jan rein hettinga

Piaam. Wie luistert naar de naam Jan Rein Hettinga moet zich met enige regelmaat tweemaal voorstellen. Die naam is niet veel voorkomend en het klinkt sommige mensen vreemd in de oren. Bij mij heeft het ook even geduurd voor ik er aan gewend was en nog steeds reageer ik niet altijd als ze me roepen.

Met zo’n dubbele voornaam was ik een vreemd eendje in de bijt; temeer omdat ik niet kon hockeyen. En ik had ook nog een Friese achternaam in het Limburgse, wat vooral gek was toen ik Prins carnaval werd. Die naam hoort bij een bonkige fierljepper, blonde kaatser, een Skûtsjesiler of desnoods een schaatsenrijder uit de omgeving van Bolsward en niet bij de Jeugdprins van de Flaarisse in Geleen. Prins Jan Rein d’n Eersjte... het blijft een beetje raar klinken.

Ik heb dan ook geen verdere carrière gemaakt in de Waereldsjtad. Maar zelfs in Amsterdam en Utrecht hebben mensen moeite met die naam. Het is zo’n hele mond vol. Dus word ik aangesproken als Jan door mensen die denken dat Rein een achternaam is. Vaker nog noemen ze me Rein en eigenlijk vind ik dat wel grappig.  Wel irritant is dat, sinds de opkomst van voetballer Johnny Heitinga, velen denken dat het leuk is om mij Heitinga te noemen, terwijl ik geen bal kan raken.

Hettinga is de naam!

En laat nou toevallig gisteren in Friesland een lijvig genealogisch naslagwerk gepresenteerd zijn over deze familie. Een boek van vier kilo. Achthonderd pagina’s met Hettinga’s en voor een belangrijk deel geschreven door Jan Rein Hettinga, mijn vader. Het was een bijzondere bijeenkomst, daar in Piaam. Ik heb nog nooit zoveel achternaamgenoten bij elkaar gezien.

Naast me ligt een exemplaar en ik blader er een beetje in. Om het te kunnen lezen heb je eigenlijk een handleiding nodig of ieder geval verstand van Romeinse cijfers en stamboomonderzoek, maar ik heb mezelf natuurlijk wel teruggevonden. Op pagina 401, met een kleine zwartwitfoto, waarop ik sta als Jeugdprins in 1983.

En dan is de cirkel weer rond...

Maar pas echt grappig is het lijstje met de namen van mijn voorvaderen. Ik zoek verder in het boek en vind om te beginnen mijn vader, die dus ook Jan Rein heet. Zijn vader (mijn opa) heette Jan. De vader van mijn opa heette Jan Jans. Zijn vader heette Jan Reins en daar weer de vader van heette Rein Klazes. De vader van die Rein Klazes was Klaas Reins Hettinga, wat weer de zoon was van Rein Jacobs en die is geboren rond 1722. Zo ver gaat de naam ‘Rein’ in ieder geval terug. In dat licht bezien is het inderdaad wel weer begrijpelijk dat mijn ouders mij Jan Rein hebben genoemd.