uit oude doosjes

Ook het licht verandert. Steeds vaker blijven zware filmlampen achter in de magazijnen op het MediaPark. Het is lang niet altijd nodig om krachtige spots van 800Watt of meer te ontsteken als je een mooi plaatje wilt maken.

In een tijd van steeds lichtgevoeligere camera's en kwetsbare ruggengraadjes, kiezen we meer en meer voor LED-lamp-oplossingen. Daar komt bij dat het de trend van dit moment is om beelden te maken met een minimale scherptediepte; dus met een open diafragma en weinig licht. Liefst zacht licht. Of geen enkel kunstlicht, maar die keuze is ook geregeld gebaseerd op gemakzucht, kostenbesparing of onkunde.

Maar goed. Dit hoeft wat mij betreft geen technische verhandeling te worden over belichting. Ik wil toe naar die grote zware lichtkoffers waar cameraploegen nog steeds mee geslepen. Auto in, auto uit. Door gigantische fabriekshallen, waar net even alle karretjes in gebruik zijn, of naar drie hoog achter in Amsterdam. De standaard lichtset. Een grote houten kist van ongeveer 80 bij 40 bij 40 centimeter, die iets tussen de 12 en 16 kilo weegt. Een flightcase noemen ze dat, maar feitelijk zijn het onhandelbare ondingen.

Er zitten drie spots en drie statieven in. Volgens mij hoort er ook een rol filters bij, minimaal één dimmer en een paar verlengsnoeren.

Die lichtset is dus langzaam aan het veranderen. We zijn alleen nog zoekende naar een nieuwe norm. Dat heeft natuurlijk ook weer iets met geld te maken, vandaar dat het langzaam gaat. Maar zeker!

En daarmee verdwijnt uiteindelijk nòg een stukje omroephistorie. Want als op termijn de lichtkist plaats maakt voor tassen met handige LED-armaturen, dan verdwijnen ook de reserve lampjes en de houten wasknijpers, die we nu nog gebruiken om filters aan barndoors te bevestigen. Op zichzelf is dat geen ramp, maar deze attributen zitten in doosjes en die doosjes mogen eigenlijk niet verloren gaan.  

Wij bewaren onze wasknijpers en reservelampjes namelijk in oude doosjes van Betacam bandjes. Die heb je in verschillende kleuren. Het grijs van Betacam SP, donkerblauwe doosjes van de Digi Beta, geel van Betacam SX en schaars zijn in Nederland de groene IMX doosjes. Het zijn de Tupperware doosjes van Omroepland.

De videotape is inmiddels bijna helemaal uitgestorven. Ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst met een magneetband heb gewerkt, maar de handzame plastik doosjes waarin videocassettes bewaard en getransporteerd werden heb ik nog wekelijks in mijn handen. En dat vind ik mooi. Het doet me denken aan de tijd van 'drop-outs', 'humid' storingen, terugspoelen en 'end search'. Technische termen die ik hier niet uit zal leggen. Die moet de jeugd van tegenwoordig zelf maar eens Googlen, want ik weet zeker dat er inmiddels al een hele generatie jongens en meisjes in Omroepland werkzaam is die geen idee meer heeft van de oorsprong van onze wasknijperdoosjes.

Je kan ook zeggen dat ik oud word...