de kracht van kijken

De Meern. De vorige week mocht ik een dagje mee met fotograaf Martin Kers. Er komt binnenkort een nieuw boek van hem uit en naar aanleiding daarvan maakten wij een reportage voor het programma Vroege Vogels. (zie ook ‘stuurloos’) De titel van het boek is Oer, het staat vol met prachtige detailopnamen uit de natuur en volgens mij gaat het over kijken.
De fotograaf liet ons zien dat je tijdens een simpel wandelingetje veel meer kan zien als je bereid bent om op licht en kleuren te letten, je standpunt zo nu en dan te veranderen en als je oog hebt voor simpele details. Dit zijn eenvoudige tips, maar ook voor mij ging binnen tien minuten een hele wereld open.
Als je goed kijkt is er zoveel te zien. Een simpel polletje gras, dat net een streepje zon vangt. Het mos in vele soorten groen dat leeft op een boomstronk. Zelfs een roestbruin blad kan opeens fascinerend zijn. Evenals dat ene oranje plantje tussen al het groen. Schelpen op het strand. Pluisjes of stekels aan een tak. De vormen van wortels van bomen, daar waar ze de grond raken. De vele vormen en lijnen van een stuk boomschors of het reliëf dat de wind in het strandzand heeft geblazen.
Met name het lage perspectief is vaak verrassend. Zo krijgt een klein plantje dat net uit de grond schiet al iets heel krachtigs. Dus eigenlijk moet je vaker plat op je buik gaan liggen om te genieten van de natuur. Ook hier is de hoekzoeker weer zeer welkom.
In Oer laat Martin Kers die details zien. Het zijn collages van beelden die de fotograaf zorgvuldig heeft samengesteld. Natuurverschijnselen waar je niet lang naar hoeft te zoeken, maar die krachtig worden door de hoek van zijn lens, het standpunt, kleur en licht of juist door de hoeveelheid.
Ik kan dat hier eigenlijk helemaal niet uitleggen; je moet het zien! Wie van natuur en van fotografie houdt moet het fotoboek Oer maar aan Sinterklaas vragen. En als de Sint er nog eentje over heeft, dan houd ik me aanbevolen.
Al tijdens het filmen kreeg ik zin om zelf te gaan fotograferen. Dit weekend heb ik tijdens een wandelingetje met mijn zoon een paar pogingen gedaan om de filosofie van Martin Kers te kopiëren. Dat is uiteraard jammerlijk mislukt, maar ik blijf de komende tijd oefenen, proberen en vooral kijken. Want uiteindelijk draait het allemaal om de kracht van het kijken.

Een eigen poging. Vanmiddag in de tuin.

Normaalgesproken zou ik er -in het meest gunstige geval- langs gelopen zijn.