kak

De Meern. Ik heb geen idee wat wij misdaan hebben, maar iemand hier in de buurt heeft een gloeiende hekel aan ons. Dat kan niet anders, want vandaag lag er een verse hondendrol precies voor het pad naar onze voordeur. Dampend en zeer duidelijk zichtbaar in de maagdelijk witte sneeuw. Ik kan me niet voorstellen dat hier in deze keurige wijk gewoon a-sociale hondenbezitters wonen. Dit is geen ongelukje of een foutje. Hier is opzet in het spel. Kennelijk hebben wij er om gevraagd.
Een tijdje geleden lag er een keutel bij het zogenaamde Jip-en-Janneke-gat in de heg van onze achtertuin. Daar waar Art in de zomer dagelijks doorheen loopt om in het park achter ons huis te spelen. Ook zo’n actie waar je met gezond verstand niets van begrijpt. Je moet echt dommer dan je Rottweiler zijn wanneer je doorloopt nadat jouw hond op zo’n plek heeft zitten schijten. 
Ik pieker me suf. In principe doen wij geen vlieg kwaad. We groeten iedereen vriendelijk, draaien nooit luide muziek, rijden mijns inziens niet te hard door de straat en we maken geen troep. Ik dacht altijd dat wij ruimdenkende, aardige en spontane buurtjes waren. Ook mijn vrouw is zich niet bewust van enige misstanden, door ons begaan. Zelfs Art en Imme weten van niets.
Het vorig jaar heb ik me op deze blog beklaagd over de katten in de Drususlaan. Misschien dat dit er iets mee te maken heeft. Is er een dierenvriend die zich er over opwindt dat ik niet tegen kattenpoep in mijn plantenbak kan?
Ik begrijp er niks van.
Stel: Je hebt een hond en die gaat pal voor de deur van je buren zitten schijten. Dat zie je gebeuren. Dan trek je NIET aan het riempje en zeul je die hond een stuk verder. Je pakt GEEN zakje om die keutels in te doen. Je haalt GEEN schepje. Zelfs niet als de drol in de verse sneeuw ligt op te vallen, precies in de loop. Nee, kennelijk denk je dan: ‘Schijt!!!’ 
Schijt aan alles en iedereen. 
Of je denkt: ‘Lekker puh!’
Maar dan wil ik het baasje van die kakhond toch vriendelijk vragen of hij de volgende keer een stokje wil pakken om even in de sneeuw te schrijven waaraan wij dit verdiend hebben. Als ik straf heb, wil ik ook weten waarom.