BeantwoordenVerwijderenIk ben eigenlijk wel heel benieuwd wie hier wat tegen je gezegd heeft ????
BeantwoordenVerwijderen