Intercity, Utrecht - Roermond. Zaterdagavond. Ik had gewerkt en moest dus achter de familie aan reizen, richting Limburg. Om de volgende dag niet met twee auto’s achter elkaar terug te rijden koos ik voor een trein. Ze zeggen dat dat zo gek nog niet is. Persoonlijk heb ik niet veel goede ervaringen met openbaar vervoer, maar zo nu en dan geef ik het een nieuwe kans. Al is het maar om daarna zonder veel moeite een zuur stukje te kunnen schrijven.
Met enige haast arriveerde ik op Station Vleuten. Daar wemelde het van de elfen, tovenaars, heksen, vampiers, ridders, prinsen en prinsessen. Ik zag zelfs een vlinder. Nou ben ik wel wat gewend rond carnaval, maar zo in het voorjaar verwacht je geen perron vol verkleede gothic figuren. Bleek dat op Kasteel Haarzuilens de jaarlijkse Elf Fantasy Fair was geweest.
Ik heb in een opwelling een kaartje eerste klasse gekocht. Misschien omdat ik de drukte op het station zag en vooral omdat ik even rustig wilde zitten. Maar op het eerste stukje van mijn traject had ik er niet veel aan. Tot Utrecht hielden de hobbits alle plekken bezet. Van Lord of the Rings win je niet.
De trein naar Maastricht was half zo lang als normaal. Waarom werd mij niet geheel duidelijk. Deze intercity zat stampvol. Ook de eerste klasse bleek super druk en, volgens mij, niet alleen met personen die hetzelfde tarief hadden betaald als ik. Van enige rust was in de stiltecoupe niets te merken. Een damesclub uit Sittard was een dagje uit in Den Bosch en kakelde lekker naar huis. De vrouw naast mij kon het niet laten om stiekem op mijn computerscherm mee te lezen, wat werken onmogelijk maakte. Ik werd bloednerveus en behoorlijk narrig van die schuine blik in mijn nek. Ze wilde wellicht niet kijken, maar kon het niet laten. Net als met haar klets. Het ging nergens over, maar het moest.
Een oudere dame schuin tegenover mij keek behoorlijk geirriteerd. Zij had ook bewust gekozen voor de stiltecoupe en sprak toen ik ging zitten hardop de hoop uit dat het stil zou blijven. Nou, aan mij heeft het niet gelegen. Beiden verbaasden we ons over de drukte. Wellicht had de NS bedacht dat de reiziger in tijden van aswolken wel wat gewend is.
Ik kon me niet concentreren, ergerde me aan het slappe gezwets om me heen en aan de jongen uit Vaals die doorlopend grappen maakte waar niemand om kon lachen. Hij zat in ieder geval in mijn trein tot het moment waarop ik er uit moest.
We waren Weert al gepasseerd. Een conducteur had ik nog niet gezien. Dat stoorde mij ook. Altijd als ik een veel te duur kaartje heb gekocht komt niemand controleren. Stel dat ik een keer zwart ga reizen, dan hang ik direct. Ik wilde dolgraag dat iemand kwam knippen en wat mij betreft stuurde diezelfde controleur iedereen die er niet voor betaald had en zij die zo graag wilden kletsen direct naar een ander deel van de trein. Maar het mocht niet zo zijn.
Ik had beter een goedkoper kaartje kunnen kopen of op het toilet kunnen gaan zitten.
Met enige haast arriveerde ik op Station Vleuten. Daar wemelde het van de elfen, tovenaars, heksen, vampiers, ridders, prinsen en prinsessen. Ik zag zelfs een vlinder. Nou ben ik wel wat gewend rond carnaval, maar zo in het voorjaar verwacht je geen perron vol verkleede gothic figuren. Bleek dat op Kasteel Haarzuilens de jaarlijkse Elf Fantasy Fair was geweest.
