Hilversum. ‘ATTENTIE VOOR OPNAME. STILTE A.U.B!’
De blonde regisseuse gilde het door de supermarkt, waarna verbaasde klanten massaal in onze richting keken, om vervolgens gewoon verder te winkelen.
Het blonde regietypje had besloten om ook binnen haar grote Dolce & Gabbana zonnebril op te houden. Dat vond ze kennelijk hip. En bij haar styling hoorden natuurlijk ook UGGs. Evenals een witte maillot, kort rokje en dito truitje. Allemaal even iets te strak voor een lichaam dat het net niet meer kon hebben. Toch stond hier een gepoederde pittige tante, die van zichzelf vond dat ze stijl en klasse had.
‘STILTE!!!’
Haar overspannen toon maakte geen enkele indruk op de huismoedertjes met kleine kinderen en bejaarden die op dat tijdstip hun boodschappen deden. En gelijk hadden ze.
De bimbo zuchtte en steunde. Ze keek naar de geluidsman die zijn schouders ophaalde. Hij kon er niet meer van maken. Zijn richtmicrofoon hing precies op de kaderrand en hij had niet bedacht dat een zendermicrofoontje te duur was voor deze productie.
‘DAMES EN HEREN... WIJ MAKEN HIER TV OPNAMEN! ZOUT U ALSTUBLIEFT ZO VRIENDELIJK WILLEN ZIJN EN GEEN ENKEL GELUID WILLEN MAKEN? dank u...’
De filiaalmanager stond er bij en wist niet goed wat hij met deze situatie aan moest. Alsof zijn klanten schuldig waren aan een ernstig vergrijp. Stuk voor stuk maakten ze niet veel herrie, maar samen wel. Dat heb je nou eenmaal in een supermarkt. Waarschijnlijk had hij geen toestemming gegeven om opnamen in zijn zaak te maken, als iemand hem had verteld over de consequenties.
‘STILTE!!!’
De stille geluidsman hield ontzettend van rust. Niet alleen zijn microfoon was heel gevoelig. Hij kon zelf ook slecht tegen de overdreven manier waarop Juffrouw Mier probeerde het hem naar de zin te maken. Stiller dan dit zou het niet worden. Ze moesten het er maar mee doen. Hij knikte naar de cameraman die de band startte.
‘Camera loopt.’ zei de cameraman.
‘ATTENTIE. CAMERA LOOPT. STILTE OP DE SET!’
‘STILTE ALSTUBLIEFT!’
‘IN VIJF, VIER, STILTE, TWEE, EEN... EN ACTIE!!!’
En toen kreeg de presentator de slappe lach. Het waren de woeste armbewegingen die zijn regisseuse er bij maakte. Haar toon en het volume dat ze produceerde. De filmploeg werd door niemand op deze locatie serieus genomen. Dat kwam voor 50% door Miss Kenau en voor 50% door de bekende Nederlander die daar stond in een kangoeroepak.
De blonde regisseuse gilde het door de supermarkt, waarna verbaasde klanten massaal in onze richting keken, om vervolgens gewoon verder te winkelen.
Het blonde regietypje had besloten om ook binnen haar grote Dolce & Gabbana zonnebril op te houden. Dat vond ze kennelijk hip. En bij haar styling hoorden natuurlijk ook UGGs. Evenals een witte maillot, kort rokje en dito truitje. Allemaal even iets te strak voor een lichaam dat het net niet meer kon hebben. Toch stond hier een gepoederde pittige tante, die van zichzelf vond dat ze stijl en klasse had.
‘STILTE!!!’
Haar overspannen toon maakte geen enkele indruk op de huismoedertjes met kleine kinderen en bejaarden die op dat tijdstip hun boodschappen deden. En gelijk hadden ze.
De bimbo zuchtte en steunde. Ze keek naar de geluidsman die zijn schouders ophaalde. Hij kon er niet meer van maken. Zijn richtmicrofoon hing precies op de kaderrand en hij had niet bedacht dat een zendermicrofoontje te duur was voor deze productie.
‘DAMES EN HEREN... WIJ MAKEN HIER TV OPNAMEN! ZOUT U ALSTUBLIEFT ZO VRIENDELIJK WILLEN ZIJN EN GEEN ENKEL GELUID WILLEN MAKEN? dank u...’
De filiaalmanager stond er bij en wist niet goed wat hij met deze situatie aan moest. Alsof zijn klanten schuldig waren aan een ernstig vergrijp. Stuk voor stuk maakten ze niet veel herrie, maar samen wel. Dat heb je nou eenmaal in een supermarkt. Waarschijnlijk had hij geen toestemming gegeven om opnamen in zijn zaak te maken, als iemand hem had verteld over de consequenties.
‘STILTE!!!’
De stille geluidsman hield ontzettend van rust. Niet alleen zijn microfoon was heel gevoelig. Hij kon zelf ook slecht tegen de overdreven manier waarop Juffrouw Mier probeerde het hem naar de zin te maken. Stiller dan dit zou het niet worden. Ze moesten het er maar mee doen. Hij knikte naar de cameraman die de band startte.
‘Camera loopt.’ zei de cameraman.
‘ATTENTIE. CAMERA LOOPT. STILTE OP DE SET!’
‘STILTE ALSTUBLIEFT!’
‘IN VIJF, VIER, STILTE, TWEE, EEN... EN ACTIE!!!’
En toen kreeg de presentator de slappe lach. Het waren de woeste armbewegingen die zijn regisseuse er bij maakte. Haar toon en het volume dat ze produceerde. De filmploeg werd door niemand op deze locatie serieus genomen. Dat kwam voor 50% door Miss Kenau en voor 50% door de bekende Nederlander die daar stond in een kangoeroepak.
Kom op collega, een foto van dat gruizige hert, desnoods met balkje over de ogen... ;-)
BeantwoordenVerwijderen