Als mijn lieve Lief eens goed gaat zitten voor KRO’s Memories sta ik meestal op en ga ik boven achter de computer een verhaaltje schrijven. Dat soort programma's is over het algemeen niet aan mij besteed, maar de doelgroep hier in huis blijft graag zwijmelen op de bank. Wel moet ik eerlijk bekennen dat vijf minuten wachten al funest is. Wie even meekijkt is verkocht en wil zien hoe het afloopt, ook al kan je dat meestal voorspellen.
De vorige week mocht ik twee dagen op pad met Anita Witzier. We draaiden een reportage in Friesland. Het verhaal van twee mensen die eind jaren zeventig een zomeraffaire met elkaar hadden en nu, na al die jaren, benieuwd waren hoe het met de ander was. In de basis een heel eenvoudig filmpje, maar zelfs ik raakte in de ban van Memories.
Het is aanstekelijk en zo herkenbaar. Je gaat nadenken over je eigen jeugdzonden. Binnen de kortste keren komen ze allemaal voorbij. Sylvia, Jeanette, Nathalie en Fine. Elsje, Treesje, Truus, Babette, Betsie en Sabine. Hoppa, daar zijn de verhalen van twintig jaar geleden. Met details waarvan je niet begrijpt dat het brein zulke dingen kan onthouden, terwijl je al niet meer weet wat je gisteren gegeten hebt.
Dat Memories is een ontzettend goed gemaakt programma. De redactie maakt haar huiswerk, tijdens het filmen wordt de tijd genomen voor de hoofdpersonen en Anita Witzier is oprecht geïnteresseerd in alle verhalen (of ze speelt het Oscarwaardig).
Ik kreeg als cameraman de kans om net even wat meer zorg te besteden aan de shots. Of jullie dat er in dit specifieke geval aan af zullen zien moeten we nog even afwachten, maar ik kreeg het gevoel dat het programma met liefde gemaakt mag worden. Het scheelt uiteindelijk misschien een paar uur tijdens de opnamen, maar het gaf mij een goed gevoel. En ik denk dat de kijker het wel degelijk merkt. Het wordt er veel minder plat van.
En nu zit ik dus met al die oude liefdes in mijn kop. Alle twee. Grapje. Alle driehonderdzevenenveertig. De meisjes die mij hebben afgewezen, de vaste verkeringsgevalletjes en die ene keer dat ik iemand bruut heb afgedankt. Waarvoor met terugwerkende kracht ‘Sorry!’
Die goeie ouwe tijd.
Wat dat betreft mag de redactie van Memories mij nog wel eens bellen. Niet dat ik met mijn kop op de buis wil hoor. Nee, omdat ik het programma graag vaker wil draaien.
foto: Hans Duran
hahaha, foto Hans Duran. Jawel één van de laatste der Mohikanen in het ENG geluid. Laat hem dat maar niet horen want dan gaat ie echt op de zijkanten van z'n sloffies lopen. Desondanks, Anita is een tof wijf en dat durf ik gerust te zeggen. Ik hoop dat Anita nog jaren doorgaat met har programma, juist omdat ze het niet speelt. Omdat Hans Duran gewoon goed geluid op het diskje zet en omdat die enkele cameraman begrijpt wat wij als kijker graag zien. Ik kan niet oordelen of jij er wat van gebakken hebt, maar..... je hebt je reputatie mee. En dat.. is altijd handig. Tot na de montage zeg ik dan maar.Memories, een mooie herinnering.....
BeantwoordenVerwijderenHeb je toch een mooi weggetje uitgezocht. Ik zie de auto al in de verte aankomen en dan het hoekje om.
BeantwoordenVerwijderenTjesus een Fiat Ritmo! Die zijn zo slecht gebouwd dat je van voor die tijd nog regelmatig auto's op de weg ziet maar dit product is nagenoeg uitgestorven! Nu al een bijzondere foto. Jammer dat die lieve, kleine cameraman met goddelijk lichaam in iets te ruime behuizing in de weg staat! Fiat Ritmo... Altijd al een lelijke auto gevonden ondanks dat ik thuis moest leven van de verkoop en onderhoud van Fiat's en Lancia's.
BeantwoordenVerwijderenBen ik de enige die vindt dat de auto wel wat gevaarlijk dicht door de binnenbocht gaat? Dat lijkt me toch niet het allerbeste voorbeeld voor onze lieve kijkbuiskinderen?
BeantwoordenVerwijderenNou geloof ik niet dat het programma Memories mensen met een noodgang ergens naartoe laat scheuren, maar de binnenbocht suggereert toch enige snelheid. Daarbij valt me de positie van de heldhaftige cameraman op: Je zult er ongetwijfeld over nagedacht hebben, maar ik ken een bloggende fotograaf die zich wel eens druk maakt over (in mijn ogen) minder gevaarlijk opgestelde zolderkamerartiesten... ;-)
@MikeD: EEN FIAT RITMO! IK LAAT ME TOCH NIET OVERRIJDEN DOOR EEN FIAT RITMO. GEKKIE.
BeantwoordenVerwijderenSylvia, Jeanette, Natalie en Fien, Elsje, Treesje, Truus, Babbette, Betsie en Sabine
BeantwoordenVerwijderenGreet, Magreet, Magriet, Marie, Marij en Angelien
Mies, Marjan, Marjo, Marlyn en kleine Tine
Ik denk die ken ik toch ook??
http://songteksten.net/lyric/110/3970/doe-maar/1-nacht-alleen.html
BeantwoordenVerwijderenJa hoor ik weet het weer....
Bram heeft aandacht nodig. Waar slaat jouw reactie in godsnaam op?
BeantwoordenVerwijderenBeste anoniempje....??
BeantwoordenVerwijderenBen natuurlijk altijd blij met wat aandacht maar nog blijer als ik een geheime boodschap van Jan Rein ontdekt heb!! Die namen waren echt niet zomaar verzonnen.
Als je zelf dan toch 's nacht om 01.47 niets beters te doen hebt.. dan klik op de link van me en geniet van dat mooie lied....
Verder is het leuker als je je eigen naam gebruikt ipv godsnaam.
Veel groeten van Bram.