straf

Hilversum. Een vredelievende collega had een typisch freelance akkefietje aan zijn broek. In een camerawagen had hij een -in zijn ogen onschuldig- gesprek gevoerd over de verschillen tussen facilitaire bedrijven. Het was niet eens de cameraman die er over begon, maar een verslaggever op de achterbank.
In de vertrouwde omgeving van deze auto werden wat uitspraken gedaan. De teneur van het gesprek was echter dat de verschillen tussen al die bedrijven niet zo groot zijn als soms gesuggereerd wordt. De ene partij is beter in dit en de andere in dat. Hier hebben ze de mooiste auto’s, daar de meest praktische lampjes en weer ergens anders een set prachtige lenzen. Iets waar ik me in kan vinden. Alleen dacht de geluidsman die erbij was daar anders over. Hij was in vaste dienst en zag het genuanceerde verhaal van mijn collega als een aanval op zijn werkgever. 
Kan gebeuren, maar in plaats van het bespreekbaar maken van die irritatie hield hij de kaken stijf op elkaar. Het schijnt dat meneer zelfs een beetje met alle winden mee waaide. Tot ze terug waren in Hilversum. Daar holde hij direct naar de afdeling planning en deed zijn beklag over de betreffende freelancer. Oud Hollands klikken.
Woest waren ze op kantoor. Ze zouden die cameraman wel even een lesje leren. Zo’n jongen hoefde niet langer te rekenen op opdrachten en dus werd besloten om mijn vriend niet meer in te huren. Van de bellijst. Einde oefening. Klaar.
Niemand die op het lumineuze idee kwam om de betreffende freelancer eens om een verklaring te vragen. Niemand die bedacht dat het ook mee zou kunnen vallen met de extreme gedachten van deze zelfstandige ondernemer. Niemand die hem even informeerde over de voorgenomen boycot.
Je moet wel een heel stomme zelfstandig ondernemer zijn als je bewust je eigen ruiten in kukelt. Welke freelancer heeft er belang bij om zijn opdrachtgevers zo tegen zich in het harnas te jagen? 
Het duurde dus even voor de cameraman in de gaten had dat er iets aan de hand was. De eerste weken leek het toeval dat hij niet meer werd gebeld door dat facilitair bedrijf. Daarna dacht hij dat het rustig was. Even twijfelde hij zelfs of de programmamakers van zijn vaste klusjes problemen met hem hadden. 
Pas toen hij door een ander bedrijf gebeld werd voor hetzelfde project ging er een belletje rinkelen. Zeker toen bleek dat de firma die hem in de ban had gedaan, zou hebben gezegd dat er niemand meer te krijgen was voor die draaidag. De omroep was dan ook stomverbaasd toen hun favoriete cameraman opeens wel bleek te kunnen bij een ander facilitair bedrijf. Ook de klant wist van niets en dacht dat de cameraman, die hoog op hun voorkeurslijst stond, nooit meer beschikbaar was.
Inmiddels was hij een paar maanden verder. De freelancer ging op onderzoek uit. Kreeg eerst nog te horen dat er niets aan de hand was, maar toen hij door vroeg kwam de aap uit een mouw. De exacte details kende niemand. Argumenten om hem op de zwarte lijst te zetten waren flinterdun. Al snel werd gewezen naar de geluidsman en werd gezegd dat die gezegd zou hebben dat mijn vriend gezegd zou hebben dat... 
Het oorspronkelijke gesprek was totaal uit zijn verband getrokken. Er moest heel wat gelijmd worden en zelfs na een goed gesprek ging mijn vriend niet met een goed gevoel naar huis. Hij begreep ook wel dat de planners en beleidsbepalers van dat bedrijf een heel slechte indruk van hem hadden gekregen. Hoe onterecht ook, die poetste hij niet zomaar even weg.
Inmiddels wordt hij weer af en toe gebeld door het facilitaire bedrijf. Die geluidsman heeft hij nog niet gesproken. Dat komt wel. Of niet. Maar het gaat een tijdje duren voor de relatie volledig is hersteld. Zo voelt de freelance cameraman het in elk geval. Wat dat betreft heeft hij spijt. Niet van de uitspraken die hij heeft gedaan, maar dat hij ze deed in gezelschap van een geluidsman die niet goed kan luisteren. 
Een wijze les, al vrees ik dat de vredelievende freelancer ooit weer in deze valkuil trapt. Het is iemand met het hart op de tong. Misschien wel een tikkel naïef. Die gaat altijd uit van het goede in mensen. Ik vind dat mooi. Doe zelf ook uitspraken voor ik heb nagedacht over mogelijke consequenties. En dan gaat het wel eens mis. Hoort erbij...