klootzak

Utrecht. Ik mocht uitslapen op voorwaarde dat mijn lieve lief ook nog een dutje kon doen voor ik richting Limburg zou vertrekken. De kinderen waren namelijk extreem vroeg wakker. Rond kwart voor negen hoorde ik dat er iemand voor de deur stond en ik realiseerde me dat het tijd was voor de aflossing van de wacht. Lief had het over 'kut' en ik hoorde de buurvrouw iets zeggen. Even later stond mijn vrouw in de slaapkamer: 'Ze hebben een ruit van je auto ingeslagen!'

Ik was op slag klaarwakker. Nog geen half uur later zat ik bij Carglass op de Atoomweg in Utrecht. Kopje koffie voor de schrik en een vriendelijke jongeman die kwam uitleggen wat er precies kapot gemaakt was.

Een of andere mongool heeft diep in de nacht, met een schroevendraaier, de ruit aan de bestuurderskant van mijn Passat kapot gewrikt en daarmee ook het portier beschadigd. Hij probeerde het radiosysteem te stelen, maar is niet verder gekomen dan het los rukken van de omlijsting. Wel heeft het huftertje de TomTom gevonden die ik met mijn stomme kop had laten liggen in een van de opbergvakjes. De dure Rayban zonnebril was in de haast kennelijk niet interessant genoeg. Die lag tussen de lege kauwgompakjes op de stoel. Evenals een flacon kinderzonnebrandcrème en de nieuwe Ezeltje Prik. Het is dus geen jonge vader, de dader.

Heel toevallig had ik de avond er voor mijn iPod meegenomen voor een update. Die lag ook al maanden in de auto. Ik ben de afgelopen jaren namelijk slordig geworden op dit punt. Te goed van vertrouwen. Deels omdat ik dacht dat we in een keurige buurt woonden. Maar ik had beter moeten weten, want een week eerder stond op dezelfde plek een buurman beteuterd te kijken. Toen hadden ze op mijn ruit al een stukje ijsvrij gemaakt om binnen te kijken.

Je begrijpt dat Lieve Lief teleurgesteld in mij was en ik behoorlijk baalde. Van mezelf, maar vooral van zo'n klootzak die zomaar aan mijn spullen zit. Het kost tijd, geld, gedoe met de verzekering en in dit geval het schoonheidsslaapje van mijn lieve schat. De schade is vele malen groter dan wat het hem kan opleveren.

Probleem is dat dit soort gasten niet snel gepakt worden en als ze hen al vinden, wat is dan een paar weken brommen of een maandje vuil prikken in het park? Daar wordt zo'n knaap niet wijzer van.

Carglass is een prettig bedrijf waar je snel geholpen wordt, direct aangifte kan doen en met lotgenoten kan filosoferen over lijfstraffen. Opeens had ik begrip voor de winkelier die de nek van een overvaller brak. Da's het bedrijfsrisico van de boef.

's Avonds was ik alweer in Maastricht. Dankzij de oplettendheid van onze lieve buren keurig op tijd in de Onze Lieve Vrouwenbasiliek voor het kerstconcert van de Maastreechter Staar. Tussen de bedrijven door heb ik een kaarsje opgestoken voor de eikel die mijn ruitje heeft ingetikt. Niet om hem te vergeven of het beste toe te wensen, maar in de hoop dat, als er tòch een rechtvaardige God bestaat, bij mijn ruitentikkertje een enorm pijnlijke brandblaar op zijn scrotum verschijnt, die pas over gaat als dit klootzakje oprecht spijt krijgt van zijn actie en hij voor mij een hele mooie tekening gemaakt heeft.