de koerier

Een nieuwe Broadcast Magazine is uit! Deze keer met niet alleen een column van mijn hand, maar ook met de eerste bijdrage voor een nieuwe serie. Vanaf deze maand ga ik voor Broadcast Magazine interviews maken met mensen van de werkvloer, voor de nieuwe rubriek '... van de vloer'. Deze keer met niemand minder dan regisseur Job Robbers. Wie dat interview wil lezen zal een abonnement moeten nemen op Broadcast Magazine. 

Mijn column 'Point of View' van de maand april kunnen jullie hier stiekem lezen:

De Koerier

De klus was geklaard. We stonden met z'n allen rond de laadklep van een grote materiaalwagen terwijl de laatste kisten naar binnen werden gereden. Op dat moment meldde zich een vriendelijke meneer met een klein bestelautootje. De koerier! Hij kwam een paar apparaten ophalen voor de collega's van een ander facilitair bedrijf. De concurrent zou je kunnen zeggen, maar in dit geval was er sprake van de welbekende oud-Hilversumse werkvloersamenwerking.

Het was heel even wachten op twee grote viewers in een doos. Ik raakte met de koerier aan de praat. Sprak mijn verbazing uit over het feit dat in Omroepland nogal snel een sneldienst wordt ingeschakeld. De man luisterde en toonde alle begrip. 'Maar ja, het is mijn werk.'

Goede handel.

Onlangs belde een productieassistent nog een koerier om tien XDCAM schijfjes van de ene kant van het Mediapark naar de andere kant te laten brengen. Ze had begrepen dat het goedkoper is om de ploeg schijven mee te geven dan ze bij een facilitair bedrijf te kopen. Het kan zomaar een tientje per disk schelen. Alleen is het niet heel verstandig om dan een koerier te laten rijden voor een stukje dat je in nog geen tien minuten kan lopen...

De koerier moest lachen om dit voorbeeld. Zo kende hij er nog wel een paar: 'Je hebt het niet van mij, maar weet je dat wij wekelijks op vrijdagmiddag een apparaat ophalen in Amsterdam en dat we dan van de studio tot aan het Mediapark achter het crewbusje van het betreffende facilitair bedrijf aan rijden? Wij gaan daar natuurlijk niks van zeggen, maar dat bij die mensen zelf geen lampje gaat branden, daar begrijp ik niets van.'

Een collega die erbij stond wist te vertellen dat een uitgifte-medewerker onlangs bloedserieus beweerde dat het laten rijden van een koerier meer of minder helemaal geen punt was, omdat 'we toch een doorlopend contract hebben'. Iedereen moest er smakelijk om lachen. De koerier zelf het hardst.

Het werd een beetje tegen elkaar opbieden. Iedereen die erbij stond had wel een paar voorbeelden van koerier misbruik. Wekelijks worden er essentiële onderdelen vergeten of zijn spullen incompleet. Het is altijd bij klussen in Kerkrade of Groningen. Sets zijn defect in Goes en Klazienaveen.

Omroepen en producenten zetten koeriers in omdat mensen te beroerd zijn om hun spullen goed te checken of omdat een producer niet (meer) aan regisseurs, redacteuren of verslaggevers durft te vragen of ze even tien minuten om willen rijden. Na afloop van een draaidag even de schijven afgeven bij het montagebedrijf is soms al te veel van het goede.

Ik denk dat we in Omroepland nog een flinke slag kunnen slaan op het gebied van duurzaamheid én kostenbesparing als voortaan iedereen die een koerier bestelt, verplicht met de betreffende spullen naar de ingang van het Mediapark moet lopen. Dan gaan ze misschien nadenken. En laten we dan gelijk iets doen aan het overdreven taxigebruik, want waarom kunnen mensen opeens niet meer zelf rijden als ze een keer te gast zijn bij een radio of tv programma?

Het is toch een schande dat we besparen op goede uitgiftemedewerkers, algemeen assistenten en ervaren producers, maar dat aan de andere kant de koeriers en taxi’s af en aan blijven rijden.

De man van de bestelauto kreeg een doos en een blikje Fanta van de vriendelijke hoofdassistent. Hij vertrok lachend met twee viewers in de nacht. Een ritje van ongeveer honderdvijftig euro, had hij uitgelegd.

De volgende middag, bij het volgende voetbalstadion, haalde ik zelf -stomtoevallig- een doosje met twee ingehuurde viewers uit de materiaalwagen van mijn volgende opdrachtgever. Als we dat nou eens eerder hadden geweten...