gaffer

Amsterdam. Zonder gaffertape geen televisie. Dit klinkt voor een leek misschien een beetje overdreven, maar neem van mij aan dat deze bijzondere plakband Hilversum bij elkaar houdt. 
Er gaat geen cameraploeg op pad zonder een rol van deze eenvoudig af te scheuren duct tape. In elke serieuze materiaalwagen staat een kratje vol. De studio waar ze geen gaffertape voorradig hebben, is geen studio. Een beetje programmamaker kan niet zonder en de facilitaire tak van Omroepland al helemaal niet. 
Gaffer is sterke tape. Meestal 5 centimeter breed en op een rol zit ongeveer 50 meter. Het is verkrijgbaar in verschillende kleuren, maar zwart en grijs zijn veruit het meest populair. De tape plakt op alles, mits de ondergrond droog is en laat geen resten achter als je het weer weg trekt. Het handige van dit product is dat je het gemakkelijk kan scheuren in de gewenste lengte of breedte.
De gaffertape is bedoeld om kabels bij elkaar te binden of ze zo vast te plakken dat er niemand over struikelt. Wij vidioten gebruiken gaffer echter voor alles. Vraag maar eens aan de crew van een willekeurig tv programma wat ze met gaffer hebben gefikst en je ligt dubbel van het lachen. Van kleine reparaties aan kleding of schoenen tot het dichten van roestgaten in de uitlaat van een oude auto. Het dient als pleister op een wondje, om twee apparaten bij elkaar te houden, als regenhoes, om ongewenste reclame af te plakken, als zonnekap op een lens... enzovoort. Ik sprak ooit iemand die zijn televisie had opgehangen met gaffertape. Zelf heb ik altijd een rolletje op zak als ik in Franse hotelletjes kom, om de losse douchekop aan het plafond te tapen.
Het schijnt zelfs dat er een boekje bestaat met de briljante titel: ‘Things you can do with gaffertape’. Je begrijpt dat ik al jaren op zoek ben naar een exemplaar.
Op een filmlocatie is alles van gaffertape. Het merkje op de vloer waarop de presentator moet staan, de zwarte strepen in de achtergrond. Het glimmende puntje dat gecamoufleerd moest worden is weggewerkt met gaffer. De microfoontjes van de presentator en zijn gasten zitten vast met gaffertape, evenals hun jasjes die eigenlijk iets te ruim zaten. Wie goed kijkt ziet dat het decor aan elkaar hangt met gaffertape.
In de filmindustrie is er zelfs een officiele functie vernoemd naar de plakband. Neem van mij aan dat dit de belangrijkste man op de set is.
Er kleeft eigenlijk maar één nadeel aan gaffertape: de rol is altijd kwijt. Als je hem even niet in de gaten houdt heeft iemand anders de gaffer alweer geconfisqueerd, om hem vervolgens op een onvoorspelbare plek te verstoppen. Al dan niet met opzet. Er zijn namelijk mensen in Hilversum die ik ervan verdenk dat ze de gaffertape het liefst voor zichzelf houden. Waarmee ik niet wil suggereren dat een enkeling zo’n rolletje pikt voor huis- tuin- en keukengebruik. Dat doet namelijk iedereen. Op tv formats en goede ideeën na is gaffertape het meest gestolen goed in Omroepland. 
Trek de kofferbak van een cameraman, regisseur of producer open en er ligt een halve rol. Vraag vervolgens waar je deze kan kopen en iedereen blijft het antwoord schuldig. Ik heb wel eens gehoord dat grote facilitaire bedrijven jaarlijks tienduizenden euro’s in gaffertape investeren (ca. € 12,50 per rol) en volgens mij verdwijnt bijna de helft weer in de (rug)zak van televisiemakers die het strikt professioneel zouden moeten gebruiken. Ik begrijp dat wel, want wie eenmaal weet wat je met gaffertape kan, raakt onmiddellijk verslaafd aan dit product. Zelf durf ik dan ook rustig toe te geven dat ik wel eens een rolletje heb gestolen van mijn voormalig werkgever. Ze kunnen me toch niet meer ontslaan en als ze dit probleem serieus willen aanpakken, moeten ze alle medewerkers op straat zetten.