Amsterdam. Ter voorbereiding op de bekerfinale van aanstaande donderdag, trainde Ajax vanmorgen op sportcomplex De Toekomst. Die training was besloten. Dat wil zeggen dat de pers pas vanaf half twaalf welkom was. Op dat moment verlieten de eerste spelers al het veld, dus veel viel er niet meer te filmen. Wat vooral opviel was de enorme hoeveelheid fans langs de kant. Zo besloten was die training nou ook weer niet.
Anyway. Wij draaiden interviews met Luis Suarez en Urby Emanuelson. Daarna was het wachten op de persconferentie van trainer Martin Jol, die zou plaatsvinden in de perszaal onder de Bobby Haarms tribune van het opleidings- en trainingscomplex. Perszaal is overigens een groot woord. Het heeft meer weg van een verbouwde garage. Ik kan me niet voorstellen dat een architect ooit bedacht heeft om hier de media te ontvangen. Eerder ballen, doelpalen of van die gele poppen die ze gebruiken om penalty’s mee te trainen.
Er staan wat stoeltjes, een klein podium voor camera’s, een tafel met daarop drie microfoons en er is een wit wandje met daarop de welbekende sponsornamen. Achterin staat een koffiemachine en een versterker waarop cameraploegen moeten inprikken voor het geluid.
Wij dachten slim te zijn en plaatsten een microfoon op de tafel waar achter Martin Jol plaats zou nemen. Anniek, de leukste geluidsvrouw die ik ken, was nog speciaal naar onze auto gehold om een extra gevoelig microfoontje te halen, want de trainer praat soms zo zacht. Maar een dame van de afdeling voorlichting verbood het streng. Voor de neus van Martin Jol mochten alleen de Ajax microfoons staan. Twee mooie sprieten voor de zaalversterking en een klein ding dat was aangesloten op die verdeelkast.
Ik begreep het niet. Waarom zou je geen eigen microfoon mogen gebruiken voor het opnemen van een persconferentie? Het ziet er mijns inziens ook altijd indrukwekkend uit als de tafel vol staat met blitse plopkappen. Bovendien was het beeld toch al rommelig door die verschillende microfoons van de club. Helaas kon de afdeling voorlichting geen antwoord geven op mijn oprechte vragen. ‘Daar ga ik niet over.’ Was tot twee keer toe haar verweer. ‘Afspraak is afspraak!’ zei ze nog terwijl ik me niet kan herinneren dat wij afspraken gemaakt hebben. Het is precies die reactie waar ik jeuk van krijg en waar ik nogal allergisch op kan reageren. Zeker op 4 mei, maar dat is misschien een beetje flauw.
De microfoon moest weg. Het licht ging aan, maar wat uit twee zwakke softboxjes kwam was te min om het zonlicht van buiten te overstralen en teveel kunstlicht om het helemaal te negeren. Het beeld werd er niet beter van.
Je zou kunnen zeggen dat Ajax op deze manier de pers een beetje minacht, maar ik vrees dat het veel erger is dan dat. Het is amateurisme en onkunde. Nooit heeft iemand van de afdeling pr en voorlichting gevraagd aan een cameraploeg hoe je een persconferentie het mooist in beeld kan brengen en op welke manier bijvoorbeeld de sponsors het beste voor de dag komen. Ze doen maar wat. In ieder geval lijkt het er niet op dat iemand met verstand van zaken hier de scepter zwaait.
Buiten loeien twee aggregaten en binnen mompelt de trainer. Het levert meer brom op dan verstaanbare spraak. Het beeld is wat flets en de sponsornamen staan zo groot op het achterwandje dat je niet een naam volledig kan lezen in het close/medium van de spreker.
Knudde!
