Liempde, Velder. Er even tussenuit. Vakantie mag je het niet noemen. We gaan een paar dagen logeren bij familie in Limburg. Voor ons kindje is het wel een grote reis; zijn eerste. Zijn ouders vinden dat overigens een ingewikkelder onderneming dan het kleine mannetje.
De auto puilt uit. Het is een wonder dat de Volkswagen Bora niet door zijn hoeven zakt. Vooral ik heb de neiging om alle ingrediënten uit de kinderkamer mee te slepen. Mijn vriendin heeft me er minimaal vijf keer op gewezen dat we máár drie dagen gaan. Ondertussen had ik een stapel luiers ingepakt waar een riant weeshuis drie weken in kan poepen. Het aankleedkussen (ook overbodig), de Tummy Tub, een Bugaboo, knuffels, het campingbedje en kleertjes voor vier keer spugen per dag.
Je weet nooit.
Het was nog behoorlijk proppen om mijn eigen tas er bij te krijgen, laat staan een Maxi Cosi met baby. Die moest eigenlijk op het dak. Opeens begreep ik mensen met sleurhutten en dakkoffers.
Het enige beetje rock 'n roll dat er van mij over is zit in de cd-wisselaar.
Halverwege hebben de mannen dorst. Op een parkeerplaats langs de A2 gaat mijn vriendin ons mannetje voeden en heb ik tijd om bij de Texaco een drankje te kopen. Mijn zoetigheidverslaving speelt op en ik kom terug met Tiktak, Mentos, Autodrop, Aquarius en uiteraard een Raketje.
Dan is het mijn beurt om het kereltje te verschonen. Natuurlijk sta ik te klooien in het portier. Hij rolt telkens op zijn zij, omdat de bank schuin naar achteren loopt. Vijf dagen filmen voor The Phone is minder slecht voor je rug dan een Pamperstop langs de snelweg. Hij spuugt en ik kan de doekjes niet vinden. Daar ligt hij inmiddels bovenop. Nog even en hij pist ook nog. Ik verlies langzaam de controle.
Eindelijk schijnt de zon en gelijk sta ik te mopperen over hitte. Ik dump een vochtige luier met mosterdsaus in een overvolle afvalbak en gelijk neemt een wijze wesp afstand.
Hoe deden ze dat vroeger? Toen er nog geen billendoekjes, luiertassen, spuuglapjes en Pampers met plakrandjes en pisgootjes waren? Hoe werden kinderen groot toen de HEMA, Zwitsal en het Kruidvat nog niet bestonden? Hoe gevaarlijk was het leven zonder Maxi Cosi?
Anyway.
We rijden verder. De volgende keer neem ik nóg meer mee. Desnoods zet ik de commode op een boedelbak. Lang leve de luxe anno 2007.
En gemak dient de papa!
De auto puilt uit. Het is een wonder dat de Volkswagen Bora niet door zijn hoeven zakt. Vooral ik heb de neiging om alle ingrediënten uit de kinderkamer mee te slepen. Mijn vriendin heeft me er minimaal vijf keer op gewezen dat we máár drie dagen gaan. Ondertussen had ik een stapel luiers ingepakt waar een riant weeshuis drie weken in kan poepen. Het aankleedkussen (ook overbodig), de Tummy Tub, een Bugaboo, knuffels, het campingbedje en kleertjes voor vier keer spugen per dag.
Je weet nooit.
Het was nog behoorlijk proppen om mijn eigen tas er bij te krijgen, laat staan een Maxi Cosi met baby. Die moest eigenlijk op het dak. Opeens begreep ik mensen met sleurhutten en dakkoffers.
Het enige beetje rock 'n roll dat er van mij over is zit in de cd-wisselaar.
Halverwege hebben de mannen dorst. Op een parkeerplaats langs de A2 gaat mijn vriendin ons mannetje voeden en heb ik tijd om bij de Texaco een drankje te kopen. Mijn zoetigheidverslaving speelt op en ik kom terug met Tiktak, Mentos, Autodrop, Aquarius en uiteraard een Raketje.
Dan is het mijn beurt om het kereltje te verschonen. Natuurlijk sta ik te klooien in het portier. Hij rolt telkens op zijn zij, omdat de bank schuin naar achteren loopt. Vijf dagen filmen voor The Phone is minder slecht voor je rug dan een Pamperstop langs de snelweg. Hij spuugt en ik kan de doekjes niet vinden. Daar ligt hij inmiddels bovenop. Nog even en hij pist ook nog. Ik verlies langzaam de controle.
Eindelijk schijnt de zon en gelijk sta ik te mopperen over hitte. Ik dump een vochtige luier met mosterdsaus in een overvolle afvalbak en gelijk neemt een wijze wesp afstand.
Hoe deden ze dat vroeger? Toen er nog geen billendoekjes, luiertassen, spuuglapjes en Pampers met plakrandjes en pisgootjes waren? Hoe werden kinderen groot toen de HEMA, Zwitsal en het Kruidvat nog niet bestonden? Hoe gevaarlijk was het leven zonder Maxi Cosi?
Anyway.
We rijden verder. De volgende keer neem ik nóg meer mee. Desnoods zet ik de commode op een boedelbak. Lang leve de luxe anno 2007.
En gemak dient de papa!
En wat maakt die pijn in de rug uit, na het verschonen van een luier, als je Art dan zo ziet kijken, tevreden en heel voldaan!
BeantwoordenVerwijderenWat een plaatje van een plaatje.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Vivianne