arme papa

Utrecht. Het zijn de ‘Mama mazzeldagen’ bij Prénatal. En papa dan? Nou, ze zijn er wel -die papa’s- maar ze tellen hier niet echt mee. Praktische vaders sluiten direct na binnenkomst achteraan in de lange rijen voor de kassa’s. Kind op de arm en wachten maar. Hopen dat mama niet meer tijd nodig heeft dan dat het duurt om vooraan te komen.
Het is mij al eerder opgevallen dat de firma die moeders lokt met de slogan ‘Als jij wij wordt’ weinig op heeft met vaders. Terwijl je, juist in de periode rond het krijgen van een kindje, mannen heel goed zou kunnen pamperen met een Blije Doos. Of is die te flauw?
Boven mijn hoofd hangt een bord met de tekst: ‘20% korting op bijna alles’. Ik moet het drie keer lezen. Bijna alles! Het staat er echt. Waarschijnlijk niet op de stapel kinderkleding in mijn mandje.
Moeder de vrouw is gelokt door spam die voort komt uit de Blije Doos. Wie zich daar voor opgeeft (in de fase waarin de zwangerschapsdementie het heftigst is) krijgt een paar flutcadeau’s in een vrolijk kartonnetje en vervolgens jarenlang de meest geslepen reclameboodschappen toegestuurd. 
Of mama met het hele gezin voor een ‘aangepast’ tarief naar Centre Parks wil? Of ze een fotoalbum wil laten printen bij de firma Onscherp? Of ze voor de komende zomer al een Eurocamptent heeft geboekt in de Dordogne? Of ze kan collecteren voor de nierstichting? Of ze thuis een mevrouw wil ontvangen die haar nog veel meer kortingen door de strot drukt nu ze nog een beetje labiel is van de bevalling? En of ze wel weet dat dit weekend de ‘Mama mazzeldagen’ zijn?
Wat worden al die moedertjes toch hebberig in het walhalla van de kinderkleding. ‘Joh, wat maakt het uit?’ hoor ik er eentje kirren. ‘Het is gratis!’ en ze gooit twee truitjes en een guitig spijkerbroekje in de armen van haar arme man, die geduldig in de rij staat te wachten tot het weer gedaan is met de mama mazzeldagen.
Ze zouden tegelijkertijd de Papa Mazzeldagen bij de MediaMarkt moeten invoeren.
Natuurlijk is het niet gratis. Bij Prénatal zijn ze wel goed, maar niet gek. Hoe dichter je bij de kassa komt, hoe beter je hoort om welke bedragen het gaat. Maar dan loop je niet meer naar de stelling om een paar artikelen terug te leggen. Voor je het weet moet je achteraan aansluiten. Liever een paar tientjes meer uitgeven.
Buiten voor de deur posten papa’s die het binnen niet uithouden. Of oma’s die even mee zijn gelopen met kinderen die ongeduldig werden. In de hele straat is geen parkeerplekje meer te vinden. Ja eentje, want wij gaan snel naar huis. De buit is binnen.