boemdenken

Den Haag. Na afloop van de opnamen was het kleine zwarte koffertje achter gebleven in het stadhuis van de niet nader te noemen residentie. Een gehaaste geluidsman had het laten staan, ergens in de wandelgangen. Op het accessoirekistje zaten stickertjes met een firmanaam en zelfs het telefoonnummer van de rechtmatige eigenaar.
Iemand in het grote kantoorgebouw had het plastik valiesje zien staan en was blijkbaar zo bombang dat hij geen moeite nam om de kleine lettertjes te bestuderen. De man schakelde de afdeling security in en dat zijn mensen die meldingen van onbemande koffertjes altijd heel serieus nemen.
Paniek in the building!
Ontruimingsplannen werden uit een kast getrokken, het telefoonnummer van de Explosieve Opruimings Dienst opgezocht. In dit terreurtijdperk neemt niemand meer een risico. Het nummer bellen dat op de kleine flightcase stond kwam niet in de botte hersens van de beveiligers op. Of waren ze bang dat dit nummer de ontsteking zou kunnen activeren. Mensen die zoiets verzinnen hebben te veel films gekeken of ze zijn in de ban van The Phone.
Uiteindelijk werd de geluidsman viavia bereikt. Hij moest vertellen waar het koffertje had gestaan en vooral wat er in zat. Als zijn antwoorden niet correct waren, dan zou het stadhuis alsnog worden ontruimd en het kabelkoffertje wellicht opgeblazen. Gelukkig kon hij zich nog herinneren waar hij het voor het laatst had gebruikt.

Er zullen zeker mensen zijn die vinden dat het lelijke gebouw opgeblazen moet worden, maar er is volgens mij geen terrorist in de wereld die bedenkt dat zo'n Nederlands gemeentehuis een geschikt doelwit is.
Het overspannen boemdenken van tegenwoordig maakt het leven behoorlijk ingewikkeld en een stuk minder gezellig. Alleen beveiligingsbedrijfjes worden er beter van. Dat ze in Amerika doorslaan en massaal knettergek worden van hun Osamacomplex is tot daar aan toe, maar laten we in Nederland alsjeblieft een beetje normaal blijven.