Gründlichkeit

Prinsheerlijk zit ik achterop bij de ongekroonde koning der cameramotor-motorrijders. We toeren met een BMW K1200GT door Hamburg, alsof we deelnemen aan een super simpele puzzelrit. We hoeven alleen een 42 kilometer lange blauwe lijn door de stad te volgen. Om het nog iets eenvoudiger te maken rijdt er een kleine auto met antennes voor ons. Drie andere motoren maken hetzelfde tochtje langs Reeperbaan, Köningstraße, Landungsbrücken, het Rathaus en andere bezienswaardigheden.

Dit is de eerste van twee testdagen voor de Hamburger Marathon, die wij zondagochtend voor de NDR in beeld zullen brengen met drie Nederlandse cameramotoren. We zijn ingehuurd door de Duitse firma Riedel, die gespecialiseerd is in verbindingen en communicatie, maar zij hebben geen eigen motoren, ervaren motorrijders en cameramensen. Daarvoor maken ze gebruik van de expertise die DutchView MBS wel in huis heeft.

Ik mag zondag motor 3 doen en zal me voornamelijk richten op de kop van de dameswedstrijd. Vermoedelijk gaat dat niet heel veel schakelingen opleveren, maar dit is wat de Duitse regisseur van motor 3 verwacht. Hij heeft ons vanmorgen in een bespreking van anderhalf uur tot in de puntjes uitgelegd wat hij wil. De nadruk lijkt ook een beetje te liggen op het in beeld brengen van herkenbare punten en opvallende gebouwen.

Bij een marathon in Nederland bouwen en testen we de techniek op zaterdag, om op zondagochtend een rechtstreekse uitzending te verzorgen. In Duitsland gaat dat heel anders. Hier zijn ze sinds dinsdagochtend in de weer met het plaatsen van ontvangststations op daken van hoge gebouwen. Zeven van dit soort punten zijn er in totaal. De motoren zijn afgelopen maandag naar Duitsland gebracht waar ze zijn behangen met de techniek van Riedel. Wij gebruiken alleen de camera's die door DutchView zijn aangepast voor dit specifieke werk. Donderdag is de motorploeg al naar Hamburg vertrokken, omdat de klant wil dat we twee volledige dagen aanwezig zijn voor tests, besprekingen en repetities.

Dit is het tweede rondje van de dag. Overal hebben we verbinding, zelfs in een kilometerlange tunnel, maar hier en daar zien de Duitse ingenieurs een kleine spetter in het beeld of horen ze een kort kraakje. Dan doen ze alsof de wereld vergaat, kijken ze beteuterd en beginnen technici ogenblikkelijk te stressen of te schroeven. Vanmorgen dacht ik even dat er op hele delen van het parkoers nog geen goede ontvangst was, maar dat bleek niet helemaal te kloppen.

We werken hier aan de details. Dat mag wat kosten. Het voordeel voor ons is dat we het parkoers goed leren kennen en in mijn geval zijn extra vlieguren achterop de motor altijd welkom. Ik doe het niet zo vaak en moet telkens opnieuw mijn draai vinden. Ik moet spiertjes wakker maken die ik normaal gesproken niet aanspreek, telkens opnieuw uitvlooien wat de beste balans is en even oefenen met het vasthouden van de camera wanneer je als een wokkel gedraaid achterop die motor zit. Het is fijn om alles even rustig af te stemmen met de ervaren motorrijder. Ook hij heeft tips. Do's en don'ts. Een onbesuisde cameraman kan er natuurlijk voor zorgen dat je pardoes in de greppel belandt en dat is niet de bedoeling.

Ondertussen wordt al sinds vrijdagochtend door de NDR gebouwd op de finishlocatie. Ook de vaste camera's staan er twee dagen eerder dan wij in Nederland gewend zijn. Het TV Compound bij de Messe, daar waar alle regiewagens staan, heeft een omvang zoals wij die alleen kennen bij grote internationale evenementen. Hier is het feitelijk een regionale omroep die uitpakt. Twee regiewagens, drie materiaalwagens, een productiecamper, cateringtent, verbindingswagen, satellietwagen en natuurlijk de materiaalwagen van de motorbende.

Zaterdag aan het eind van de middag is de generale repetitie. Dan moet alles werken alsof we live op zender gaan. De regisseur heeft iedereen gewaarschuwd dat er werkelijk niemand meer mag sleutelen op dat moment. Alles moet staan als een huis en als hij dat zegt, dan is dat zo. Zoveel is mij inmiddels wel duidelijk. Dat mag overigens ook wel, want kosten nog moeite zijn gespaard om het allemaal goed te laten verlopen.

Zaterdagmorgen zullen we nog een rondje rijden. Of twee. Geduldig checken wij de intercomsystemen, de beeldverbinding en onze roodlicht-signalering. Ondertussen speel ik lekker met mijn cameraatje en klets ik gezellig met Arno Koning, mijn motard voor dit weekend. Deze jongen hoor je niet klagen!