Utrecht. Het hoort waarschijnlijk bij de dertiger. Altijd druk. We willen veel en als gevolg van alles wat we eerder zijn aangegaan, moet er ook nog van alles. Twee kinderen, een heftige hypotheek, allebei een drukke onregelmatige baan, vakantieplannen, iets voor jezelf doen en een sociaal netwerk dat niet alleen via internet onderhouden kan worden. De generatie nix!
Dan heb ik het nog niet over de dingen die je bij moet houden om erbij te horen. Het nieuws, de sport, muziek, televisie, boeken, films, trends, hypes, mail. Neem even de computer. Alleen al het up to date houden van alle apparaten in huis is een dagtaak. Zo ontvangt mijn vrouw tegenwoordig bestanden van haar werk in een DOCX formaat en kennelijk is haar laptop, van een paar jaar geleden, al zo prehistorisch dat het mij niet lukt om in een avondje een programma te installeren waarmee zij kan lezen wat haar studentjes mailen. Het kan ook aan mij liggen. Waarschijnlijk moet ik bij mezelf ook een paar nieuwe updates installeren.
Geen tijd voor.
Hier in huis is het altijd zoeken naar de juiste balans, alsof we allebei in tegengestelde richting hardlopen over een slap koord. Er is niet veel voor nodig om het zorgvuldig geconstrueerde kaartenhuis in elkaar te laten storten.
Een klus die geheel tegen alle verwachtingen in uren uitloopt.
Sneeuwstorm.
Iemand die op een parkeerterrein zachtjes tegen mijn auto botst en een vriendelijk briefje onder de ruitenwisser steekt met de complimenten over mijn parkeergedrag. Alsof ik tijd heb om het spatbord uit te laten deuken en het portier dat opeens krakend open gaat te laten spuiten.
Een kraan die lekt.
Mijn broek die scheurt en de auto van mijn vrouw opeens nietmeer.
Onze watermeter moet vervangen worden. Is de buitenkraan wel afgesloten?
De overheid verandert alle spelregels voor kinderopvang en dus zit ik een halve nacht gebogen over formulieren en brieven van het gastouderbureau. Wanneer moet ik het anders doen?
File.
Precies op het moment dat iedereen de winterjas aan heeft en je nog een paar minuten hebt om op tijd te komen poept een van de twee zijn luier vol.
Ruiten krabben.
Telefoon vergeten.
Tomtom in de war.
Winkel net gesloten.
Aangehouden worden door de politie...
Welke cursus timemanagement voorziet hier in?
Inmiddels vragen ze niet meer standaard aan mij of het goed met me gaat, maar of het kan zijn dat ik heel moe ben. Kennelijk staat het op mijn voorhoofd geschreven. Maar ik klaag niet. Ik heb twee wolken van kinderen. Donderwolken. En een geweldige vrouw die ik driemaal daags spreek... Als we elkaar bellen. Ik heb een wereldbaan ook al blijf ik voorlopig in het binnenland. En ik heb een prachtige deuk in mijn auto.
Dan heb ik het nog niet over de dingen die je bij moet houden om erbij te horen. Het nieuws, de sport, muziek, televisie, boeken, films, trends, hypes, mail. Neem even de computer. Alleen al het up to date houden van alle apparaten in huis is een dagtaak. Zo ontvangt mijn vrouw tegenwoordig bestanden van haar werk in een DOCX formaat en kennelijk is haar laptop, van een paar jaar geleden, al zo prehistorisch dat het mij niet lukt om in een avondje een programma te installeren waarmee zij kan lezen wat haar studentjes mailen. Het kan ook aan mij liggen. Waarschijnlijk moet ik bij mezelf ook een paar nieuwe updates installeren.
Geen tijd voor.
Hier in huis is het altijd zoeken naar de juiste balans, alsof we allebei in tegengestelde richting hardlopen over een slap koord. Er is niet veel voor nodig om het zorgvuldig geconstrueerde kaartenhuis in elkaar te laten storten.
Een klus die geheel tegen alle verwachtingen in uren uitloopt.
Sneeuwstorm.
Iemand die op een parkeerterrein zachtjes tegen mijn auto botst en een vriendelijk briefje onder de ruitenwisser steekt met de complimenten over mijn parkeergedrag. Alsof ik tijd heb om het spatbord uit te laten deuken en het portier dat opeens krakend open gaat te laten spuiten.
Een kraan die lekt.
Mijn broek die scheurt en de auto van mijn vrouw opeens nietmeer.
Onze watermeter moet vervangen worden. Is de buitenkraan wel afgesloten?
De overheid verandert alle spelregels voor kinderopvang en dus zit ik een halve nacht gebogen over formulieren en brieven van het gastouderbureau. Wanneer moet ik het anders doen?
File.
Precies op het moment dat iedereen de winterjas aan heeft en je nog een paar minuten hebt om op tijd te komen poept een van de twee zijn luier vol.
Ruiten krabben.
Telefoon vergeten.
Tomtom in de war.
Winkel net gesloten.
Aangehouden worden door de politie...
Welke cursus timemanagement voorziet hier in?
Inmiddels vragen ze niet meer standaard aan mij of het goed met me gaat, maar of het kan zijn dat ik heel moe ben. Kennelijk staat het op mijn voorhoofd geschreven. Maar ik klaag niet. Ik heb twee wolken van kinderen. Donderwolken. En een geweldige vrouw die ik driemaal daags spreek... Als we elkaar bellen. Ik heb een wereldbaan ook al blijf ik voorlopig in het binnenland. En ik heb een prachtige deuk in mijn auto.
DOCX is toch gewoon 'n Word bestand?
BeantwoordenVerwijderenKlinkt als een mooi leventje !!
BeantwoordenVerwijderendocx is een word 2007 bestand
BeantwoordenVerwijderenDOCX, te erg!
BeantwoordenVerwijderenAdem in ........ adem uit !!
BeantwoordenVerwijderenMicrosoft Office Compability Pack, om *.docx, *.xlsx etc bestanden te openen: http://www.microsoft.com/downloads/details.aspx?displaylang=nl&FamilyID=941b3470-3ae9-4aee-8f43-c6bb74cd1466
BeantwoordenVerwijderenEn als bovenstaand niet wil werken, dan is de "Word 2007 viewer" een makkelijke en snelle optie.
BeantwoordenVerwijderenup-daten.... dat doen mijn macs gewoon 's-nachts zelf... zelfs Microsoft Office kan dat geheel zelfstandig ;-)
BeantwoordenVerwijderenfoto van de deuk? Wil wel zien of je niet geweldig zit te overdrijven omdat dat zo leuk staat en zo zielig klinkt.
BeantwoordenVerwijderen