zondag 22 oktober 2006

toodle oo

Sao Paulo. 08.20 uur. We arriveren bij de hoofdingang van het circuit. Voor de poort staan lange rijen enthousiaste racefans. De sfeer is nu al uitgelaten. Ik krijg van de SBS-baas op mijn donder en mag niet langer het Duitse volkslied neuriën. Gelukkig is er een ander irritant deuntje dat niet uit mijn kop te slaan is.
08.45 uur. Helikopters vliegen af en aan. De grote tribunes in het achterveld zijn al aardig gevuld. Fans zingen liedjes en dansen de samba, alsof het een wedstrijd van het Braziliaans elftal betreft. Ze moeten nog uren geduldig wachten.
De mannen van Michelin arriveren. Voor de meesten is dit de laatste dag met Bibendum op hun rug. Het bandenmannetje komt niet terug in 2007.
09.05 uur. Na onze gebruikelijke 'morning call', waarin we de plannen voor de dag bespreken, ga ik posten bij Ferrari. Hét shot van deze ochtend is volgens mij de aankomst van Michael Schumacher op het circuit. Deze missie kan lang duren en er is een enkele garantie voor een goed resultaat. Ik ben niet de enige. Het zonnetje schijnt, dus wachten is geen straf.
10.03 uur. Alonso arriveert. Dit is een goede repetitie. Nu wordt duidelijk dat iedereen bij een eerste poort uitstapt en verder moet lopen, behalve de grote kampioenen. Zij worden voor de hoofdingang van het paddock afgezet. Ik sta op een hoge trap en heb een uitstekend overzicht.
10.16 uur. Een rode Fiat Doblo komt aangereden. In eerste instantie reageert niemand, want wie verwacht dat mister autosport in een hondenhok naar zijn werk gaat? Een paar tellen later blijkt dat Schumacher wel degelijk op de achterbank zit. Camera loopt! Bij Ferrari zijn ze niet gek. Zet hem in de lelijkste auto die bestaat (Of is dat nog steeds de Fiat Multipla?) en je kan rustig een heel eind doorrijden. In het ergste geval is er iemand die naar aanleiding van deze beelden besluit een Doblo voor zijn eigen herdershond te kopen.
Uiteindelijk heb ik twee mooie shots. Het topshot vanaf de trap en na een korte sprint ook het beeld dat Schumacher aankomt bij de pitbox. Ik ben trots op mezelf.



11.09 uur. Een fotoshoot bij Torro Rosso. De winnaars van een modellenwedstrijd, die Red Bull dit seizoen bij iedere Grand Prix heeft georganiseerd, zijn bij elkaar. Ik heb even niets beters te doen en kan het niet laten om met mijn klikklak ook een paar plaatjes te maken. Weer ben ik niet de enige. Alle mannen zijn hetzelfde.



