slecht

De Meern. Ieder mens heeft zijn minpunten. Ik kan er, wat mezelf betreft, wel een tien opsommen. Een paar eigenschappen kan ik missen als kiespijn. Om te beginnen mijn ziekelijke nieuwsgierigheid, roddeldrang en een allergie voor conflicten. Afwijkingen die elkaar nog bijten ook. Helaas is veranderen niet eenvoudig; het zit diep.
Ik leg het uit.
Nieuwsgierigheid heeft twee kanten. Het voordeel is een gezonde interesse in de wereld om je heen, maar sommigen overdrijven het. Ik dus.
Ik wil alles weten en het liefst vóór anderen op de hoogte zijn. Vaak is dat onschuldig, maar het werkt op mijn zenuwen als iemand ergens over begint en het niet af kan maken. Die ander heeft een geheimpje of toegezegd iets niet door te vertellen. In zo'n geval word ik helemaal gek en soms behoorlijk lastig. Ik ga niet hier uitleggen wat de beste manier is om mij te treiteren, maar met geheimen kom je een eind.
Goede vrienden nemen me, na lang aandringen, soms toch in vertrouwen en lopen tegen het volgende probleem aan, want ik kan mijn bek niet houden. Begin in mijn omgeving niet over geheimen, anders ontstaan er onmiddelijk ergernissen.
Een karaktertrekje dat ik aan mijn Limburgse afkomst wijt, is de manier waarop ik over anderen spreek. Zodra het negatief is, vind ik het lastig om iemand de waarheid recht in het gezicht te zeggen. Dus doe ik het vaak achter zijn of haar rug om. Een vorm van roddel en kwaadsprekerij waar mijn vriendin zich mateloos aan kan storen. Het wordt vooral pijnlijk als de persoon in kwestie het later viavia te horen krijgt.
Ik moet een flinke vent zijn en mag vaker mijn mening ventileren tegenover de mensen waar het om gaat. Maar daar is de laatste slechte eigenschap die ik hier even in de groep wil gooien. Namelijk mijn angst om niet aardig gevonden te worden. Ruzievrees of conflictfobie. Noem mij maar bonjebang.
Ik kan er hélémaal niet tegen als iemand boos is of lijkt. Ik haat heftige persoonlijke meningsverschillen. Als iemand serieus geïrriteerd is raak ik de weg kwijt. Doe mij maar de Job Cohen-methode: 'De boel bij elkaar houden'.
Vandaar dat ik te vaak kies voor de slappe strategie pappen en nathouden. Aardig doen en sussen. Liever achter iemands rug om mijn hartje luchten dan een probleem echt aanpakken en het met de persoon in kwestie bespreekbaar maken. Nieuwsgierig als ik ben wil ik wel altijd van anderen weten of ze zich ook zo storen aan de afwijkingen van die-en-die.
Het zijn mijn verwerpelijke methoden. De dingen waardoor ik mezelf kan haten. Bijna net zo erg als nagelbijten en neuspeuteren. Doe ik overigens ook!