Londen. Eigenlijk ziet de man met rugzak er een beetje zielig uit. T-shirt, korte broek en met een plattegrond in de hand is iedere vakantieganger direct ontmaskerd. Hier loopt het prototype. Deze man heeft de toerist uitgevonden… en verbeterd.
Op iedere hoek van de straat grijpt hij naar zijn camera. Vroeger hing het fototoestel op zijn buik en klikte hij één keer per monument, maar in het digitale tijdperk maakt hij voor de zekerheid ook een tweede, derde, vierde en soms een vijfde opname. Weggooien kan altijd nog.
In de rugzak zit een regenjas. Voor de zekerheid. Met een beetje mazzel sleept hij die de hele vakantie voor niets mee. Een matige Capitool reisgids met veel plaatjes wijst de weg. Hij heeft ook een Lonely Planet, maar die is in het Engels en dat kost teveel moeite.
Het is en blijft vakantie.
Dit zijn de types die tegen het thuisfront gezegd hebben dat ze Londen onveilig gaan maken. De durfal heeft nog net geen portemonneetje om zijn nek. Of een buideltasje. Dat zijn de ergste. Mannen met sandalen en zwarte sokken tot net onder de knieën. Het T-shirt strak in de te hoog opgetrokken broek.
Wat dat betreft valt het exemplaar dat ik observeer nog mee.
Deze heeft zich vast voorgenomen om na de vakantie te beginnen met een dieet. Voorlopig zijn twee of drie ijsjes op een dag toegestaan. Een taartje moet kunnen, in de koffie hoort slagroom en op een biertje meer of minder kijkt de vakantieman niet. Het shirt staat toch al bol.
Ik zie de amateurreiziger lopen, kijken, fotograferen en denken. Iets voor hem loopt de vrouw die bij hem hoort. Zou ze zich schamen voor die witte gympen? Word zij niet doodmoe van dat eeuwige gefotografeer?
Net als de rest van de mierenhoop weet de toerist niet precies wat hij op deze plek komt doen. Hij heeft niet in de gaten dat hij zelf een bezienswaardigheid is op Piccadilly Circus. De neonreclame is afgrijselijk en het standbeeld van de Eros snel bekeken. De grote Virgins en HMV's zijn verleidelijk, maar het assortiment wijkt al lang niet meer af van de platenzaken in eigen land. (Achterhaald woord eigenlijk… platenzaak).
Nog één keer kijken voor ik verder loop. Het is duidelijk een Nederlander. Ik kan niet zeggen waaraan ik het zie, maar landgenoten herken je uit duizenden. Net als Duitsers. Stiekem moet ik een beetje lachen om de toerist. Zo herkenbaar.
Dan ben ik de etalageruit voorbij en is de spiegeling plotseling verdwenen.
Op iedere hoek van de straat grijpt hij naar zijn camera. Vroeger hing het fototoestel op zijn buik en klikte hij één keer per monument, maar in het digitale tijdperk maakt hij voor de zekerheid ook een tweede, derde, vierde en soms een vijfde opname. Weggooien kan altijd nog.
In de rugzak zit een regenjas. Voor de zekerheid. Met een beetje mazzel sleept hij die de hele vakantie voor niets mee. Een matige Capitool reisgids met veel plaatjes wijst de weg. Hij heeft ook een Lonely Planet, maar die is in het Engels en dat kost teveel moeite.
Het is en blijft vakantie.
Dit zijn de types die tegen het thuisfront gezegd hebben dat ze Londen onveilig gaan maken. De durfal heeft nog net geen portemonneetje om zijn nek. Of een buideltasje. Dat zijn de ergste. Mannen met sandalen en zwarte sokken tot net onder de knieën. Het T-shirt strak in de te hoog opgetrokken broek.
Wat dat betreft valt het exemplaar dat ik observeer nog mee.
Deze heeft zich vast voorgenomen om na de vakantie te beginnen met een dieet. Voorlopig zijn twee of drie ijsjes op een dag toegestaan. Een taartje moet kunnen, in de koffie hoort slagroom en op een biertje meer of minder kijkt de vakantieman niet. Het shirt staat toch al bol.
Ik zie de amateurreiziger lopen, kijken, fotograferen en denken. Iets voor hem loopt de vrouw die bij hem hoort. Zou ze zich schamen voor die witte gympen? Word zij niet doodmoe van dat eeuwige gefotografeer?
Net als de rest van de mierenhoop weet de toerist niet precies wat hij op deze plek komt doen. Hij heeft niet in de gaten dat hij zelf een bezienswaardigheid is op Piccadilly Circus. De neonreclame is afgrijselijk en het standbeeld van de Eros snel bekeken. De grote Virgins en HMV's zijn verleidelijk, maar het assortiment wijkt al lang niet meer af van de platenzaken in eigen land. (Achterhaald woord eigenlijk… platenzaak).
Nog één keer kijken voor ik verder loop. Het is duidelijk een Nederlander. Ik kan niet zeggen waaraan ik het zie, maar landgenoten herken je uit duizenden. Net als Duitsers. Stiekem moet ik een beetje lachen om de toerist. Zo herkenbaar.
Dan ben ik de etalageruit voorbij en is de spiegeling plotseling verdwenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.