vrijdag 3 augustus 2007

de dokter

Boedapest. De teamarts van Toyota, Riccardo Ceccarelli, stelt in een interview met Olav Mol dat doping in Formule1 niet of nauwelijks voor komt. Hij is van mening dat de fysieke fitheid van de rijders ruim voldoende is om het een hele race vol te houden.
In deze 'sport' hoeft het menselijk lichaam volgens Ceccarelli niet zo diep te gaan als bijvoorbeeld in de wielrennerij. Wie hard werkt in de sportschool heeft genoeg spierkracht en conditie om een grandprix te rijden. Je weet precies hoe lang het duurt en je hoeft niet zoals in een Touretappe extra kracht te hebben om de aanvallen van tegenstanders te pareren.
Laat staan dat een coureur na afloop van een race aan het infuus moet. Hij heeft minimaal een week de tijd om zich weer op te laden voor een volgende wedstrijd.
Een ander, minder sterk argument, is het feit dat de meeste teams niet beschikken over een eigen arts. De medische begeleiding staat hier, wat het prepareren van de rijders betreft, op een laag pitje. Die jongens nemen wat vitaminepreparaten en eten gezond. Suikers en misschien een extra Red Bulletje.
Dopinggevallen uit het recente verleden van de Formule1 zijn op één hand te tellen. Zo betrof het een keer een rijder die iets tegen verkoudheid had genomen en niet wist dat dit middel op de verboden lijst staat. Een andere coureur had in zijn vrije tijd cannabis gebruikt. Onschuldig en iedereen weet dat dit middel hem zeker niet zou helpen tijdens een race. Knullig dus.
Deze voorvallen hebben alles te maken met een gebrek aan kennis en informatie, niet zo zeer met de wil om vals te spelen. Dat kan je in deze sport beter op het technische vlak proberen.
De dokter legt ons vervolgens uit dat een middel als epo in de autosport niet echt van grote invloed is. Je wordt er misschien conditioneel iets sterker van, maar hier gaat het vooral om het proces tussen de oren. Daarvoor zou amfetamine kunnen helpen, maar de sport is al gevaarlijk genoeg zonder dat spul, het werkt verslavend en het is tegenwoordig heel gemakkelijk op te sporen. Cocaïne zou ook kunnen helpen. Daarmee overwin je angst, maar dat is natuurlijk buitengewoon dom in een sport waar je jezelf dood kan rijden. Het is allemaal niet aan de orde in Formule1. De dokter steekt er zijn hand voor in het vuur.
Natuurlijk zal Ceccarelli nooit voor onze camera roepen dat hij wél experimenteert met verboden middelen, maar ik vind zijn verhaal overtuigend en informatief. Toch mag er wat mij betreft ook hier meer gecontroleerd worden op doping, want nu zijn er in de Formule1 maar een paar controles per jaar. Alleen door er serieus mee om te springen kan worden aangetoond of wielrenners, die zeggen dat in andere sporten zoals Formule1 ook gepakt wordt, gelijk hebben of niet.

Vanmorgen sprak ik met iemand waarmee ik een speciale band heb over doping en samen kwamen we tot de volgende (flauwe) conclusie: Formule1 is eigenlijk geen sport. Het is meer een competitie voor techneuten. Wielrennen is ook geen sport meer. Het is de competitie van slimme artsen geworden.
De coureur heeft een goed geprepareerde auto nodig; de fiets een goed geprepareerde renner.

Het interview met dokter Ceccarelli wordt zaterdagmiddag uitgezonden in RTL GP op RTL7. Een aanrader!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.