productiestamboom

De Meern. Op aftitelingen staan allerlei functies die iets te maken hebben met productie. De gemiddelde kijker ziet door de bomen het bos niet, maar aan Mien uit Assen is zo’n titelrol ook niet besteed. Die gaat een kopje thee zetten of zapt verder terwijl televisiemakers op het puntje van de bank gaan zitten. Maar ook voor de Hilversumse incrowd is het soms ingewikkeld om, door alle varianten op productiegebied, te begrijpen wie echt belangrijk is en wie niet. 
Volgens mij ziet het kastenstelsel van de afdeling productie er als volgt uit:
De producent is over het algemeen de grote baas van een productiemaatschappij. Denk aan John of Joop. Tegenwoordig is Reinout onze beroemdste productent, maar iedereen die een bedrijfje begint en een format verkoopt mag zich producent noemen. Over het algemeen heb je als cameraman niet of nauwelijks met een producent te maken. In sommige gevallen ziet een goede producent zijn programma’s als kindjes en blijft hij nauw betrokken bij de productie, maar meestal is er iets mis als de producent op de werkvloer verschijnt.
Het verantwoordelijke werk is gedelegeerd aan een uitvoerend producent, ookwel de UP genoemd. Dat is de gene die over de centjes gaat en in den beginne alle belangrijke beslissingen neemt. Hij of zij zoekt een regisseur, bepaalt de budgetten en overlegt met de opdrachtgevers. In veel gevallen heeft een uitvoerend producent meerdere programma’s in portefeuille. Wie goed bevriend is met een drukke UP heeft gegarandeerd werk. 
Dan volgt in de hiërarchie de productieleider. Die heeft de dagelijkse leiding bij een programma. Hij of zij waakt over de centjes, de voortgang en stuurt het team aan. Productieleiders zijn over het algemeen belangrijk vanaf het moment dat alle onderhandelingen achter de rug zijn, maar hebben vaak grote invloed op de samenstelling van het team en de technische ploeg.
De producer is een uitvoerder. Een beroepsritselaar. Het is zijn (of meestal haar) taak om alles te organiseren en liefst voor zo min mogelijk geld. Goede producers kan je verdelen in twee categorieën: de moedertjes en de bitches. De eerste groep snapt dat het belangrijk is om goed voor mensen te zorgen. Zij weten lief en zakelijk op briljante wijze te combineren. De bitch is ambitieuzer, heeft minder met de populariteitsprijs en gaat waar nodig over lijken. 
Onderaan in de keten staat de productie assistent. Het zijn vaak jonge meisjes die het vak graag willen leren en bereid zijn om voor een appel en een ei zich de poten onder het lijf uit te lopen. Het zijn de leukste en meest onschuldige personen op de set. Helaas stoten ze vaak in vroegtijdig stadium hun neus en dat leidt er toe dat ze afhaken of heel ambitieus worden. Een enkeling ontdekt in deze fase hoe het niet moet en besluit het in de rest van haar carrière anders aan te pakken. Dat zijn moedertjes in de dop, de leukste mensen in omroepland. Helaas komen ze niet allemaal even ver.
Tot slot heb je de runners. Dat zijn vaak weer jongens. De slaafjes van het productieteam. Zij mogen blij zijn als ze de aftiteling überhaupt halen, want veel meer zit er voor deze loopjongens niet in. Ze krijgen water en brood, een auto of busje om mee te scheuren en als beloning alle bekeuringen die ze in opdracht veroorzaken.