Het is de laatste ochtend van 2021. De auto moest naar de garage voor een beurt, dus zit ik al vroeg met een kop koffie en een vers broodje aan de keukentafel. De rest van mijn mooie gezinnetje ligt nog heerlijk op een oor. Buiten kleurt de lucht rood, roze, oranje, paars. Als je hem zo schildert wordt het gelijk kitsch, maar een simpel kiekje van zo’n ochtendlucht kan altijd rekenen op veel ‘likes’.
Ik heb even geen zin in de krant met al haar coronanieuws. Liever scrol ik door mijn foto’s van het afgelopen jaar en probeer ik voor mezelf een beeld te krijgen van wat er allemaal is gebeurd.
Vandaag precies een jaar geleden overleed mijn moeder. Wij begonnen 1 januari met ongekend groot verdriet. Dat we haar voor altijd moeten missen, is de donkere schaduw van de afgelopen twaalf maanden. De zon stond wat lager en de schaduwzijde was langer, maar het is ook net waar je kijkt. Als ik naar het licht kijk, dan zie ik een hoop lieve mensen waar ik veel om geef. Natuurlijk mijn gezin, mijn familie, vrienden, maar ook een hoop toffe collega’s, waar ik veel meer mee heb dan een simpele werkrelatie.
Het was best een druk jaar. Ik heb genoeg gedaan. Voor het eerst in mijn leven een echte iglo gebouwd! Ik heb de woonkamer geschilderd, de vloer laten schuren en de kinderkamers zijn aangepakt. Ik heb een aantal interessante projecten geproduceerd, een paar keer mogen regisseren en ik heb mezelf ontwikkeld op het gebied van remote camera’s. Een absoluut hoogtepunt was natuurlijk de Grandprix Formule1 op Zandvoort, waar ik als enige Nederlandse cameraman langs de baan stond voor de worldfeed.
Ik heb dit jaar gewerkt voor meer dan dertig verschillende opdrachtgevers. Gedraaid met zo’n beetje alle camera’s en lenzen die je kan krijgen. Daarmee heb ik supertoffe dansprogramma’s gedraaid, heel veel mooie muziek opgenomen, topsport, cultuur, plat amusement, reality, documentair, talkshows, en een paar indrukwekkende herdenkingen. Met alle uiteenlopende livestreams ging een hele nieuwe wereld voor me open. Ik heb gewerkt voor de grote facilitaire bedrijven, voor zes regionale omroepen en voor kleine zelfstandigen. Een website gebouwd, les gegeven, in opdracht stukjes geschreven en gefotografeerd. Professioneel en zakelijk gezien was het een goed jaar, maar ik heb me ondanks alle drukte niet gek laten maken. De eerste coronaperiode heeft me geleerd dat het prettig is om soms wat vaker thuis te zijn. Dat het niet alleen om werk draait en dat je als zelfstandig ondernemer keuzes moet maken. De mensen en bedrijven die in het voorjaar van 2020 nog voor mij klaar stonden ben ik niet vergeten. Daar houd ik wat extra ruimte voor in mijn agenda.
Het is allemaal best aardig in balans. Nu de kilo’s nog. Ik ben, onder dwang van mijn zoon, begonnen met hardlopen. Dat viel niet mee. Inmiddels jog ik gemiddeld twee keer in de week een rondje door de wijk en boek ik heel langzaam progressie. Daar ga ik, onder leiding van mijn strenge 14-jarige personal trainer, in het nieuwe jaar mee door. Ik moet minder snoepen en minder vlees eten. Verder begin ik het nieuwe jaar met een paar nieuwe technische ontwikkelingen waar ik graag meer over wil weten. Ik sta open voor nieuwe uitdagingen en ben benieuwd wat 2022 me weer zal brengen. Ik hoop vooral plezier en dat ik weer veel nieuwe creatieve en inspirerende mensen mag leren kennen.
Tot slot wens ik jullie allemaal veel geluk en een goede gezondheid in het nieuwe jaar. Blijf positief. Het glas is half vol. Luister naar elkaar en naar je hart. Wees creatief en steek je energie in zaken waar je zelf vrolijk van wordt of waar je anderen blij mee maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.