Voor de rubriek 'De Week Van...' op
de site van Broadcast Magazine houd ik deze week een dagboek bij. Hierbij mijn
tweede bijdrage.
'Wat is de mooiste klus
die je ooit gedaan hebt?'
Deze vraag wordt
regelmatig gesteld. Gisteren nog. Maar ondanks het feit dat ik er vaker over
heb nagedacht, weet ik niet wat het juiste antwoord is. Zeker niet als het kort
moet. Het zijn inmiddels ook heel wat appels en peren. Een goed gevulde pap met
krenten.
Hoe kan ik een interview
met Mick Jagger vergelijken met de Jules Unlimited reis van twee weken door
Zuid-Afrika? Een Emmy en een Gouden Roos voor The Phone of De Wereld van Boudewijn
Büch. Formule1, Olympische Spelen,
de Tour de France of een item over mieren voor Vroege Vogels? Het optreden van
Bruce Springsteen, de intocht van Sinterklaas, de marathon van Berlijn of al
die Klokhuizen?
Zal ik verder gaan of is
het duidelijk?
En dan ben ik vast nog een
paar juweeltjes vergeten. Grap is dat de meeste herinneringen pas terug komen
als je de mensen weer ziet waarmee je de avonturen in het verleden hebt
beleefd. Dat zijn er nogal wat. Inmiddels is de lijst met 'vrienden' in Omroepland
minstens even lang als de lijst met programma's waarvoor ik heb mogen draaien.
Als je bijvoorbeeld met
iemand bent afgedaald in een illegale Venezolaanse goudmijn dan schept dat een
band voor het leven. Of als je samen met een geluidsman hebt geprobeerd je te
verstoppen achter een theedoek, zodat een groep leeuwen op drie meter je niet
zou kunnen zien. Maar ook de dag waarop je drie of vier keer bent gestoken door
boze bijen, die vergeet je niet licht.
Eigenlijk is er elke dag
wel iets. Je moet het alleen even willen zien. Die kleine misser, de onhandige
actie of juist een briljante keuze. De grap, het cadeautje, stom toeval of puur
geluk.
Wat dat betreft leek het
mij geen enkel probleem om deze week een dagboek bij te houden. Koud kunstje.
Alleen had ik er even geen rekening mee gehouden dat ze mij juist gisteren een
hele dag stand-by zouden laten zitten en dat ik niet verder zou komen dan de
koffieautomaat van Team ENG.
Prima espresso overigens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.