12.22 uur. De rijders maken zich op voor de zogenaamde paradelap. Een rondje over het circuit op een trailer en zwaaien naar de fans. Schumacher oogt ontspannen. In de besloten garage, waar het wachten is op Alonso, gaat de Duitser op de foto met alle persdames. Rubens Barrichello bedient de camera. Ik zoek de pr-dame van Red Bull, maar kan haar niet vinden.
12.48 uur. Voorlopig voor de laatste keer trekken Jack en ik onze raceoveralls aan. Het omkleden achter een auto of tussen de televisietrucks is een mooi ritueel geworden. Mopperend maken we ons klaar voor de race en verkleed als de Teletubbies komen we terug in het paddock.
13.35 uur. Schumacher rijdt met zijn rode bolide voor de laatste keer naar de grid. Fotografen struikelen over elkaar. Ik sta per ongeluk op een goede plek en kan het laatste stuk naar de tiende positie meerennen. Ferrarimonteurs duwen de wagen.
Vlak voor Michael wordt gehuldigd door Pele sta ik weer op pole position. Hij komt recht op me af en als hij bij me is kan ik hem eenvoudig volgen. Ik ben dol op gooien en smijten met de camera in hectische situaties en zeker als het goede beelden oplevert. Jammer dat ze waarschijnlijk in de prullenbak zullen verdwijnen, want SBS6 kan er in de toekomst niet veel meer mee doen.
14.40 uur. De eerste pitstop van Christijan Albers mis ik, omdat ik bij Red Bull in de garage stond en niet op tijd ben gaan lopen. Net te laat ben ik bij Spyker. Monteurs kijken me stom aan als ik kom binnenvallen.
14.50 uur. Als Doornbos binnen komt voor brandstof en een nieuw setje banden loopt de camera wel. Vanuit de pitbox probeer ik beelden te maken die in de internationale uitzending niet te zien zijn. Het gaat razendsnel en ik heb veel last van afdekkingen. Het is geweldig om zo'n pitstop van zo dichtbij mee te mogen maken. Liefst zou ik er nog dichter op kruipen, maar ik mag niet over de rode lijn.
15.08 uur. De tweede stop van Albers heb ik ook. Beter in beeld dan de eerste van Doornbos. Het ligt niet aan mij, maar aan de positie die ik kan innemen.
15.22 uur. Doornbos komt nog een keer binnen. Weer film ik voor de prullenbak. In dit geval kan ik er mee leven dat de kans bestaat dat het materiaal nooit gebruikt wordt. Ik sta hier meer voor de zekerheid. Je weet nooit wat er kan gebeuren. Dan kan je het maar beter hebben, hebben, hebben.
15.53 uur. Uitzinnige Renault monteurs hangen in de hekken. Mannen in rood vouwen een gigantisch spandoek uit met de tekst 'Danke Michael'. Fotografen staan zij aan zij met laddertjes te wachten op de podiumceremonie van de Grand Prix van Brazilië. De mensen op de tribunes vinden het geweldig dat eindelijk weer eens een landgenoot heeft gewonnen. Ik was te laat en sta achteraan. Kan niets zien en besluit maar even aan de achterkant te gaan kijken. Daar is het stil en verlaten. Als je zou willen kan je mooie attributen jatten uit de garages van Renault en Ferrari.
16.30 uur. In de box van Renault is het feest. Monteurs spuiten met champagne en ze nemen Flavio Briatore op de schouders. Een paar deuren verderop lijkt het meer op een mortuarium. Nou is het volgens mij zelden echt gezellig bij Ferrari, maar nu heest een grafstemming. Monteurs lopen er bij alsof het leven nooit meer leuk zal worden.
Schumacher zelf staat voor de garage de pers te woord. Ik sta tussen de dringende cameramensen en verslaggevers die hun armen uit de kom strekken om een microfoon onder de neus van Michael te houden. Een mooie beelden worden het niet, maar we hebben wel een reactie van Schumi.



16.48 uur. De persconferentie van de top 3 is afgelopen. Nu komen ze bij het zogenaamde vierkantje voor televisie-interviews. Ook hier is het een gekkenhuis. Toch lukt het Jack Plooij om Button, Alonso en Massa te spreken. De afgelopen jaren heeft onze pitreporter een bijzonder goede band opgebouwd met alle rijders. Nu Schumacher stopt is er geen rijder meer onbenaderbaar. Of het moet zijn broertje Ralf zijn.
17.12 uur. Eindelijk komt de nieuwe wereldkampioen terug bij het team. Na alle plichtplegingen is het tijd voor een feestje. De monteurs gaan helemaal uit hun dak. Het is uniek dat wij er gewoon tussen staan en zelfs een biertje in de hand krijgen gedrukt. Dit kan je geen werk meer noemen. Ik maak wel beelden, maar heb ook het gevoel dat ik een klein onderdeeltje van het feest ben.
Niemand zeggen dat ik eigenlijk had gehoopt op een stunt van Schumacher.
17.55 uur. Je gelooft het niet, maar het is echt waar. Op het moment dat ik net klaar ben met alle interviews komt een Honda monteur voorbij gelopen. Ook hij is blij dat het seizoen er op zit en hij neuriet: 'Brasil, lala lala lala la laaaaaa la laaaaaaaaaa la la…'



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.