woensdag 1 september 2010

duizend maal excuus

Utrecht. Sorry, sorry, sorry! Lieve schat, het spijt me. Zo onaardig had ik natuurlijk nooit tegen je mogen doen. Ik schrok er zelf ook van toen ik tegen je riep: 'En nu opzouten!'
Ik meende het niet eens. Het was een geintje, maar ik begrijp dat jij in de war raakt wanneer ik zulke heftige woorden gebruik en ook nog met stemverheffing. Die toon was helemaal niet grappig. Daar schrikken mooie, lieve meisjes zoals jij van.
Dat had ik moeten weten. Het was verkeerd en niet leuk. Ik beloof met de hand op mijn hart dat ik het nooit meer zal doen.
Nogmaals sorry! Duizend maal excuses.
Het was verschrikkelijk om te zien dat je er zo van schrok. Bijna moest ik zelf ook even huilen. Ik hoop dan ook vurig dat ik je afdoende heb getroost door je even op te pakken, tegen me aan te drukken en lieve woordjes in je oor te fluisteren, want ik wil absoluut niet dat dit een jeugdtrauma wordt.
Lieve Imme, het spijt me echt. Maar ik wil jou ook vriendelijk vragen om nooit meer mijn zandkasteel te slopen!



1 opmerking:

  1. ik hoop dat jij ook geen trauma hebt opgelopen.Er komen nog veel meer "zandkastelen"in je vaderleven.marein

    BeantwoordenVerwijderen

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.