de wet van de wederkerende uithoeken

Als je bij de televisie werkt dan kom je nog eens ergens. Zo was ik vanmiddag even in het pittoreske Heerlen. De NOS stuurde ons voor een kort onderwerp over tafeltennis naar Zuid Limburg. Enkele reis vanaf Hilversum: twee uur en negentien minuten. We hebben zeker twee keer zo lang in de auto gezeten dan dat we aan het filmen waren.

Het is een onderdeel van ons werk en al dat reizen hoort er bij. Zo lang je met gezellige collega's in de auto zit is er niets aan de hand. Dan kan je onderweg een beetje bijkletsen. De klussen van de afgelopen weken doornemen en roddelen over verslaggevers, presentatoren, productiemeisjes en regisseurs. Ook omroeppolitiek, verschillende werkwijzen en andere mediamechanismen komen voorbij als de cameraploeg over de A2 of de A7 rijdt.

Zo hadden we het de vorige week, op weg naar Groningen, uitgebreid over het fenomeen dat je als cameraploeg altijd meerdere keren naar dezelfde plaats van bestemming moet. Dus als je een keer naar Den Helder gaat, dan kan je de klok er op gelijk zetten dat je binnen een week nog eens die kant uit moet. Hoe het kan is mij ook een raadsel. Zo kom je nooit in Emmen en zo drie keer achter elkaar. De collega waarmee ik werkte herkende het principe. Die was net twee keer voor verschillende opdrachten in Almelo geweest.

We raakten dan ook niet in paniek toen we aan het eind van de dag, bij terugkomst in Hilversum, ontdekten dat we een onderdeel van de geluidset achter het gordijn van de repetitiekerk in de Groningse Akkerstraat hadden laten liggen. Refererend aan ons gesprek op de heenweg stelden we vast dan een van ons beiden toch wel weer spoedig in de buurt van de Martinitoren zou komen. En verdomd! Drie dagen later veranderde er iets in mijn rooster en werd ik voor een totaal ander programma naar Groningen gestuurd. Tussen de bedrijven door lukte het ook nog om de vergeten windkorf op te pikken. Dat is het grote voordeel van deze relatief onbekende televisiewet. De wet van de wederkerende uithoeken.

Vanmiddag, op de terugweg vanuit Heerlen, vertelde ik dit verhaal aan een andere geluidsman. Ook hij wist precies wat ik bedoelde. Op dat moment ontving ik een sms met alle gegevens voor mijn volgende klus. Drie keer raden waar ik moet zijn...

Morgen mag ik naar MVV. Weer helemaal die A2 af.