De Meern. Mijn vriendin is jarig en dat kan ze heel goed. Jarig zijn. Zij is zo iemand die een hele dag straalt en tot in haar tenen geniet van elke hieperdepiep hoera. Op haar verjaardag is ze nóg mooier dan normaal. Het is de twinkel in de betoverende blauwe ogen.
Vandaag is ze opnieuw begonnen met tellen. Haar echte leeftijd wordt langzaam maar zeker minder interessant en dus is dit de eerste verjaardag als mama. Ze wilde ook maar 1 kaarsje op haar appelflap. En slingers. Weer net als vroeger.
Ik had niet-subtiele hints gekregen dat ik samen met mijn zoon de woonkamer moest versieren. Dat hebben wij dus maar gedaan. Vanmorgen om kwart over zeven. Ook het ventje was bloednerveus voor deze speciale dag en dus al vroeg klaarwakker.
Mijn lieve lief is altijd kinderlijk blij met kleinigheden. Voor haar hoeft het allemaal niet groots of duur. Als het maar met liefde is gegeven. Een eigenschap waar ik jaloers op ben, want ik heb nooit goedkope verlangens.
Dit jaar heeft ze echter een serieus cadeau gekregen. Ze had het verdiend. Bovendien hebben we voor de baby telkens nieuwe accessoires nodig. Een deugdelijke fiets bijvoorbeeld, met een kinderzitje.
Bij de plaatselijke fietsenboer stond toevallig een geweldige mamafiets. Tweedehands met lage instap en extra ruimte tussen stuur en zadel (voor het stoeltje). Een dubbele standaard zodat hij niet omkukelt, extra stevige bagagedrager, vier versnellingen en een veer zodat het brede stuur niet om kan klappen. Veel luxe voor een redelijke prijs. Met wat hulp van ouders en schoonouders een prachtig cadeau.
Ondanks de miezerregen zijn we de fiets vanmiddag gaan ophalen. Mijn schatje was dolgelukkig. Volgens haar eigen zeggen was ze niet eerder zo blij met een verjaardagscadeau. Ze kon niet wachten om met ons mannetje te gaan fietsen. Ook hij trappelde van ongeduld.
In de rol van huisfotograaf struikelde ik er achteraan. Dit aandoenlijke moment moest ik natuurlijk vastleggen voor het nageslacht. Van al het geluk op die nieuwe fiets werd ik blij. Alleen vroeg ik me af wie ik nu het grootste plezier had gedaan. Mijn jarige vriendin of de tien maanden oude ontdekkingsreiziger in het zitje aan het stuur?
Vandaag is ze opnieuw begonnen met tellen. Haar echte leeftijd wordt langzaam maar zeker minder interessant en dus is dit de eerste verjaardag als mama. Ze wilde ook maar 1 kaarsje op haar appelflap. En slingers. Weer net als vroeger.
Ik had niet-subtiele hints gekregen dat ik samen met mijn zoon de woonkamer moest versieren. Dat hebben wij dus maar gedaan. Vanmorgen om kwart over zeven. Ook het ventje was bloednerveus voor deze speciale dag en dus al vroeg klaarwakker.
Mijn lieve lief is altijd kinderlijk blij met kleinigheden. Voor haar hoeft het allemaal niet groots of duur. Als het maar met liefde is gegeven. Een eigenschap waar ik jaloers op ben, want ik heb nooit goedkope verlangens.
Dit jaar heeft ze echter een serieus cadeau gekregen. Ze had het verdiend. Bovendien hebben we voor de baby telkens nieuwe accessoires nodig. Een deugdelijke fiets bijvoorbeeld, met een kinderzitje.
Bij de plaatselijke fietsenboer stond toevallig een geweldige mamafiets. Tweedehands met lage instap en extra ruimte tussen stuur en zadel (voor het stoeltje). Een dubbele standaard zodat hij niet omkukelt, extra stevige bagagedrager, vier versnellingen en een veer zodat het brede stuur niet om kan klappen. Veel luxe voor een redelijke prijs. Met wat hulp van ouders en schoonouders een prachtig cadeau.
Ondanks de miezerregen zijn we de fiets vanmiddag gaan ophalen. Mijn schatje was dolgelukkig. Volgens haar eigen zeggen was ze niet eerder zo blij met een verjaardagscadeau. Ze kon niet wachten om met ons mannetje te gaan fietsen. Ook hij trappelde van ongeduld.
In de rol van huisfotograaf struikelde ik er achteraan. Dit aandoenlijke moment moest ik natuurlijk vastleggen voor het nageslacht. Van al het geluk op die nieuwe fiets werd ik blij. Alleen vroeg ik me af wie ik nu het grootste plezier had gedaan. Mijn jarige vriendin of de tien maanden oude ontdekkingsreiziger in het zitje aan het stuur?
Gefeliciteerd !!!
BeantwoordenVerwijderenEn wat een leuk verhaal weer. Ik werd helemaal vrolijk tijdens het lezen.
Prachtig man! Volgende stap is de ontdekkingsreiziger leren fietsen! Is ook geweldig!
BeantwoordenVerwijderenDe eerste keer dat ik mijn mama-fiets uitprobeerde, deed ik dat meteen met 2 kids erop. Eentje voor en eentje achter. Pa fietste voorop en ma trapte er vrolijk achteraan. Opeens moest ik over een blubberweggetje fietsen, wilde even afstappen (dat leek me veiliger) en op dat moment gleed de mooie nieuwe tweewieler gezellig onderuit in de modder. 2 kids aan het brullen en een beduuste moeder. Die geweldige solide fiets kon toch niet kiepen, had de meneer van de winkel gezegd. Wel dus.... Daarna altijd stevig vastgehouden en het is nooit meer gebeurd. Nu zijn de beide mannen zo groot dat ze zelf kunnen fietsen en staat de mama-fiets te rusten in de garage.
BeantwoordenVerwijderenVeel fietsplezier !! Karin
Zeer geschikt voor papa's, zeker als deze fiets altijd vooraan in de schuur staat (mama fiets immers vaker dan papa?!). Maar pas op het stuur is breeeeeeed!
BeantwoordenVerwijderenDe foto zegt genoeg, wie van de twee het vrolijkste is :)
BeantwoordenVerwijderenja sorry hoor 2 daagjes te laat, maar...... PROFICIAT!!!!
BeantwoordenVerwijderenDikke kussen uit heijenrath.
Veel groeten en geniet de komende dagen!!