de verzamelaar

Londen. In Covent Garden is een winkeltje dat spulletjes verkoopt voor Rock 'n Roll liefhebbers. Voornamelijk T-shirts, mokken, klokjes en andere prullen met Beatles of Stones prints, maar ook voor de liefhebber gesigneerde foto's, gouden platen en zelfs gitaren. Er stond een versterker van de Who.
Deze week, voor aanvang van het Stonesconcert in de Amsterdam Arena, stond ik naast een man die vertelde hoe zijn huwelijk op de klippen was gelopen door verzamelwoede. Eindelijk begreep ik de betekenis van het woord 'verzamelwoede'.
De man had meer dan 900 cd's van zijn favoriete band, was over de hele wereld en oneindig vaak naar concerten geweest en kon niet stoppen met het sparen van unieke uitvoeringen op plaat of cd. Voor dit soort mensen zijn dus winkeltjes zoals England Rocks.
In het kleine zaakje hing een ingelijste Black and Blue LP met originele hoes en handtekeningen van alle Stones. Op het prijskaartje stond £1.500,-. Er stond een gitaar met handtekening van Keith Richards voor £3.500,- en dan is niet gezegd dat de Palmboomklimmer zelf dit instrument heeft bespeeld. Een gesigneerde promo cd met poster, ingelijst voor £900,-. En tot slot zag ik een verzilverde single van I Wanna Be Your Man met de handtekeningen van alle Rolling Stones, inclusief Brian Jones voor £1.200,-. Een koopje.
Hoe uniek is een handtekening van een Rolling Stone en wat is het waard? De afgelopen 40 jaar hebben de Stones duizenden, misschien wel miljoenen krabbels gezet. In een documentaire heb ik ooit gezien dat ze bijvoorbeeld op London Heathrow worden opgewacht door handtekeningjagers die dat commercieel uitbuiten. Die gasten kopen zelf een gitaar en een marker en wachten tot Mick of Keith een keer van het ene huis naar het andere vliegen.
Dat soort zaken hangen dan in zo'n winkeltje te wachten op een rijke of zotte fan.

Ik ben geen handtekeningenjager en heb zelfs een hekel aan mensen die zonder nadenken aan willekeurige beroemdheden een handtekening vragen. Wat heb je aan zo'n papiertje? Alleen in het geval van de Rolling Stones ligt die uitgesproken mening iets subtieler. Ik heb namelijk wel de mazzel gehad om een krabbel te bemachtigen van mijn held Mick Jagger.
Dat heb ik te danken aan de slimme planner die mij dat ene NOVA klusje gunde en aan de sympathieke verslaggever die na afloop van het interview vroeg of Mick even een foto wilde signeren. Mazzel. De foto is uniek, want in 1998 door een vriend gemaakt tijdens een optreden in Amsterdam en van dat negatief zijn maar drie prints gemaakt.
In Covent Garden ben ik toch eens gaan kijken hoeveel geld ik voor mijn gesigneerde foto zou kunnen vangen. Als ik goed gekeken heb naar vergelijkbare werkjes, dan schat ik voorzichtig in dat de verkoopwaarde tussen de £600,- en £900,- ligt. Leuk om te weten, maar ik heb er niets aan. Voor mij is de lijst met foto en handtekening van onschatbare waarde en dus niet te koop.
Inmiddels staat het pronkstuk in ons nieuwe huis te wachten op een mooi plekkie aan de muur. We weten alleen nog niet welke muur.
Na de vakantie ga ik het eerste gat boren.