de technische klap

De Meern. Stofzuigen is nooit een liefhebberij geweest. Maar iemand moet het doen. In zijn flat-met-vloerbedekking periode kon het gebeuren dat de stofzuiger weken lang niet uit de meterkast kwam. Stofjes waren daar slecht zichtbaar, hij woonde nog alleen en was weinig thuis. Niemand had er last van.
Inmiddels wonen ze in een huis met lichte houten vloeren waarop alles zichtbaar is. Nu weet papa hoe smerig die flat was. Als niet minimaal een keer per week gepoetst wordt, dan is onverwacht bezoek niet meer welkom.
Vanmiddag kroop zoonlief in een wit shirtje door de keuken. Na een paar minuten was het moppie bijna zwart. Hoogste tijd dus om de bordeauxrode Philips uit de trapkast te halen. Het apparaat waarvoor eerder deze week nog nieuwe stofzuigerzakken zijn aangeschaft.
Een keurige verkoper van de plaatselijke Expert had het type 'oud' genoemd, maar de huisvader vertelde dat zijn TCX400 nog zuigt als de beste en maakte brutaal een flauwe grap over vrouwen…
Na de zolder, de trappen en de overloop is de slaapkamer aan de beurt. Daarvoor moet het snoer worden omgeprikt. En dan doet de oude vertrouwde stofzuiger opeens niets meer.
Dood.
Hoe hij ook op de powerknop drukt. Een ander stopcontact; het maakt niets uit. Zelfs het verversen van de zak en de filtertjes helpt niet.
Moedeloos wordt hij er van. Droevig ook. Beteuterd zit meneer op de grond met het comateuze apparaat op schoot. De slang levenloos om zijn nek. Hij vraagt zich al af wanneer er gelegenheid is om een nieuwe aan te schaffen en of die verkoper soms een glazen bol heeft.
Ten einde raad is de technische klap een laatste redmiddel. Eerst aan de zijkant, daarna er bovenop. Hard met de vlakke hand. En prompt begint de stofzuiger weer keihard te ronken…