aardig onderweg

De volgende bestemming is Rotterdam. Het nieuwe Luxor. We gaan de uitreiking van de 'Aardig Onderweg Awards' in beeld brengen. Met mijn collega's heb ik afgesproken op de carpoolplaats bij De Meern. Bij het AC Restaurant, langs de A12.

Misschien ken je deze plek niet, maar mijn collega's weten dit soort plekken feilloos te vinden. Wat dat betreft zijn we net truckers of vertegenwoordigers. Wij van de televisie zitten zoveel op de weg dat we precies weten waar je lekkere broodjes kan krijgen. Of een vette bek moet halen. Waar de koffie goed is en de muntthee vers. Noem een willekeurige plaats in Nederland en een beetje cameraman kan alle tankstations op de route vanaf Hilversum opsommen.

Maastricht: Eerst een Esso ter hoogte van Groenekan, dan de BP bij Houten, Texaco Beesd, BP de Lucht, Texaco bij Liempde, Total Tankstation 't Haasje, een Shell, de Esso, een BP en dan ben je er bijna.

Het is een stom spelletje, maar je moet wat als je onderweg bent. Om de moeilijkheidsgraad te verhogen kan je nog vragen waar de Mc Donalds is. En eventueel de belangrijkste carpoolplekken.

Ik heb eens overwogen om een gidsje te schrijven over de shops bij benzinepompen langs de snelweg. Als ik me er op toe leg is het zo klaar. Zeker een keer per werkdag stop ik bij een tankstation. Dat is dus al gauw 180 keer per jaar! Stel dat ik collega's inschakel en hen beoordelingsformulieren mee geef, dan brengen we alle pompen en carpoolplekken binnen een maand in kaart.

Afijn.

Ik ben dus bij de carpool in De Meern. Tot mijn grote verrassing is daar sinds kort een Starbucks gevestigd. Die kan ik onmogelijk links laten liggen. Niet dat de koffie er zo speciaal is, maar deze Amerikaanse koffieboer roept altijd fijne herinneringen aan mooie reizen op.

En daar is Jaap Jan. De andere hoofdrolspeler uit dit verhaal. Alles wat ik tot nu toe schreef was een opmaat.

JJ is een gewaardeerd collega. Een vriendelijke en behulpzame vent. Groot vakman. Maar bovenal een cameraman die bekend staat als koffieliefhebber. Het is dus niet gek dat ik hem hier tegen kom. Wel toeval. We zijn niet op weg naar dezelfde klus. Hij moet naar een volleybalwedstrijd en zijn vrienden voor vandaag komen er aan. Mijn lift naar de 'Aardig Onderweg Awards' is, volgens de laatste informatie, nog ergens tussen Hilversum en Bilthoven.

We kletsen even. Dit soort korte ontmoetingen zijn ons niet vreemd. Op de gekste tijdstippen kom je collega's tegen op de belangrijkste routes, waaronder het traject Hilversum - Rotterdam / DenHaag.

Ik ga snel koffie halen. De mannen die mij komen oppikken hebben telefonisch een bestelling doorgegeven. JJ loopt naar de kant van de weg.

Op het moment waarop ik twee bekers Starbucks cappuccino in ontvangst neem staat mijn collega opeens weer naast me. Hij kan bij nader inzien toch niet leven met de gedachte dat hij dit koffiemoment aan zijn neus voorbij laat gaan. We kletsen weer, maar nu is JJ enigszins gehaast. Hij wil zijn collega's niet laten wachten en moet dus snel handelen. Het personeel van Starbucks is echter drukker met het organiseren van de rij dan met het helpen van de mensen die er in staan.

Als mijn collega net heeft besteld draait er een witte Opel Astra het parkeerterrein op. Ik ben behulpzaam en bied een van mijn bekers aan, zodat JJ snel verder kan. Ik wacht wel even.

We groeten. Jaap Jan holt naar buiten. Ik zwaai nog een keer, maar dat ziet hij niet meer. Hij neemt een slok van mijn cappuccino en stapt snel in. Weg is hij.

En dan krijg ik zijn koffie. Een klein bekertje. JJ heeft kennelijk een small cappuccino besteld en ik de medium variant. Die is een paar flinke slokken groter. Het is een vergissing van de bank in mijn nadeel. Een deal waar we allebei geen tel over nagedacht hebben en dus is er absoluut geen kwade opzet in het spel. Lachend stuur ik een quasi boze sms naar JJ, die al in de buurt van Woerden zal zijn. Hij bedankt mij even later vriendelijk voor het schuldgevoel.

Dan arriveert mijn lift. Ik geef de grote beker weg en neem zelf de kleine. Terwijl ik op de achterbank geniet van mijn koffie heb ik toch het gevoel dat ik Aardig Onderweg ben. Een award waardig! Al zeg ik het zelf.