Op zondag 16
september aanstaande is het alweer voor de derde keer de Dag van de Cameraman.
Je zou zeggen dat dit soort feestjes op doordeweekse dagen gevierd moeten
worden, maar 16/9 is nou eenmaal de meest uitgelezen datum voor de Dag van de
Cameraman en bovendien werken veel cameramensen in het weekend. Het zou fijn
zijn als zij op deze dag in het zonnetje staan.
Dit jaar ligt de focus tijdens de Dag van de Cameraman op een lang
gekoesterde wens van alle cameramensen in Nederland. We zoomen in op een
belangrijk aandachtspunt en richten ons tot alle producenten, producers, productieleiders,
productiemedewerkers en hun assistenten. Want in het kader van deze Dag van de
Cameraman vragen we om een bijzonder geschenk. Iets waar cameramensen vrolijk
van worden. Een heel mooi cadeau. En het bijzondere is dat het geen cent hoeft
te kosten.
Wij hopen namelijk vurig dat vanaf 16 september niemand meer op informatie
blijft zitten die van belang is voor cameramensen. Tot nu toe is het namelijk
zo dat callsheets in de meeste gevallen pas op het laatste moment verzonden
worden. Op de dag voorafgaand aan de klus, om vijf voor zes. Dat betekent voor
cameraploegen dat ze pas heel laat geïnformeerd worden. Hoe vroeg ze de
volgende morgen moeten beginnen, hoe laat de klus waarschijnlijk geklaard is,
waar ze naartoe moeten en dat het dus een lange, zware dag zal worden. Als dat
af en toe voor komt is het helemaal niet erg, maar het lijkt een trend om
steeds later te komen met essentiële gegevens.
Productiemedewerkers hollen steeds meer achter de feiten aan én ze willen
graag correcte informatie versturen. Een callsheet dat niet meer zal wijzigen.
Maar omdat 'de planning' en 'het schema' op het laatst nog kunnen veranderen,
houden ze alle beschikbare kennis over draaidagen zo lang mogelijk achter.
Alleen realiseren ze zich niet voldoende dat dit grote gevolgen heeft voor
planners bij facilitaire bedrijven en met name camera- en geluidsmensen. Die
weten namelijk maar zelden waar ze aan toe zijn.
Wat mij betreft is dit een van de grootste nadelen van ons prachtige
beroep. Zeker als freelance cameraman krijg je soms het gevoel dat je een
zeurpiet bent, wanneer je weer eens belt met opdrachtgevers om te achterhalen
wat een bepaalde klus behelst.
Natuurlijk sluiten opdrachten heel vaak niet lekker op elkaar aan; daar kan
niemand iets aan doen. Maar je kunt ook nergens rekening mee houden, omdat je
simpelweg nooit iets weet. Dus krijg je korte nachtjes en moet de partner van
de gemiddelde cameraman beschikken over een engelengeduld. Ook die moet super
flexibel zijn en dat is wel eens wat veel gevraagd. Je kan er geen eten op
inkopen, geen hobby's op na houden en je kan geen afspraken maken.
Tenzij we vanaf nu afspreken dat de callsheets zo snel mogelijk verzonden
worden. Dat opdrachtgevers in Omroepland hun uiterste best gaan doen om
cameraploegen al in een vroeg stadium te informeren.
Ik vind het een mooi streven. Een prachtig thema voor de Dag van de
Cameraman.
Zondag 16 september: De #dagvandecameraman. Zegt het voort, zegt het voort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.