Londen, Engeland. Over twee weken, op 29 maart, vindt op de Theems in Londen de beroemde Boatrace plaats tussen Oxford en Cambridge. De Nederlander Sjoerd Hamburger is, na Gerritjan Eggenkamp in 2002, de tweede Nederlandse roeier die aan dit event mee mag doen. Hij heeft een positie in de boot van Oxford. Dit unieke verhaal is een reden voor Studio Sport om ter plaatse een voorbeschouwing te maken en daarom zijn wij 24 uur in Engeland.
Eigenlijk moeten we twee verschillende reportages maken. In de ochtend draaien we een sfeervol onderwerp van vijf tot zeven minuten met Gerritjan Eggenkamp. Hij laat ons Oxford zien en met name de gym en het botenhuis waar de roeiers zich voorbereiden. Als we daarmee klaar zijn moeten we naar Londen om een stukje te maken voor het Sportjournaal. Dat gaat over een oefenwedstrijd op de Theems. De boot van Oxford gaat het parkoers verkennen en heeft een vriendschappelijke wedstrijd georganiseerd. Wij hebben een afspraak met Sjoerd Hamburger.
Dit belooft een lange dag te worden. In alle vroegte beginnen we in het centrum van Oxford. Daar waar we de afgelopen nacht nog een gezellig rondje liepen is het nu stil en verlaten. De zon schijnt. Het Harry Potter decor is schitterend. Hier wordt weer eens bewezen dat je pittoreske steden het best kan bezoeken op zondagochtend voor dag en dauw.
Vanaf een heuvel kijken we naar de universiteitsstad. Dit is het vaste ansichtkaartenpunt. Een panorama. Ik maak het openingsshot van de reportage en verbaas me over een volwassen man die op dit vroege tijdstip in een klein speeltuintje zit te schommelen. Wellicht is het een genie die broedt op de oplossing voor het broeikaseffect. Ik stel me voor dat ik deze man over een aantal jaar op televisie zie en me afvraag waar ik hem toch eerder heb gezien. Op de schommel in Oxford’s South Park.
We rijden naar een universitair sportcentrum waar de oude aftandse fitnessruimte al jarenlang wordt gebruikt door de roeiers. Gerritjan laat ons zien waar hij vele liters zweet heeft achtergelaten. Het ziet er niet uit, maar dat heeft wel wat. Filmisch is dit een interessante plek. Binnen een half uur hebben we genoeg materiaal en kunnen we door naar de volgende locatie.
Twintig minuten rijden buiten Oxford ligt het plaatsje Wallingford. Daar staat het splinternieuwe en peperdure OUBC Boathouse. In de hal hangen tegeltjes met de namen van alle crews die ooit voor Oxford hebben meegedaan aan de belangrijke race tegen Cambridge met de uitslag en de geroeide tijd. Hoewel hier alles nieuw is (in 1999 is het oude Boathouse afgebrand) spat de historie er vanaf.
We krijgen een uitgebreide rondleiding en mogen alles zien in het Milanello van de roeisport. ‘Mooier wordt het niet’, zegt Eggenkamp. Je kan aan hem zien dat hij het jammer vindt dat dit botenhuis nog niet af was in zijn tijd.
Op weg naar Londen komen we terecht in een lange file. Het is de eerste mooie zondag van het jaar. Kennelijk is is Engeland massaal in de auto gestapt. Ons strakke schema valt in duigen. Even lijkt zelfs onze lunch er bij in te schieten, maar dat komt goed. Na een snel broodje in The Crewroom beginnen we aan de tweede klus van de dag.
Vanaf een persboot kunnen we de oefenwedstrijd filmen. Ik krijg alleen te maken met drie Engelse journalisten die de pensioengerechtigde leeftijd al lang gepasseerd zijn en die dit evenement al 100 jaar volgen. Zij stappen als eerste in en nemen plaats op de beste posities van het motorbootje. Ik durf niet te vragen of ik met mijn camera voorin mag zitten. Uiteindelijk krijg ik toch de pole position, vlak voor de race begint.
Zo’n roeiwedstrijd filmen vanaf het water is niet eenvoudig. Je wil close opnamen maken van roeiers, maar door alle beweging en de golven gaat het beeld hevig heen en weer. Hoewel alles mee zit en ik mijn uiterste best doe, vind ik mezelf niet super steady. Pas wanneer we klaar zijn kan ik het materiaal rustig terug kijken en valt het allemaal reuze mee.
