Als je dagelijks apparaten aan elkaar knoopt, om bijvoorbeeld een televisie-uitzending te maken, dan weet je dat de techniek je altijd een keer in de steek kan laten. Dat gebeurt gelukkig niet heel erg vaak, maar áls het gebeurt, dan komt dat nooit goed uit. Murphey was een optimist.
Het nu volgende verhaal is niet geschreven om iemand zwart te maken. Laten we voor het gemak zeggen dat het nooit precies zo is gegaan. Het is vooral de bedoeling om een beeld te schetsen van de verschillende belangen tijdens een opname. Niet iedereen blijft onder alle omstandigheden even rustig en blijkbaar heeft niet elke medewerker bij een tv productie altijd evenveel kennis van (technische) zaken. Daar moeten we mee dealen, maar in een tijd waarin we toch druk zijn met reflecteren, kan dit voorbeeld er misschien nog bij.
Weet dat mensen aan de facilitaire kant, die dus met techniek werken, áltijd bezig zijn om storingen te voorkomen. Daar zitten ze zelf ook niet op te wachten. Helaas overkomt het ze soms toch.
Regie : ‘Wat hoor ik?’
Audio : ‘Sorry, we moeten echt even stoppen. Er is een probleem met het geluid.’
Regie : ‘Moet dat nu?’
Audio : ‘Ja! Het geluid is niet goed. Een van de microfoons kraakt.’
Regie : ‘Ja, dat hoor ik ook. Maar we zitten midden in de opname!’
Audio : ‘Het is niet te gebruiken zo. We moeten echt stoppen.’
Regie : ‘Hoe kan dat nou toch weer?’
Iemand : ‘Het blijft techniek.’
Regie : ‘Dit is zo dodelijk. Hier kan onze presentator zó slecht tegen…’
Opnameleider staat op en loopt naar de set waar de geimproviseerde talkshowtafel staat : ‘Sorry mensen. Ik moet helaas even inbreken. We moeten stoppen voor een probleem met het geluid. Een van de microfoons stoort. Excuus!’
Presentator : ‘Ohw. Dat is vervelend.’
Opnameleider : ‘Ja, heel vervelend. Het spijt ons.’
Presentator : ‘Moet dat echt nu?’
Opnameleider : ‘Ja, helaas wel...’
Regie : ‘Waarom is er áltijd iets met het geluid?’
Korte stilte.
Regie : ‘Altijd! Er is áltijd iets met het geluid.’
Niemand reageert.
Regie : ‘Kunnen we weer?’
Projectmanager : ‘Nee, er wordt naar gekeken. Momentje nog.’
Regie : ‘Dit is echt heel erg slecht. Killing voor het gesprek. We gingen net zo lekker.’
Audio : ‘We doen ons best. We doen ons best.’
Regie : ‘Maar hoelang moet zoiets duren?’
Schakeltechnicus (droog) : ‘Tot het is opgelost…’
Regie : ‘Dit kan toch niet. Dit kán toch niet… Dit kán toch echt niet.’
Audio (niet eens geirriteerd) : ‘Er wordt aan gewerkt.’
Regie : ‘Geef hem gewoon een nieuwe microfoon!’
Projectmanager : ‘Dat zijn ze ook aan het doen.’
Regie : ‘Kan dat niet sneller?’
Kort moment van stilte.
Regie : ‘We liggen al minimaal drie minuten stil.’
Regie-assistent : ‘Dertig seconden.’
Presentator : ‘Ik wil nu echt door!’ (Gooit ballpoint op tafel)
Regie-assistent (praat in de intercom) : ‘Ze zijn met man en macht bezig.’
Regie : ‘Kan iemand mij een update geven?’
Opnameleider : ‘Ze zijn druk.’
Schakeltechnicus (droog) : ‘Als ze zich ook nog bezig moeten houden met ons voorzien van updates, dan duurt het alleen maar langer.’
Regie : ‘Ja, maar de inhoud…’
Korte stilte
Schakeltechnicus (droogjes) : ‘Zonder geluid, geen inhoud.’
Regie : ‘Dit is toch niet normaal!?’
Audio : ‘De storing is er nog steeds. We hebben de microfoon én de zender vervangen.”
Regie : ‘Hoe kan dat nou?’
Audio : ‘We zijn er mee bezig.’
Regie : ‘Er is altijd wat…’
Regie-assistent : ‘Ze zijn er mee bezig.’
Regie : ‘Ik wil dat we nu een tafelmicrofoon neerzetten. Nu!’
Opnameleider : ‘De antennes worden verplaatst. Ze zijn kei druk met het trekken van kabels.’
Regie : ‘Waarom zet niemand een tafelmicrofoon op tafel?’
Iemand (mompelt zachtjes op de achtergrond) : ‘Omdat jullie ábsólúúúúút geen tafelmicrofoons en kabels in beeld wilden...’
Drie tellen stil.
Regie : ‘Kunnen we?’
Opnameleider : ‘Momentje nog.’
Audio : ‘Ik geloof dat we het hebben…’
Regie : ‘Oke. Actie. Pak hem maar op in vijf, vier…’
Opnameleider : ‘Ho ho. Een tel nog.’
Schakeltechnicus (droogjes): ‘drie…’
Regie assistent : ‘Ze zijn nog bezig.’
Regie : ‘Kom. Op. Nou! Komopnou. Komopnoutoch…’
Audio : ‘We moeten heel even iets testen, voor we dadelijk weer stil liggen.’
Regie : ‘Ja, dat is goed, maar kan dat niet als we alweer opnemen? Start de opname!’
Opnameleider : ‘Er ligt nog iemand onder de tafel.’
Regie-assistent : ‘Ze doen echt ontzettend hard hun best.’
Regie : ‘Schiet nou toch op, jongens. Dit duurt veel te lang. Veel. Te. Lang. De hele sfeer aan tafel is weg.’
Eindredactie : ‘Als het live was, dan waren we toch ook door gegaan.’
Schakeltechnicus (op zijn manier) : ‘Maar het is niet live…’
Regie : ‘Nee, gelukkig niet.’
Audio : ‘Het lijkt erop dat iemand anders op dezelfde frequentie zit.’
Regie-assistent : ‘Zijn ze verderop misschien ook aan het filmen?’
Regie : ‘Hoe kán dát nou toch weer?’
Regie-assistent : ‘Ik weet het niet, maar het zou kunnen.’
Regie : ‘Waarom weten wij dat niet? Productie! Dat moeten wij toch weten.’
Schakeltechnicus : ‘Het lijkt alsof er iemand op die frequentie zit. Lijkt…’
Regie : ‘Ik word hier zo kwaad van. Er moet direct iemand daar naartoe. Zij moeten op een andere frequentie!’
Schakeltechnicus : ‘Maar we weten niet eens of…’
Regie : ‘Productie! Productie móét daar nu gelijk heen.’
Opnameleider : ‘Het lijkt er op dat we door kunnen.’
Regie : ‘Iemand moet zeggen dat die andere ploeg op een andere frequentie moet.’
Audio : ‘We zijn er weer!’
Regie : ‘Is productie al onderweg?’
Opnameleider : ‘We kunnen weer.’
Regie-assistentie : ‘Ja, we kunnen weer.’
Schakeltechnicus : ‘Start alles!’
Regie : ‘Het mag nu echt niet nog eens gebeuren. Ik wil dat alle microfoons het vanaf nu blijven doen. Hebben jullie dat begrepen?’
Opnameleider : ‘Attentie! In vijf, vier, drie …’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.