Borne. Ik was zaterdagavond bij de nachtmis. Een paar dagen te vroeg zou je zeggen, maar in Borne werd de dienst in het Twents geregistreerd. Die opname wordt op kerstavond uitgezonden bij TV Oost.
Eén keer eerder had ik een nachtmis gefilmd. Lang geleden, in 1989 ofzo. Toen zond Lokale Omroep Start in Geleen rechtstreeks uit vanuit de Christus Koningkerk aan De Kluis. Dat was nog niet eerder vertoond en hartstikke illegaal. Onze technische man had een straalzender geknutseld, waarmee we een signaal van de kerktoren naar het zogenaamde kopstation van de CAI stuurden. Er vanuit gaande dat de mannetjes van de radiocontroledienst wel iets anders te doen hadden op kerstavond.
Ik was zeventien en mocht al de regie doen. Twee en een halve camera had ik tot mijn beschikking. Eentje nog met buizen. Het plaatje van deze vierkante JVC kregen we met geen mogelijkheid lijkend op het ‘strakke’ beeld dat onze eerste CCD camera’s produceerden.
Met vier bouwlampen hadden we de kerk sfeervol opgelicht. Meer licht was stoppenkast-technisch niet mogelijk. Het was net niet voldoende. Dankzij al ons kunst en vliegwerk kwam er evenveel ruis als beeld bij de kijkers thuis. Mijn ouders, oma’s en de overburen. In totaal denk ik dat we niet meer dan een paar honderd kijkers hadden, ondanks veel publiciteit in De Maas en Geleenbode en De Trompetter.
De regie hadden we opgebouwd in een zijbeuk van de kerk. We zaten achter een gordijn met een paar monitoren, de SEG2000 beeldmenger en een eenvoudige geluidsmixer. Het kon niet anders, want onze camerakabels waren niet langer dan 25 meter.
Het ging allemaal heel goed. Tot de mis was afgelopen en het kerkkoor een laatste lied had gezongen. Vlak voor de aftiteling werd gestart schakelde naar een close-up van een brandend kaarsje. Het was een prachtig afsluitend beeld dat mooi onder de titelrol kon blijven staan. Maar precies op dat moment blies de koster onze kaars uit.
Daarop hoorden de mensen in de kerk van achter het gordijn een vloekwoord dat zeker op zo’n plek en uitgerekend op dat moment niet thuis hoorde. Een Oud Hollands en hartgrondig “Godverdomme” was er uit voor ik er erg in had. Ook onze microfoons hadden mijn krachtterm opgepikt en deze versterkt via de kerktoren en het kopstation de kabel opgestuurd.
Ik schaamde me diep en raakte volledig de weg kwijt. Of ik de aftiteling überhaupt nog heb laten lopen weet ik niet meer. Volgens mij is het beeld die avond zwart gebleven tot de technicus zijn illegale zender uit de lucht haalde en weer overschakelde naar de kabelkrant.
Zaterdagavond in Borne ging het allemaal stukken beter, veel professioneler en tegenwoordig hebben we met minder licht een mooier plaatje. Ik heb tijdens de nachtmis ook nog drie rondjes om de kerk gelopen, omdat ik achter in de kerk op het koor moest beginnen, daarna shots moest maken op het Priesterkoor (waar ik via de sacristie kon komen), weer buitenom terug moest naar het koor, terug naar het altaar, om vervolgens te eindigen met een hoog totaal op het koor.
Zo had ik na afloop van de nachtmis niet alleen mijn jaarlijkse dosis kerkdienst te pakken, maar ook mijn jaarlijkse hoeveelheid joggen...
Eén keer eerder had ik een nachtmis gefilmd. Lang geleden, in 1989 ofzo. Toen zond Lokale Omroep Start in Geleen rechtstreeks uit vanuit de Christus Koningkerk aan De Kluis. Dat was nog niet eerder vertoond en hartstikke illegaal. Onze technische man had een straalzender geknutseld, waarmee we een signaal van de kerktoren naar het zogenaamde kopstation van de CAI stuurden. Er vanuit gaande dat de mannetjes van de radiocontroledienst wel iets anders te doen hadden op kerstavond.
Ik was zeventien en mocht al de regie doen. Twee en een halve camera had ik tot mijn beschikking. Eentje nog met buizen. Het plaatje van deze vierkante JVC kregen we met geen mogelijkheid lijkend op het ‘strakke’ beeld dat onze eerste CCD camera’s produceerden.
Met vier bouwlampen hadden we de kerk sfeervol opgelicht. Meer licht was stoppenkast-technisch niet mogelijk. Het was net niet voldoende. Dankzij al ons kunst en vliegwerk kwam er evenveel ruis als beeld bij de kijkers thuis. Mijn ouders, oma’s en de overburen. In totaal denk ik dat we niet meer dan een paar honderd kijkers hadden, ondanks veel publiciteit in De Maas en Geleenbode en De Trompetter.
De regie hadden we opgebouwd in een zijbeuk van de kerk. We zaten achter een gordijn met een paar monitoren, de SEG2000 beeldmenger en een eenvoudige geluidsmixer. Het kon niet anders, want onze camerakabels waren niet langer dan 25 meter.
Het ging allemaal heel goed. Tot de mis was afgelopen en het kerkkoor een laatste lied had gezongen. Vlak voor de aftiteling werd gestart schakelde naar een close-up van een brandend kaarsje. Het was een prachtig afsluitend beeld dat mooi onder de titelrol kon blijven staan. Maar precies op dat moment blies de koster onze kaars uit.
Daarop hoorden de mensen in de kerk van achter het gordijn een vloekwoord dat zeker op zo’n plek en uitgerekend op dat moment niet thuis hoorde. Een Oud Hollands en hartgrondig “Godverdomme” was er uit voor ik er erg in had. Ook onze microfoons hadden mijn krachtterm opgepikt en deze versterkt via de kerktoren en het kopstation de kabel opgestuurd.
Ik schaamde me diep en raakte volledig de weg kwijt. Of ik de aftiteling überhaupt nog heb laten lopen weet ik niet meer. Volgens mij is het beeld die avond zwart gebleven tot de technicus zijn illegale zender uit de lucht haalde en weer overschakelde naar de kabelkrant.
Zaterdagavond in Borne ging het allemaal stukken beter, veel professioneler en tegenwoordig hebben we met minder licht een mooier plaatje. Ik heb tijdens de nachtmis ook nog drie rondjes om de kerk gelopen, omdat ik achter in de kerk op het koor moest beginnen, daarna shots moest maken op het Priesterkoor (waar ik via de sacristie kon komen), weer buitenom terug moest naar het koor, terug naar het altaar, om vervolgens te eindigen met een hoog totaal op het koor.
Zo had ik na afloop van de nachtmis niet alleen mijn jaarlijkse dosis kerkdienst te pakken, maar ook mijn jaarlijkse hoeveelheid joggen...
Lang geleden dat ik zo heb moeten lachen. Ik hoor het GVD uit je mond komen en net daar en op dat moment genanter kan niet. Maar nu kun je er toch zelf ook wel goed om lachen....? Nou op naar de laatste stukjes van dit jaar en laat me nog vaak zo lachen als zojuist.
BeantwoordenVerwijderenGerny
Whoei,maar je was al wel op het perfecte plekkie om te biechten;-)
BeantwoordenVerwijderengroetjes Vivianne