carpool

Utrecht. Bij AC Restaurant De Meern, aan de A12, is een carpoolplaats. Het rode reclamebord langs de snelweg maakt van deze plek een herkenbaar punt.

De Passat staat onder een lantaarn. Het is te hopen dat hij er vanavond laat nog net zo staat. Op hoop van zegen. Ik heb het eigenlijk niet zo op dit soort verlaten plekken. Het liefst liet ik mijn auto hier niet alleen, maar het feit dat ik nu niet eerst naar Hilversum hoef scheelt minimaal drie uur. Drie kwartier heen, drie kwartier terug en op de terugweg weer. Dat is op een dag als deze pure quality time! Vannacht kan ik, dankzij de vriendelijke collega's die bereid zijn mij even op te halen, langer slapen en vanmiddag heb ik mooi nog even twee poepluiers meegepikt.

Telkens als ik hier kom denk ik aan Cees. Hij heeft deze plek ooit geïntroduceerd en als wij de laatste jaren samen werkten spraken we meestal hier af. Hij kwam uit Den Haag. Voor we in Hilversum waren hadden we alle actuele roddels al doorgenomen.

Cees leeft niet meer, maar op een plek als deze is de herinnering aan hem springlevend. We stonden altijd op dezelfde plek. Precies daar in het midden. Binnen drie tellen kon ik zien in wat voor stemming hij verkeerde. Vrolijk of extreem boos. Het was bij hem alles of niets. Van nul tot honderd in twee tellen.

Ook hoefden we nooit te overleggen met welke auto we verder zouden reizen. Dat was direct duidelijk. Meestal was het overigens zijn auto, want Cees vond dat ik niet kon rijden.

Het is eigenlijk helemaal niet erg dat ik hier even moet wachten. Ik heb tijd om de gedachten even te ordenen. Alsof ik een buitenstaander ben en eerst Cees en daarna mezelf in die oude blauwe Bora weer zie aankomen. Ik stap uit, pak mijn tassen en jassen en stap in de zwarte BMW van mijn vriendje. Met een dot gas scheuren we de carpoolplek weer af. Ik dagdroom, want deze lift komt nooit meer terug.

Daar komt wel het witte dutchView-busje met de mannen waarmee ik straks een voetbalwedstrijd ga filmen. Ik pak mijn tas en jas. Dubbelcheck of de auto op slot is en steek de weg over. Instappen en wegwezen. Omkijken kan niet meer. Ik zit alweer in een nieuw verhaal.