Ik heb in een opwelling een kaartje eerste klasse gekocht. Misschien omdat ik de drukte op het station zag en vooral omdat ik even rustig wilde zitten. Maar op het eerste stukje van mijn traject had ik er niet veel aan. Tot Utrecht hielden de hobbits alle plekken bezet. Van Lord of the Rings win je niet.
De trein naar Maastricht was half zo lang als normaal. Waarom werd mij niet geheel duidelijk. Deze intercity zat stampvol. Ook de eerste klasse bleek super druk en, volgens mij, niet alleen met personen die hetzelfde tarief hadden betaald als ik. Van enige rust was in de stiltecoupe niets te merken. Een damesclub uit Sittard was een dagje uit in Den Bosch en kakelde lekker naar huis. De vrouw naast mij kon het niet laten om stiekem op mijn computerscherm mee te lezen, wat werken onmogelijk maakte. Ik werd bloednerveus en behoorlijk narrig van die schuine blik in mijn nek. Ze wilde wellicht niet kijken, maar kon het niet laten. Net als met haar klets. Het ging nergens over, maar het moest.
Een oudere dame schuin tegenover mij keek behoorlijk geirriteerd. Zij had ook bewust gekozen voor de stiltecoupe en sprak toen ik ging zitten hardop de hoop uit dat het stil zou blijven. Nou, aan mij heeft het niet gelegen. Beiden verbaasden we ons over de drukte. Wellicht had de NS bedacht dat de reiziger in tijden van aswolken wel wat gewend is.
Ik kon me niet concentreren, ergerde me aan het slappe gezwets om me heen en aan de jongen uit Vaals die doorlopend grappen maakte waar niemand om kon lachen. Hij zat in ieder geval in mijn trein tot het moment waarop ik er uit moest.
We waren Weert al gepasseerd. Een conducteur had ik nog niet gezien. Dat stoorde mij ook. Altijd als ik een veel te duur kaartje heb gekocht komt niemand controleren. Stel dat ik een keer zwart ga reizen, dan hang ik direct. Ik wilde dolgraag dat iemand kwam knippen en wat mij betreft stuurde diezelfde controleur iedereen die er niet voor betaald had en zij die zo graag wilden kletsen direct naar een ander deel van de trein. Maar het mocht niet zo zijn.
Ik had beter een goedkoper kaartje kunnen kopen of op het toilet kunnen gaan zitten.
Zeg maar tReinonline, maar je hebt helemaal gelijk. Typisch Nederlandsch.
BeantwoordenVerwijderenZelfs al zou je een wc kunnen vinden in het treinstel waarin je reist (veel wagons moeten het tegenwoordig zonder toilet doen omdat de NS "dat niet meer nodig vindt"), dan zou ik er zeker niet op gaan zitten. De NS ligt in de clinch met de schoonmaakdienst, dus 9 van de 10 toiletblokken hebben al in geen twee weken meer een poetsdoek gezien...
BeantwoordenVerwijderenToch even een ander geluid (hoor en wederhoor niet waar en de NS leest misschien dit blogje niet).
BeantwoordenVerwijderenIk mag de trein graag als rijdend kantoor gebruiken. Vooral tijdens uitstapjes naar Amsterdam of Rotterdam is het een prettige manier om je reistijd effectief te gebruiken. Met de laptop op schoot (waar is ie anders voor) en de fiep (UMTS USB Stick) kan ik bijna alles doen wat ik op mijn normale werkplek op kantoor ook doe. Het gaat alleen wat langzamer. De intercity naar Rotterdam is vanaf Eindhoven zelfs voorzien van 230V. geweldig. Jammer dat het niet in de dubbeldekkers zit.
Je hebt waarschijnlijk gewoon pech gehad met de drukte. In de eerste klas is meestal plaats, zeker als je voor of na de spits rijdt. Na Weert is de trein meestal zo leeg dat je ongegeneerd in het gangpad kunt gaan slapen. Laat je er niet van weerhouden het nog eens te proberen. Trouwens als je eerste klas hebt moeten staan, kun je geld terug krijgen van de NS. Wel het juiste formulier invullen.