nieuws

Maarssen. Zo ben je een anonieme burger en zo ben je hot. Opeens graven journalisten van alle zichzelf respecterende redacties in je persoonlijke leventje en is niets meer privé. Ze gaan tot op de bodem en ze komen zeker meer te weten dan je lief is.
De brutaalste verslaggevers stalken je tot diep in de nacht. Alle kranten, radiozenders en tv stations berichten over jou, je vrienden en familie en er is niemand die vraagt of jij dat leuk vindt.
Het kan ons allemaal gebeuren. Sneller dan je denkt en je hoeft er helemaal niets voor te doen. Iedere dag overkomt het iemand anders, totaal onverwacht. Voor je het weet heb je die '15 minutes of fame' of meer.

Vandaag was de 18-jarig Jessica Brouwer uit Maarssen aan de beurt. Sinds anderhalf jaar studeert ze op de Virginia Tech University in Blacksburg, Amerika. Op deze campus heeft gisteren de vreselijke slachtpartij plaatsgevonden met uiteindelijk 32 slachtoffers. Onze landgenote is ongedeerd. Ze was in de buurt, maar is geen ooggetuige van het drama. Toch was zij even wereldnieuws in Nederland.
Gisterenavond hadden het RTL4 Nieuws en de VRT haar al ontdekt. Vanmorgen stond ze in verschillende kranten. Naam, toenaam, foto en in een paar dagbladen zelfs met een quote.
Jessica en haar ouders hebben zich waarschijnlijk nog niet afgevraagd hoe al die journalisten zo snel wisten dat zij in Blacksburg zit en hoe ze aan haar telefoonnummer kwamen. Wel was Jessica vanmorgen verbaasd over de hoeveelheid gemiste oproepen, nadat ze vannacht haar toestel had uitgeschakeld. De meeste nummers begonnen met 020 en 035. Ook haar mailbox is volgelopen en zelfs via Hyves hebben journalisten haar gevonden.
Het internet is tegenwoordig een onmisbare bron van informatie voor de media. Zoeken naar personen is helemaal niet meer ingewikkeld. Het begint natuurlijk met Google.
Iedereen die regelmatig over het internet surft heeft zichzelf wel eens geGoogled. Soms leidt dat tot verrassende inzichten. Maar ook als de zoekmachines niets weten te melden, is er altijd een familielid, vriend of bekende te vinden en is één telefoontje vaak voldoende om de persoon in kwestie te traceren.
Een persoon nam vanmorgen de telefoon op met de mededeling: "Ik ben het niet, geen familie en ik ken ze niet." Kennelijk was deze Brouwer al veel vaker gebeld door journalisten. Hij kon er gelukkig wel nog om lachen.
Met een naam en een woon- of geboorteplaats kom je dus een heel eind. In het geval van Jessica is iemand begonnen op de site van de Universiteit zelf en heeft de redacteur gezocht naar 'Dutch students'.
Jessica zit in het dames tennisteam van de Campus en staat op de site met een foto. Er staat bij dat ze uit Maarssen komt. De naam Brouwer in Maarssen levert in de telefoongids 39 vermeldingen op. Als je begint te bellen kom je vrij snel bij familie of een bekende uit.
De middelbare school in Utrecht was gebeld, maar wilde geen commentaar geven. Ook de tennisvereniging waar ze gezeten heeft was op internet te vinden. Langer zoeken bleek onnodig, want de ouders van Jessica waren bereid interviews te geven. De ploeg van Eén Vandaag moest wel aansluiten in de rij. Hart van Nederland en RTV Utrecht waren eerst.
De vriendelijke vader en moeder Brouwer vertelden hun verhaal over zorgen en over een dochter die dolgraag in Amerika wilde studeren. Ze waren bereid hun Jessica te bellen. Uiteindelijk sleepten ze haar voor een webcam. Zo kwam 'onze' Jessica in beeld en was de Nederlandse invalshoek compleet.
Het meisje kon goed verwoorden hoe zij dit schokkende wereldnieuws, dat even zo dichtbij haar was, heeft ervaren.

Ik geloof dat Jessica Brouwer en haar ouders de aandacht niet vervelend vonden en zij realiseerden zich dat deze mediahype van tijdelijke aard is. Als ze er genoeg van had gekregen, was ze aan het eind van de dag niet meer in de uitzending van Pauw en Witteman verschenen. Hoewel ik vrees dat de meeste 020 telefoontjes, die Jessica in de Amerikaanse nacht heeft ontvangen, van die redactie afkomstig waren…