Utrecht. Ik zit in een diep dal. Het zwarte gat na drie maanden Phone-plezier. De vorige week hebben we -voorlopig- de laatste aflevering opgenomen. Dit keer in Amsterdam. Nu is het leven weer gewoontjes.
Niet meer door een donker riool waden of langs het neuswiel een Boeing 747 betreden. Op het dak van een hoog gebouw in aanbouw kijken naar de zonsondergang. Geen ontploffende auto’s meer, geen bungelende angsthazen filmen, kermisritjes maken op kosten van de opdrachtgever, bootjes laten zinken of naakte Chinezen uit de kofferbak van een auto smijten. Geen rondvliegende achterkleppen, niet meer in hijskranen klimmen, ongezekerd door de dakgoot van kerkgebouwen lopen en spelen met de fontein op het Hofplein. Geen laaghangende helikopters, rondscheurende scootertjes of vallende liften meer voor mij. Nee, we gaan weer normaal doen!
En dat is best jammer.
The Phone is geweldig om te maken. Voor cameramensen misschien wel het ideale format. Je hebt constant het gevoel dat jezelf ook deel uit maakt van het spannende spel. Het is dan ook eeuwig zonde dat de Nederlandse televisiekijker ons in de steek laat. Die heeft dit programma nog steeds niet ontdekt. De kijkcijfers zijn tot nu toe dramatisch en dat vind ik behoorlijk teleurstellend en frustrerend.
Excuses tellen niet. De kijker is gek. Als je ziet wat beter scoort word je behoorlijk moedeloos. Maar misschien is The Phone echt wel leuker om te maken dan om naar te kijken. Zou kunnen en toch blijf ik er in geloven. Nog steeds vind ik dat er meer promo’s uitgezonden moeten worden (ook op RTL4) en dat het programma een betere uitzendplek verdient. Maar misschien ben ik daarom wel geen zenderbaas in Hilversum... Wat ik leuk vind scoort niet.
Ik heb in ieder geval weer een lesje in omroeppolitiek gehad. Ze zijn zo voorzichtig en kiezen altijd voor de zekere weg. Lang niet altijd krijgt het beste format ook de mooiste kansen. Er speelt zoveel meer.
Afijn.
Wij hadden de vorige week donderdag een uitgebreide regiebespreking voor de laatste draaidag in het kantoor van ParkLane, te Amsterdam. Op tafel stonden ‘onze’ Gouden Roos en ‘onze’ Emmy. Dat geeft toch echt wel een gevoel van zekerheid en erkenning. Welk ander Nederlands programma heeft beide prijzen op haar naam staan?
Ik zou best graag meer van dit soort programma’s willen draaien. In mijn rol als eerste cameraman heb ik weer veel geleerd op productioneel, regiematig en cameratechnisch gebied. Dat is sowieso winst, al kijkt er niemand.
Wat mij betreft mogen we nu gelijk aan een vierde seizoen van The Phone beginnen. En dus hoop ik op een klein wonder. Al is het maar voor de actie, de locaties en de lol.
Kijk zondagavond: 21.30 uur op RTL5
The Phone!
Niet meer door een donker riool waden of langs het neuswiel een Boeing 747 betreden. Op het dak van een hoog gebouw in aanbouw kijken naar de zonsondergang. Geen ontploffende auto’s meer, geen bungelende angsthazen filmen, kermisritjes maken op kosten van de opdrachtgever, bootjes laten zinken of naakte Chinezen uit de kofferbak van een auto smijten. Geen rondvliegende achterkleppen, niet meer in hijskranen klimmen, ongezekerd door de dakgoot van kerkgebouwen lopen en spelen met de fontein op het Hofplein. Geen laaghangende helikopters, rondscheurende scootertjes of vallende liften meer voor mij. Nee, we gaan weer normaal doen!
En dat is best jammer.
The Phone is geweldig om te maken. Voor cameramensen misschien wel het ideale format. Je hebt constant het gevoel dat jezelf ook deel uit maakt van het spannende spel. Het is dan ook eeuwig zonde dat de Nederlandse televisiekijker ons in de steek laat. Die heeft dit programma nog steeds niet ontdekt. De kijkcijfers zijn tot nu toe dramatisch en dat vind ik behoorlijk teleurstellend en frustrerend.
Excuses tellen niet. De kijker is gek. Als je ziet wat beter scoort word je behoorlijk moedeloos. Maar misschien is The Phone echt wel leuker om te maken dan om naar te kijken. Zou kunnen en toch blijf ik er in geloven. Nog steeds vind ik dat er meer promo’s uitgezonden moeten worden (ook op RTL4) en dat het programma een betere uitzendplek verdient. Maar misschien ben ik daarom wel geen zenderbaas in Hilversum... Wat ik leuk vind scoort niet.
Ik heb in ieder geval weer een lesje in omroeppolitiek gehad. Ze zijn zo voorzichtig en kiezen altijd voor de zekere weg. Lang niet altijd krijgt het beste format ook de mooiste kansen. Er speelt zoveel meer.
Afijn.
Wij hadden de vorige week donderdag een uitgebreide regiebespreking voor de laatste draaidag in het kantoor van ParkLane, te Amsterdam. Op tafel stonden ‘onze’ Gouden Roos en ‘onze’ Emmy. Dat geeft toch echt wel een gevoel van zekerheid en erkenning. Welk ander Nederlands programma heeft beide prijzen op haar naam staan?
Ik zou best graag meer van dit soort programma’s willen draaien. In mijn rol als eerste cameraman heb ik weer veel geleerd op productioneel, regiematig en cameratechnisch gebied. Dat is sowieso winst, al kijkt er niemand.
Wat mij betreft mogen we nu gelijk aan een vierde seizoen van The Phone beginnen. En dus hoop ik op een klein wonder. Al is het maar voor de actie, de locaties en de lol.
Kijk zondagavond: 21.30 uur op RTL5
The Phone!
Okay, je krijgt het voordeel van de twijfel.
BeantwoordenVerwijderenik mis eddy bij presentatoren....
BeantwoordenVerwijderenWat 'n bitch, die winnares van de Rotterdamse aflevering... ;-(
BeantwoordenVerwijderenDe reden dat ik na 1 keer afhaakte was gewoon omdat het veel en veel te makkelijk is geworden. Dan waren de uitzendingen op de publieke netten veel beter.
BeantwoordenVerwijderenOh ja, en dat gesponsorde meuk was ook niet echt bevorderend :)