(in)schatten

Hilversum. Soms krijg ik een stem aan de telefoon of een mail van een onbekende waar ik me gelijk een voorstelling bij maak. De naam gaat leven in mijn fantasie en ik moet eerlijk bekennen dat ik wel eens van een dame ben gaan dromen die ik nog nooit had ontmoet. En er zijn namen of stemmen die totaal oninteressant lijken tot je de persoon in kwestie erbij ziet.
Een collega van mij was al jaren heimelijk verliefd op iemand die hij dagelijks aan de lijn had, tot de tientonner bij een onvermijdelijke ontmoeting voor zijn neus stond.
Meestal valt het tegen.
Nu had ik al een paar weken mailcontact met een potentiële opdrachtgeefster die ik in mijn hoofd een jaartje of vijftig had gegeven. Dat doe ik automatisch bij namen die een beetje uit de tijd zijn geraakt. Denk aan Truus, Bep of Greet. Ik was vriendelijk, maar ook strikt zakelijk en misschien zelfs licht afstandelijk tot deze 'Truus' in levende lijve voor me stond.
Ik geloof niet dat ik dit verder hoef uit te leggen.
Niet dat ik nu opeens verliefd ben; ik ben net papa geworden, dolgelukkig met mijn lieve lief en heb heel andere zaken aan mijn hoofd, maar laten we zeggen dat er sprake was van een prettige samenwerking. Die mag wat mij betreft een vervolg krijgen. Ik ben immers ook maar een (camera)man en behoorlijk visueel ingesteld.