Utrecht. Ja, trouwe lezers, ik weet het. Ik heb deze weblog de afgelopen weken een beetje verwaarloosd. Mijn verhaaltjesproductie staat op een ongekend laag pitje, het aantal nieuwe stukjes is op een hand te tellen. Dat spijt me.
Neem van mij aan dat het geen onwil is en ook geen gebrek aan inspiratie. Het heeft te maken met een chronisch tekort aan tijd en energie. Ik kan me in deze donkere dagen niet meer elke avond opladen om, na het doen van talloze klusjes met een hogere prioriteit, nog eens rustig te gaan zitten voor een schrijfsel met enig niveau.
Noem het de jaarlijkse decemberdip. Niks ernstigs. Het gaat over zodra de feestdagen voorbij zijn en de dagen weer langer worden, maar nu is het even harken.
Er staan talloze beginnetjes en ideetjes in mijn laptop en telefoon, maar het komt niet af. Uiteraard beloof ik plechtig dat ik blijf proberen en als de agenda de komende dagen onverhoopt zo leeg blijft als hij nu is, dan heb ik goede hoop.
Ik moet er even rustig voor gaan zitten nu het niet vanzelf. Daarvoor had ik de afgelopen weken bijna geen tijd. Sinterklaasinkopen en rijmelarij, administratieve freelance gedoetjes ter voorbereiding op 2011, een kleine huishoudelijke achterstand wegwerken en kinderen die zo vroeg wakker zijn dat papa 's avond op tijd naar bed moet, wil hij de volgende dag een beetje vrolijk zijn.
Smoesjes dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.