on the road

Krommenie. Het was een korte nacht. Even voor twaalf uur had ik een collega afgezet in Hilversum en daar begon het flink te sneeuwen. Glibberend en glijdend reed ik door de nacht. Op de snelwegen rond Utrecht kon je de rijbanen niet meer van elkaar onderscheiden. Ergens rond half twee bereikte ik mijn mandje en om zeven uur ging de wekker alweer.

Buiten lag een dik pak sneeuw. Ik schatte de sneeuwhoogte in De Meern tussen de vijftien en twintig centimeter. Met mijn bergschoenen maakte ik om kwart voor acht de eerste sporen in het maagdelijk witte landschap en even moest ik denken aan Neil Armstrong. Alleen gleed die niet uit.

Op de Passat lag een aardige laag verse sneeuw. Niet zo dik als op de andere auto’s in het rijtje, maar genoeg om een flink pak op de bestuurdersstoel te krijgen bij het open trekken van het portier. En na het schoonvegen van de ruiten zat ook een deel op mijn broek.

Ploegend reed ik de straat uit. Zonder winterbanden, want die waren al uitverkocht of onbetaalbaar op het moment dat ik daarvoor was gaan kijken. Ik had wellicht beter kunnen informeren naar sneeuwkettingen. Ondertussen achtte ik de kans groot dat ik deze expeditie voor niets ondernam, maar daar kon ik ook niet op gokken. Een deskundige wist me via Twitter te melden dat de wedstrijd AZ-NEC vast door zou gaan.

Ruim een uur later was ik weer terug in Hilversum. Zonder schade! Ik parkeerde mijn auto op pole-position in de garage van het MediaPark. Vijf minuten later haalde ik een welverdiend bekertje koffie uit de automaat. Collega’s druppelden binnen. Vol goede moed begonnen we aan de tweede etappe van de dag. De reis Hilversum – Alkmaar, met een geplande tussenstop in Krommenie, waar we nog een collega zouden oppikken.

Inmiddels kwam het nieuws tot ons dat de wedstrijd Ajax – Feijenoord afgelast was. Op mijn Blackberry zocht ik naar berichten over AZ. Ik vond een mededeling dat de situatie rond het stadion werd gekeurd, in verband met de veiligheid voor personen. Ondertussen hobbelden wij met een gangetje van ongeveer 80 kilometer per uur over de A1, de A10 en de A8.

Bij station Krommenie pikten we Ramon op die goed ingepakt op ons stond te wachten. Hij zat nog geen twee minuten in de auto, we waren amper 300 meter van de instapplek, toen de telefoon ging. Wedstrijd afgelast! We konden omkeren en weer afscheid nemen van Ramon voor we überhaupt aan een goed gesprek begonnen waren.

Ruim vier uur nadat ik in ons straatje een eerste spoor had gemaakt in de verse sneeuw, kwam ik weer thuis. Onverrichter zake. Lekker gewerkt en niets gemist. Alleen het antwoord op de altijd spannende vraag -welke camera doe ik vandaag?- had ik niet gekregen. We zullen het nooit weten.

Morgen -maandag- mag ik naar Drenthe voor de kraker FC Emmen–Dordrecht, die al drie keer eerder is verplaatst. Dikke kans dat deze wedstrijd in de Jupiler League ook afgelast wordt, maar ik ga er stiekem een beetje vanuit dat ze pas bellen als ik Hoogeveen al gepasseerd ben.

update: (maandagmorgen, half elf) Wedstrijd Emmen-Dordrecht voor de vierde keer afgelast. Vandaag opnieuw een dag vrij en verlost van het vooruitzicht om uren in de kou te staan. Ik word nog eens slapend rijk...