maandag 1 januari 2024

Dag 2023, hallo 2024

 

Tijd vliegt. Er is alweer een jaar voorbij. Ik ben een man van lijstjes en dus vermaak ik me rond de jaarwisseling altijd met het opmaken van allerlei balansen: 178 dagen gewerkt. 1.708 uur. 43 weekenden, waarvan 20 keer de zaterdag én zondag. 103 dagen meercamera, 24 dagen met een losse camera op pad. 14 dagen remote camera’s bediend, 7 locatiebezoeken gedaan, 3 keer op de motor, 5 dagen lesgeven en de overige dagen waren bouwdagen, reisdagen, voorbereidingsdagen of schrijfdagen. In totaal had ik het afgelopen jaar 32 verschillende opdrachtgevers. Het meest heb ik gewerkt voor The Crew en Miltenburg AV. 

Het was best een gek jaar. 2022 was superdruk en er waren zelfs producties uitgesteld, omdat er geen personeel meer te krijgen was. Iedereen gooide enthousiast de prijs omhoog en alle verwachtingen waren hooggespannen. Vervolgens kwam 2023 niet echt lekker op gang. Vooraf hadden kenners geroepen dat het met name in april heel druk zou worden, maar in het voorjaar was er uiteindelijk helemaal niet zoveel te doen. Grote projecten werden afgezegd en vooral freelancers kregen regelmatig te horen dat ze bij nader inzien niet nodig waren. Ik schreef zelfs een blog over het feit dat het zo rustig was. Dat bleek achteraf bezien ook een beetje paniekvoetbal, want uiteindelijk werd het voor mij een heel gemiddeld jaar als je kijkt naar gewerkte dagen en uren. Al moet ik ook zeggen dat de kosten enorm gestegen zijn en ik moet voor mijn gevoel als ZZP’er steeds meer betalen. Ondanks het feit dat ik lekker gewerkt heb, is er niet gespaard dit jaar. Ik vrees dat dit de komende jaren niet veel beter zal worden. Er wordt in onze branche nog steeds gevochten om ieder project en elke eurocent. Er is bovendien weinig begrip voor de freelancer. Die wordt vaak toch een beetje afgeschilderd als zakkenvuller of juist als schijnzelfstandige. Dat ligt natuurlijk veel genuanceerder, maar daar moeten we het wellicht een andere keer over hebben.

Terug naar 2023 en de projecten waar ik mij voor mocht inzetten. Het begon gelijk mooi met Kinderen voor Kinderen, een Nieuwjaarsconcert van PhilZuid en het NK Veldrijden in een heel nat en modderig Zaltbommel. Ik was bij de Zapp Awards, de Holocaust Herdenking en de herdenking van de Watersnoodramp in Zeeland. Voor L1 was ik bij een paar grote live-uitzendingen rondom ‘Vastelaovend’ en ik mocht zelfs voor Omroep Gelderland een optocht filmen in Montferland. Daarna begon het jaar een beetje te kwakkelen, hoewel ik in mijn lijstje Indoor Brabant nog zie staan dat een mooi jaarlijks hoogtepunt is, omdat mijn dochter dan graag meegaat.

In april deden we The Passion en hoewel dat niet mijn favoriete genre om naar te kijken is, is het juist wel een geweldige productie om achter de schermen bij betrokken te zijn. Het is een van de grote tv-evenementen waar iedereen in het vakgebied ook naar kijkt. Er wordt altijd flink uitgepakt en ik ben dol op uitpakken. 

Voor Viaplay mocht ik een paar dagen naar een DTM-test in Oostenrijk, om een reportage te maken over autocoureur Thierry Vermeulen. Dat was leuk, omdat het voor mij een weerzien was met oude bekenden en ik warme herinneringen heb aan de jaren waarin ik heel veel autosport filmde.

Ik zat dit jaar drie keer met een camera achterop de motor. Een keer om de spelersbus van PSV te begeleiden naar De Kuip voor de Bekerfinale, een keer bij de triatlon van Holten en natuurlijk bij de triatlon van Almere, wat inmiddels ook een mooie jaarlijkse traditie is geworden.

Ik had het geluk om een programma te mogen filmen bij de huldiging van Feyenoord, ik was een paar keer bij College Tour en we registreerden de theatervoorstelling van Pieter Derks in Nijmegen. Daarnaast mocht ik voor de NOS een paar potjes handbal, basketbal, badminton en waterpolo in beeld brengen. Een letterlijk hoogtepunt en een serieus bucket-list dingetje was voor mij het NK Wielrennen in Sittard-Geleen, waarbij ik plaats mocht nemen op de beroemde Tulip Crane waar ooit in 1992 Eddie Vedder vanaf sprong op Pinkpop. Hierover heb ik ook een blog geschreven.

