woensdag 10 april 2019

zakkenvuller

De moeder van Annefleur staat al te kakelen op het schoolplein als ik aankom om mijn kinderen op te halen. Ze is altijd extra vroeg, waarschijnlijk om niet te hoeven fileparkeren met haar peperdure SUV. Bovendien heb ik niet het gevoel dat ze veel beters te doen heeft dan blond wezen, shoppen en andere moeders vermoeien met ongenuanceerde kletspraat. Factchecken is aan haar niet besteed. Als het even kan wacht ik in haar buurt tot de bel gaat, om stiekem mee te luisteren. Veel andere ouders op het plein ergeren zich wezenloos aan deze tuthola, die zo uit De Luizenmoeder weggelopen zou kunnen zijn. Ik waardeer de amusementswaarde. Het is alleen beter als je niet met haar in discussie gaat.
Ik hoor haar iets zeggen over de offerte van een schilder. Driehonderdtachtig euro voor een dag schilderen vindt mevrouw ‘buh-lachelijk’. En dan moet ze óók nog de verf betalen. ‘Ab-surd!’ Wat zo’n schilder wel niet in een maand verdient als hij gemiddeld twintig dagen staat te verven. Het is volgens haar berekening bijna net zo veel als haar man bij een internationaal accountants en adviesbureau. “Dat is toch idioot…”
Als ze die schilder ook nog ‘een zakkenvuller’ noemt knallen bij mij alle stoppen eruit. Ik kan me niet inhouden en vraag of ze het verschil kent tussen bruto- en netto-inkomen. Of ze misschien weet wat een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor schilders kost? Die vallen namelijk in de duurste categorie, omdat schilders op levensgevaarlijke steigers staan en fysiek zwaar werk doen. Ze zijn nogal een risicogroep voor zo’n verzekering. En of ze wel eens van een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering heeft gehoord. Weet je wel wat zo’n schilder moet reserveren voor pensioen? Dat hij zijn eigen belastingen moet afdragen, geen vakantiegeld krijgt, een boekhouder moet betalen en zelf het risico moet afdekken voor de rustige perioden in een jaar. Hij krijgt dus niet doorbetaald als het regent of wanneer hij op vakantie gaat en er is geen uitkering als hij even ‘in-between-jobs’ zit. Dus of ze enig idee heeft wat zo’n schilder aan het eind van een dag kwasten naar zijn privérekening mag overmaken?
Claudine van Huppelkut tot Supertrut kijkt alsof ze water ziet branden. Ze is totaal in de war. Waarschijnlijk vooral omdat ik, voor het eerst in zeven jaar tijd, meer dan twee woorden tegen haar zeg en mijn toon is iets feller dan strikt noodzakelijk. Het Porsche-Cayenne-moedertje heeft natuurlijk geen enkel benul. Ze zwijgt wel vijf seconden en dat is in haar geval een absoluut wereldrecord. 
Maar ik ben ook de beroerdste niet. Ik adviseer haar om eens te informeren naar een ENG geluidsman. Dat is een soort speciale aanbieding. De Action onder alle vakmensen. Die is namelijk nog eens honderd (!) euro goedkoper dan zo’n  peperdure schilder, werkt geen acht, maar tien uur per dag en kan veel meer dan schilderen alleen. Geluidsmannen repareren ook auto’s in de woestijn, verstoppen zenders in minuscule bh’tjes, bevestigen GoPro’s aan alles wat beweegt en boeken tickets om van gemiste vluchten. Ze vliegen met drones, zijn mental coach van nerveuze cameramannen, fiksen defecte apparaten, blazen gecrashte computers nieuw leven in en zijn hartstikke leuk met honden, schoonmoeders of kinderen. Als het moet doen zij alles tegelijk en zonder gezond eten. Een beetje geluidsman kan echt wel een kozijntje opschuren en schilderen. Hij is immers gewend om met zo’n lange stok te lopen waar een soort roller aan vast zit.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.