Rijswijk. 'Sta je er in?' vroeg de meneer van het tankstation. Hij scande de barcode van de Quote500 die ik net op de toonbank had gelegd.
'Het zou slecht Nederland zijn als ik, met mijn € 3.000,- bruto, bij de 500 rijkste zou horen.' zei ik en ik keek door de ruit naar mijn auto. 'Als ik multimiljonair was zou ik hier echt niet met een Volkswagen Bora aan komen zetten!'
De man achter de kassa keek ook even naar buiten.
'Pomp twaalf. Alles bij elkaar?'
Ik rekende af en liep met het blad naar mijn auto. Mijn collega vroeg of ik me niet schuldig zou voelen als ik zo schandalig rijk zou zijn. We kwamen tot de conclusie dat we nu al rijk genoeg zijn om de armen te helpen, maar we doen het te weinig.
We reden verder. Radio uit, een beetje bladeren in de lijst en lekker dromen.
Was het maar waar. Had ik maar een vermogen van enkele tientallen miljoenen. Ik zou het wel weten.
Een absurd dure auto hoef ik niet. Ook niet direct een ander huis. Plastische chirurgie is aan mij niet besteed en ik zou ook gewoon blijven werken. Een leukere tijdsbesteding kan ik niet bedenken.
Van mijn miljoenen zou ik een dure camera kopen en een montageset. Ik zou een productiebedrijfje beginnen dat goede ideeën kan verwezenlijken. In mijn dromen heb ik zo veel geweldige plannen voor tv-programma's dat ik zeker weet dat het bedrijfje een succes zou worden. Misschien ben ik niet zakelijk genoeg om het financieel te redden en ik wil geen manager zijn, maar met een dik startkapitaal zouden we een hele goede tijd hebben en mooie programma's kunnen maken.
Als ik het vermogen van John de Mol had zou ik ook een eigen tv-station beginnen. Met de kijkcijfers die Talpa nu heeft zou ik dolgelukkig zijn, maar ik zou wel andere programma's maken. Programma's met inhoud waar misschien niet de meeste mensen naar kijken, maar waar genoeg mensen van zouden genieten. Reisprogramma's a-la Boudewijn Büch of Michael Palin, een populair wetenschappelijk programma als Jules Unlimited, een kinderdramaserie als Hamelen, Nederlandse Sportdocumentaires, een muziekprogramma als 2Meter Sessies of Paradiso Live... Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Een grote zak met geld zou ik op krijgen en ik zou er zeker niet ongelukkig van worden.
Dagdromen is toch niet verboden? Lang leve mijn Staatslot.
'Het zou slecht Nederland zijn als ik, met mijn € 3.000,- bruto, bij de 500 rijkste zou horen.' zei ik en ik keek door de ruit naar mijn auto. 'Als ik multimiljonair was zou ik hier echt niet met een Volkswagen Bora aan komen zetten!'
De man achter de kassa keek ook even naar buiten.
'Pomp twaalf. Alles bij elkaar?'
Ik rekende af en liep met het blad naar mijn auto. Mijn collega vroeg of ik me niet schuldig zou voelen als ik zo schandalig rijk zou zijn. We kwamen tot de conclusie dat we nu al rijk genoeg zijn om de armen te helpen, maar we doen het te weinig.
We reden verder. Radio uit, een beetje bladeren in de lijst en lekker dromen.
Was het maar waar. Had ik maar een vermogen van enkele tientallen miljoenen. Ik zou het wel weten.
Een absurd dure auto hoef ik niet. Ook niet direct een ander huis. Plastische chirurgie is aan mij niet besteed en ik zou ook gewoon blijven werken. Een leukere tijdsbesteding kan ik niet bedenken.
Van mijn miljoenen zou ik een dure camera kopen en een montageset. Ik zou een productiebedrijfje beginnen dat goede ideeën kan verwezenlijken. In mijn dromen heb ik zo veel geweldige plannen voor tv-programma's dat ik zeker weet dat het bedrijfje een succes zou worden. Misschien ben ik niet zakelijk genoeg om het financieel te redden en ik wil geen manager zijn, maar met een dik startkapitaal zouden we een hele goede tijd hebben en mooie programma's kunnen maken.
Als ik het vermogen van John de Mol had zou ik ook een eigen tv-station beginnen. Met de kijkcijfers die Talpa nu heeft zou ik dolgelukkig zijn, maar ik zou wel andere programma's maken. Programma's met inhoud waar misschien niet de meeste mensen naar kijken, maar waar genoeg mensen van zouden genieten. Reisprogramma's a-la Boudewijn Büch of Michael Palin, een populair wetenschappelijk programma als Jules Unlimited, een kinderdramaserie als Hamelen, Nederlandse Sportdocumentaires, een muziekprogramma als 2Meter Sessies of Paradiso Live... Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Een grote zak met geld zou ik op krijgen en ik zou er zeker niet ongelukkig van worden.
Dagdromen is toch niet verboden? Lang leve mijn Staatslot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.