Indrukwekkend was de herbegrafenis van een onbekende soldaat uit de Eerste Wereldoorlog op het Amerikaanse oorlogskerkhof in de Franse plaats Oise-Aisne. Met veel ceremonieel vertoon werden de resten bijgezet van een Amerikaanse soldaat, die een jaar daarvoor ergens in de buurt gevonden waren. Wij mochten deze historische gebeurtenis in beeld vangen, maar moesten daarvoor wel aan allerlei eisen en protocollen voldoen. Gevolg was dat we begin juni een paar dagen op het kerkhof, tussen de duizenden marmeren kruisen, aan het werk waren. Een project om nooit te vergeten. 

Na de zomervakantie begon het met de Indiëherdenking en daarna was ik voor de derde keer bij de Grandprix Formule 1 op Zandvoort. Camera 16 en bocht 9 zijn inmiddels een vertrouwde combinatie voor mij. Het blijft superinteressant om mee te maken hoe de Engelse organisatie (FOM) deze races in beeld brengt en om te zien wat er op logistiek gebied allemaal bij komt kijken. Zo’n Formule 1 seizoen is absoluut de grootste tv-operatie in de wereld. Het is tof dat je een piepklein radertje in dat geheel mag zijn en voor mij is het elke seconde alsof ik een kind ben in een heel heel héél grote snoepwinkel.

Niet minder interessant was de live-uitzending van Dagboek van een Herdershond vanuit Sittard. Voor mij bijzonder, omdat het oorspronkelijke verhaal zich afspeelde in Geleen. Als klein ventje, met natte haartjes en een superzachte G, heb ik de tv serie gevolgd en zelfs het boek met veel interesse gelezen, omdat mijn opa ook in de steenkolenmijn had gewerkt. Dat ik nu betrokken mocht zijn bij de remake van dit programma vond ik heel speciaal. Het was bovendien een toffe, maar ook spannende klus om te doen. Ondanks de korte tijd waarin we de bewerking van deze musical moesten neerzetten, repeteren en uitvoeren is het prachtig geworden. Hopelijk komt er nog een vervolg op.

Het was sowieso een muzikaal jaar met een aantal mooie concerten om te filmen. Ik denk gelijk aan Rufus Wainwright, Spinvis, maar ook Bridge to Liberation, de 11e van de 11e en zelfs De Bevers in Ahoy. Daarnaast een hoop muzikale programma’s zoals Vrije Geluiden van de VPRO, Nachsjiech van L1, Nederland Zingt voor de EO, de uitreiking van de Gouden Notenkraker in de Melkweg, Stralend Kerstfeest en The Scrooge.

Je zou bijna denken dat ik van het ene hoogtepunt naar het andere ben gehold en zo voelt het ook, maar in de lijstjes kom ik genoeg producties tegen die je als ‘werk’ zou kunnen bestempelen. Het hoeft ook niet elke dag feest te zijn. Ik heb dit jaar bijvoorbeeld een aantal grote congressen van techbedrijven gefilmd, met allerlei presentaties waar ik inhoudelijk werkelijk niets van begreep. Dan kunnen dagen best lang duren, maar het helpt wel weer als je die dagen mag samenwerken met leuke mensen en het vak blijft altijd uitdagend. 

Uiteindelijk is het allemaal te veel om op te noemen, maar tot slot nog twee mooie hoogtepunten die niet onvermeld mogen blijven. Om te beginnen het World Cup Kwalificatie Toernooi schaatsen in Thialf, waaraan ik mocht meewerken als 1e cameraman voor The Crew. Het was de eerste keer dat dit facilitair bedrijf schaatsen deed en dan is het natuurlijk te gek als alles tot in de kleinste puntjes blijkt te kloppen en als de klant meer dan tevreden is. En een andere unieke klus die ik onlangs mocht doen is de Oudejaarsconference van Micha Wertheim. Het was een feest om een groot deel van deze voorstelling in Nijmegen te registreren met allemaal leuke, lieve en bevlogen mensen. Het was bovendien mijn allereerste oudejaarsconference, ondanks het feit dat ik deze week officieel 30 jaar (!) in het vak zit. Dat is al best lang, maar het werken met camera’s verveelt mij nog steeds niet. Nooit. Geen seconde. Ik kijk alweer met veel plezier uit naar alle uitdagingen die 2024 zal brengen.

 

Ik wens alle lezers van mijn blog het allerbeste voor dit nieuwe jaar. Blijf gelukkig en gezond. Zorg goed voor jezelf, maar vooral ook voor anderen. Laten we lief zijn, goed naar elkaar luisteren, een beetje begrip tonen en niet te snel (ver)oordelen. Dan wordt het vast weer een heel tof en visueel jaar.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.