food for thought

Enschede – Geleen, A73. Bij de eerste trompetklanken van het UB40 nummer Food For Thought gaan mijn gedachten onmiddellijk terug naar carnavalsfeesten in de grote zaal van de Geleense Hanenhof, eind jaren tachtig. De goede oude pubertijd.
Een heel jaar lang kon ik me verheugen op vier avonden dansen en sjansen. Eigenlijk deden we niet meer dan rondjes lopen op muziek, gespeeld door de band van Daan Prevoo. Iedereen was er, dat was belangrijk. Ik schat zo’n vijftienhonderd jongens en meisjes tussen de veertien en negentien jaar. Het was letterlijk om elkaar heen draaien, kijken wie er beschikbaar was en uitvinden of er meisjes waren die eventueel interesse toonden.
Ik heb voor het eerst gezoend op zo’n carnavalsdinsdag. Als ik goed reken was het in 1987, even na middernacht. Het Limburgs Volkslied speelde ten teken dat het feest voorbij was en dat we weer een jaar moesten wachten. Verdrietig viel ik in de armen van een meisje met een plaatjesbeugel. Bloednerveus was ik, ondanks een paar biertjes die er op mijn veertiende nog behoorlijk in hakten. 
Een jaar later scharrelde ik tijdens het jeugdcarnaval mijn eerste vriendinnetje op. Dit tot grote ergernis van een klasgenoot die dacht dat hij haar kon claimen. Het meisje zelf koos anders en ik vond het meer dan prima. Tot ik een paar maanden later bij het oud vuil werd gezet.
Volgens mij was ik een jaar of vijf trouw bezoeker van deze doldwaze dagen in de Hanenhof. Je moest er van begin tot eind bij zijn, anders dreigde je van alles te missen. Of erger: de mooiste kans ging er met een ander vandoor.
Er zijn in die tijd relaties ontstaan die nog steeds stand houden en waar kindertjes uit voort gekomen zijn. In de meeste gevallen was het vooral een spannende ontdekkingsreis. En niet alleen bepaalde meisjes hebben een onuitwisbare indruk gemaakt, ook nummers die de band tussen de traditionele Limburgse carnavalskrakers door speelde zijn blijven hangen en verbonden aan die tijd. Ik denk aan Jump van Van Halen, With or Without You van U2 en I Save The Day van Roberto Jacketti and the Scooters. Satisfaction van de Rolling Stones niet te vergeten!
Hoe ik hier op kom? Door de radio. Omdat ik Food For Thought onlangs hoorde terwijl ik op een vrijdagavond laat, in mijn eentje, van Enschede naar Geleen reed. Het is best een aanstekelijk nummer, maar ik denk dat het vooral speciaal is voor een paar duizend leeftijdgenoten uit de Waereldsjtad Gelaen. Volgens mij is er zelfs een Limburgstalige versie gemaakt van dit nummer, maar de tekst is me ontschoten. En die is nog niet te Googlen...