Anyway. Wij draaiden interviews met Luis Suarez en Urby Emanuelson. Daarna was het wachten op de persconferentie van trainer Martin Jol, die zou plaatsvinden in de perszaal onder de Bobby Haarms tribune van het opleidings- en trainingscomplex. Perszaal is overigens een groot woord. Het heeft meer weg van een verbouwde garage. Ik kan me niet voorstellen dat een architect ooit bedacht heeft om hier de media te ontvangen. Eerder ballen, doelpalen of van die gele poppen die ze gebruiken om penalty’s mee te trainen.
Er staan wat stoeltjes, een klein podium voor camera’s, een tafel met daarop drie microfoons en er is een wit wandje met daarop de welbekende sponsornamen. Achterin staat een koffiemachine en een versterker waarop cameraploegen moeten inprikken voor het geluid.
Wij dachten slim te zijn en plaatsten een microfoon op de tafel waar achter Martin Jol plaats zou nemen. Anniek, de leukste geluidsvrouw die ik ken, was nog speciaal naar onze auto gehold om een extra gevoelig microfoontje te halen, want de trainer praat soms zo zacht. Maar een dame van de afdeling voorlichting verbood het streng. Voor de neus van Martin Jol mochten alleen de Ajax microfoons staan. Twee mooie sprieten voor de zaalversterking en een klein ding dat was aangesloten op die verdeelkast.
Ik begreep het niet. Waarom zou je geen eigen microfoon mogen gebruiken voor het opnemen van een persconferentie? Het ziet er mijns inziens ook altijd indrukwekkend uit als de tafel vol staat met blitse plopkappen. Bovendien was het beeld toch al rommelig door die verschillende microfoons van de club. Helaas kon de afdeling voorlichting geen antwoord geven op mijn oprechte vragen. ‘Daar ga ik niet over.’ Was tot twee keer toe haar verweer. ‘Afspraak is afspraak!’ zei ze nog terwijl ik me niet kan herinneren dat wij afspraken gemaakt hebben. Het is precies die reactie waar ik jeuk van krijg en waar ik nogal allergisch op kan reageren. Zeker op 4 mei, maar dat is misschien een beetje flauw.
De microfoon moest weg. Het licht ging aan, maar wat uit twee zwakke softboxjes kwam was te min om het zonlicht van buiten te overstralen en teveel kunstlicht om het helemaal te negeren. Het beeld werd er niet beter van.
Je zou kunnen zeggen dat Ajax op deze manier de pers een beetje minacht, maar ik vrees dat het veel erger is dan dat. Het is amateurisme en onkunde. Nooit heeft iemand van de afdeling pr en voorlichting gevraagd aan een cameraploeg hoe je een persconferentie het mooist in beeld kan brengen en op welke manier bijvoorbeeld de sponsors het beste voor de dag komen. Ze doen maar wat. In ieder geval lijkt het er niet op dat iemand met verstand van zaken hier de scepter zwaait.
Buiten loeien twee aggregaten en binnen mompelt de trainer. Het levert meer brom op dan verstaanbare spraak. Het beeld is wat flets en de sponsornamen staan zo groot op het achterwandje dat je niet een naam volledig kan lezen in het close/medium van de spreker.
Knudde!
"of van die gele poppen die ze gebruiken om penalty’s mee te trainen."??
BeantwoordenVerwijderenZetten ze zo'n pop dan in de goal, of laten ze hem de strafschop nemen? ;)
grtz,
Robert
altijd dat gezeur over ajax door limbo's en andere boeren met een minderwaardigheidscomplex daar word ik zo moe van, en misschien kan je volgende keer een keer proberen te witten, wil het best nog een keer uitleggen, groet peter.
BeantwoordenVerwijderenWat herkenbaar dit en vooral vermoeiend.... pfff! Voetbal is gewoon overgeorganiseerd waardoor het peppie en kokkie wordt.
BeantwoordenVerwijderenAls ik ooit een boek ga schrijven zal het over voorlichters gaan.... Kan ook niet meer altijd aardig tegen ze zijn....
Groeten,
Martijn Pot