De Meern. Het is wintertijd in mij. De hele dag gaap ik er op los. Ik zit te knikkebollen in de auto als mijn collega stuurt en heb 's ochtends opstartproblemen. Op de een of andere manier heb ik meer slaap nodig als het vroeg donker wordt.
Ik leef op zonnestralen.
Meestal lig ik al lang en breed in bed als mijn mooie vriendin naast me komt liggen. Ze trekt hard aan het dekbed om ook een stukje te bemachtigen. Dan knijpt ze mijn neus dicht, tegen het snurken. Met haar koude voeten duwt ze tegen mijn benen, zodat ik weer op mijn eigen helft lig. Romantisch draait ze zich van me af en regelmatig vergeet ze de nachtzoen. Toch weet ik dat ze van me houdt.
In mijn slaap verdedig ik het warme holletje dat ik heb gemaakt. Een paar tellen later zaag ik alweer bomen en het beleef ik avonturen in woeste dromen. Zolang mijn vriendin niet weet waarover ik droom is gesnurk mijn meest irritante eigenschap. Soms schrik ik even wakker van mijn eigen, luidruchtig, gehap naar lucht.
Waarom storten dromen zo vaak neer? Ik schrik me iedere keer weer kapot als ik in een ravijn val. Rusteloos lig ik na zo'n nachtelijk stressmomentje te woelen of voer ik een gevecht met mijn kussen.
Het komt regelmatig voor dat ik dan kletsnat ben van zweet. Noem mij maar de Ron Brandsteder van de nacht. De transpirator. Ik heb het altijd al gehad. Je kan mij uitwringen na een paar uur slaap. Diep in de nacht raak ik kilo's kwijt. Het is alleen zo jammer dat het er de volgende morgen vanzelf weer aan komt.
Mijn lief en ik, wij staan zelden tegelijk op. Zes wekkers gaan, verdeeld over twee nachtkastjes, allemaal op andere momenten af. Ik heb er twee. Een met de snoozetijd, die loopt een kwartier voor, en eentje met atoomtijd. Als die gaat moet ik er echt uit.
Opstaan!
De nieuwe dag begint voor mij uren eerder dan die van mijn vriendin óf ik mag langer slapen, maar nooit beginnen wij op hetzelfde moment. Zelfs in een vrij weekend verschilt ons ritme. Ik ben meer ochtendmens, mijn lieve lief is nachtbraker. Zij heeft bovendien minder slaap nodig dan ik, behalve op zaterdagen.
Ik leef op zonnestralen.
Meestal lig ik al lang en breed in bed als mijn mooie vriendin naast me komt liggen. Ze trekt hard aan het dekbed om ook een stukje te bemachtigen. Dan knijpt ze mijn neus dicht, tegen het snurken. Met haar koude voeten duwt ze tegen mijn benen, zodat ik weer op mijn eigen helft lig. Romantisch draait ze zich van me af en regelmatig vergeet ze de nachtzoen. Toch weet ik dat ze van me houdt.
In mijn slaap verdedig ik het warme holletje dat ik heb gemaakt. Een paar tellen later zaag ik alweer bomen en het beleef ik avonturen in woeste dromen. Zolang mijn vriendin niet weet waarover ik droom is gesnurk mijn meest irritante eigenschap. Soms schrik ik even wakker van mijn eigen, luidruchtig, gehap naar lucht.
Waarom storten dromen zo vaak neer? Ik schrik me iedere keer weer kapot als ik in een ravijn val. Rusteloos lig ik na zo'n nachtelijk stressmomentje te woelen of voer ik een gevecht met mijn kussen.
Het komt regelmatig voor dat ik dan kletsnat ben van zweet. Noem mij maar de Ron Brandsteder van de nacht. De transpirator. Ik heb het altijd al gehad. Je kan mij uitwringen na een paar uur slaap. Diep in de nacht raak ik kilo's kwijt. Het is alleen zo jammer dat het er de volgende morgen vanzelf weer aan komt.
Mijn lief en ik, wij staan zelden tegelijk op. Zes wekkers gaan, verdeeld over twee nachtkastjes, allemaal op andere momenten af. Ik heb er twee. Een met de snoozetijd, die loopt een kwartier voor, en eentje met atoomtijd. Als die gaat moet ik er echt uit.
Opstaan!
De nieuwe dag begint voor mij uren eerder dan die van mijn vriendin óf ik mag langer slapen, maar nooit beginnen wij op hetzelfde moment. Zelfs in een vrij weekend verschilt ons ritme. Ik ben meer ochtendmens, mijn lieve lief is nachtbraker. Zij heeft bovendien minder slaap nodig dan ik, behalve op zaterdagen.
Nu ben ik moe en ga ik naar bedje toe.
Wat mij heerlijk lijkt is elk jaar
BeantwoordenVerwijderenopnieuw een winterslaap houden en dan bij de eerste warme voorjaars-zonnestraaltjes mezelf even heerlijk uitrekken en daar was ik weer ;-)
groetjes Vivianne
Vivianne.... Wie is dat toch?
BeantwoordenVerwijderenVivianne is o zo mysterieus,
BeantwoordenVerwijderendaar kan de Mona Lisa niet aan tippen ;-)
groetjes Vivianne