Als we aan het eind van de middag eindelijk Sjoerd Hamburger voor de camera hebben stort het licht langzaam in. Om de twee minuten horen we het hinderlijke geluid van vliegtuigen die op weg zijn naar Heatrow. Ze herinneren ons aan het feit dat we nog een vlucht moeten halen.
(wordt vervolgd)
Eigenlijk moeten we twee verschillende reportages maken. In de ochtend draaien we een sfeervol onderwerp van vijf tot zeven minuten met Gerritjan Eggenkamp. Hij laat ons Oxford zien en met name de gym en het botenhuis waar de roeiers zich voorbereiden. Als we daarmee klaar zijn moeten we naar Londen om een stukje te maken voor het Sportjournaal. Dat gaat over een oefenwedstrijd op de Theems. De boot van Oxford gaat het parkoers verkennen en heeft een vriendschappelijke wedstrijd georganiseerd. Wij hebben een afspraak met Sjoerd Hamburger.
Dit belooft een lange dag te worden. In alle vroegte beginnen we in het centrum van Oxford. Daar waar we de afgelopen nacht nog een gezellig rondje liepen is het nu stil en verlaten. De zon schijnt. Het Harry Potter decor is schitterend. Hier wordt weer eens bewezen dat je pittoreske steden het best kan bezoeken op zondagochtend voor dag en dauw.
Vanaf een heuvel kijken we naar de universiteitsstad. Dit is het vaste ansichtkaartenpunt. Een panorama. Ik maak het openingsshot van de reportage en verbaas me over een volwassen man die op dit vroege tijdstip in een klein speeltuintje zit te schommelen. Wellicht is het een genie die broedt op de oplossing voor het broeikaseffect. Ik stel me voor dat ik deze man over een aantal jaar op televisie zie en me afvraag waar ik hem toch eerder heb gezien. Op de schommel in Oxford’s South Park.
We rijden naar een universitair sportcentrum waar de oude aftandse fitnessruimte al jarenlang wordt gebruikt door de roeiers. Gerritjan laat ons zien waar hij vele liters zweet heeft achtergelaten. Het ziet er niet uit, maar dat heeft wel wat. Filmisch is dit een interessante plek. Binnen een half uur hebben we genoeg materiaal en kunnen we door naar de volgende locatie.
Twintig minuten rijden buiten Oxford ligt het plaatsje Wallingford. Daar staat het splinternieuwe en peperdure OUBC Boathouse. In de hal hangen tegeltjes met de namen van alle crews die ooit voor Oxford hebben meegedaan aan de belangrijke race tegen Cambridge met de uitslag en de geroeide tijd. Hoewel hier alles nieuw is (in 1999 is het oude Boathouse afgebrand) spat de historie er vanaf.
We krijgen een uitgebreide rondleiding en mogen alles zien in het Milanello van de roeisport. ‘Mooier wordt het niet’, zegt Eggenkamp. Je kan aan hem zien dat hij het jammer vindt dat dit botenhuis nog niet af was in zijn tijd.
Op weg naar Londen komen we terecht in een lange file. Het is de eerste mooie zondag van het jaar. Kennelijk is is Engeland massaal in de auto gestapt. Ons strakke schema valt in duigen. Even lijkt zelfs onze lunch er bij in te schieten, maar dat komt goed. Na een snel broodje in The Crewroom beginnen we aan de tweede klus van de dag.
Vanaf een persboot kunnen we de oefenwedstrijd filmen. Ik krijg alleen te maken met drie Engelse journalisten die de pensioengerechtigde leeftijd al lang gepasseerd zijn en die dit evenement al 100 jaar volgen. Zij stappen als eerste in en nemen plaats op de beste posities van het motorbootje. Ik durf niet te vragen of ik met mijn camera voorin mag zitten. Uiteindelijk krijg ik toch de pole position, vlak voor de race begint.
Zo’n roeiwedstrijd filmen vanaf het water is niet eenvoudig. Je wil close opnamen maken van roeiers, maar door alle beweging en de golven gaat het beeld hevig heen en weer. Hoewel alles mee zit en ik mijn uiterste best doe, vind ik mezelf niet super steady. Pas wanneer we klaar zijn kan ik het materiaal rustig terug kijken en valt het allemaal reuze mee.
Als we aan het eind van de middag eindelijk Sjoerd Hamburger voor de camera hebben stort het licht langzaam in. Om de twee minuten horen we het hinderlijke geluid van vliegtuigen die op weg zijn naar Heatrow. Ze herinneren ons aan het feit dat we nog een vlucht moeten halen.
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.