zaterdag 6 mei 2017

sfeershots

Nu ik bijna bejaard ben of op z’n minst tegen een onvermijdelijke midlife crisis aan zit, kan je mij geen groter plezier doen dan me bij een festival sfeershots te laten maken. Het ego van deze kale cameraman met onderkin krijgt een enorme boost van blije mensen die vragen om zijn aandacht. Het is hartstikke prima dat jongens heel stoer in de camera willen kijken of zelfs bereid zijn een mislukte handstand te doen voor een paar seconds of fame, maar voor mij ligt de nadruk natuurlijk op al die fijne meisjes en vrouwen die het leuk vinden om even te shinen. Zo ook gisteren bij het Bevrijdingsfestival in Haarlem. De regisseur stuurde mij met een (draadloze) camera het veld in en gaf de opdracht mee om alle vrolijkheid in beeld te vangen. Anderhalf uur lang mocht ik ongegeneerd mensen kijken, inzoomen op blije blauwe ogen en de meest uitgesproken types voor mijn lens proberen te verleiden tot een dansje.
Het blijft een bijzonder fenomeen dat mensen gaan stralen als ze tijdens zo’n festival opeens oog in oog staan met een televisiecamera. Omdat ik dit werk al honderd jaar doe weet ik heus wel dat het zo werkt, maar het blijft magisch. Telkens weer ga ik bijna geloven dat het aan mij ligt, terwijl het de wijde Canonlens is die veel beter kan flirten dan ik. Gisterenavond na afloop -op weg naar de parkeergarage- heb ik nog een korte wandeling door het publiek gemaakt en toen keek opeens niemand meer op of om. Anderhalf uur eerder gingen de mensen voor mijn neus uit hun dak, tikten ze me op de schouder en keken me met vragende blikken aan, omdat ze zo graag een kort paringsdansje wilden maken met de camera.
Het is een beetje afhankelijk van het tijdstip, maar rond zonsondergang is het licht doorgaans optimaal en de hoeveelheid alcohol in het bloed op zo’n peil dat de meisjes er uitbundig van worden en de mannen nog niet vervelend zijn. Als de artiest op het podium dan ook nog een handje meehelpt en ik af en toe ingezoomd mensen kan bespieden of betrappen tijdens een gelukzalig momentje, dan ben ik een blij ei. Zelfs als er niks van wordt uitgezonden mag je mij hiervoor op pad sturen en kan ik me zo uren vermaken. Wat is er leuker dan mensen zover te krijgen dat ze elkaar gaan zoenen, swingen, de wave inzetten en vooral allemaal moeten lachen?
Lang leve de vrijheid!








1 opmerking:

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.