okido

Utrecht. Art en Imme gaan twee dagen in de week naar Okido, het kleinschalige kinderdagverblijf bij ons om de hoek. Vandaar dat ook wij de 'dag van de leidster' vieren. Natascha, Esmiralda, Laura, Elise en Lizzy verdienen een vette pluim voor de manier waarop zij op onze kindjes passen terwijl wij werken. Dus is een bijdrage aan een schattig receptenboekje voor de leidsters zeker niet teveel gevraagd. Alleen is deze opdracht van de oudercommissie door drukte een beetje in de verdrukking gekomen, met als gevolg dat ik nu op het allerlaatste moment zit te fröbelen met de Pritt-stift.

Twee halve A4-tjes, eentje groen en de andere geel, moeten worden gevuld met een leuk recept en het liefst iets persoonlijks van onze kindjes. Dat laatste wordt lastig, want die liggen al lekker te slapen. Ook nog snel een paar leuke foto’s laten afdrukken is midden in de nacht natuurlijk kansloos. Wat er uit de zwartwitprinter hier naast mij komt ziet er niet uit, maar ik heb weinig keuze. Mijn eigen tekentalent heeft sinds de kleuterschool geen ontwikkeling meer doorgemaakt.

Ik kijk even naar het door Art en Imme beschilderde fotolijstje dat ik voor vaderdag heb gekregen. ‘Papa is top!’ heeft een van de leidsters erop geschreven en nu moet ik dat waarmaken. Ik moet iets verzinnen voor die meiden, waarvoor ik zoveel respect heb.

Telkens wanneer ik Art en Imme breng of ophaal verbaas ik me over het gemak waarmee zij twaalf kleine druktemakertjes in toom weten te houden. Bij mij donderen ze al van de bank als ik er maar twee in de gaten hoef te houden. Na elke papadag heb ik een werkweek nodig om weer een beetje bij te komen.

Wat dat betreft moet je volgens mij een roeping hebben op een kinderdagverblijf te werken. Het is die rust, liefde voor kinderen en een overdosis engelengeduld waar ik wel eens jaloers op ben. Ook het feit dat zij de hele dag mogen puzzelen of spelen met blokken en er nog geld voor krijgen ook. Alleen het knutselen is dus niks voor mij. Dat blijkt nu wel weer. Er zit meer Pritt op mijn handen en het toetsenbord dan op het papier. Wel heb ik het probleem voor mijn gevoel origineel opgelost met de favoriete recepten van mijn kinderen:

Pasta à la Art :

·       koop een pak pasta

·       zet een pannetje met water op

·       gooi de pasta er in als het water kookt

·       laat elf minuten koken

·       afgieten

·       en opdienen maar...

Art serveert zijn lievelingseten zonder saus!

Boontjes à la Imme :

·       koop een pakje gebroken sperzieboontjes

·       zet een pannetje met water op

·       gooi de boontjes er in als het water kookt

·       laat ongeveer tien minuten koken

·       afgieten

·       en opdienen maar...

Imme lust ze overigens ook rauw!

En nu maar hopen dat de andere ouders er niet veel meer werk van gemaakt hebben...