Amsterdam. In Amsterdam-Noord, niet ver van de IJ-Kantine en de NDSM-werf ligt het Greenpeace actieschip de Sirius. Vanmiddag liep ik er toevallig langs en realiseerde me dat we tegenwoordig veel minder van de milieuorganisatie horen dan een jaar of 20 geleden. Of ligt dat aan mij?
De kleine Rein was groot Greenpeace fan. Milieu vond ik een interessant woord, maar het ging mij vooral om de acties tegen jacht op zeehondjes of walvissen en de spectaculaire zeeslagen tegen het dumpen van radioactief afval. Foto's en video-opnamen van het werk van Greenpeace spraken mij erg aan. Ik heb me ooit heilig voorgenomen om later, als ik groot was, ook een actievoerder te worden.
Op de basisschool heb ik spreekbeurten gehouden over Greenpeace, ik ben jaren donateur geweest (tien gulden per jaar) en ik zamelde geld in door het organiseren van rommelmarkten in de straat.
Ergens in een doos met jeugdsentiment heb ik een informatieboekje over Greenpeace gevonden dat ik in 1985 heb gemaakt. Ik verkocht die gekopieerde boekjes voor één gulden vijfentwintig aan de buren. Volgens mijn eigen tekst op de cover ging daarvan vijfendertig cent naar het goede doel.
Dat boekje is nog gemaakt op de Erica typmachine van mijn vader en de kopjes boven de tekst heb ik gemaakt met ouderwetse wrijfletters. Zo te zien heb ik ook heel wat typ-ex gebruikt. Inhoudelijk heb ik vooral informatiebrochures van de milieuorganisatie overgeschreven. Interessant is de laatste zin: 'Ik blijf thuis, maar help Greenpeace.'
Tegenwoordig doe ik weinig goeds voor het milieu. Mijn Bora is nog steeds niet uitgerust met een roetfilter, ik produceer bergen afval, verbruik schaamteloos energie en gebruik het liefst zo veel mogelijk chemische middelen om het huis schoon te houden. De volwassen Rein is gemakzuchtig geworden.
De Sirius in Amsterdam. Kan die boot me wakker schudden?
De kleine Rein was groot Greenpeace fan. Milieu vond ik een interessant woord, maar het ging mij vooral om de acties tegen jacht op zeehondjes of walvissen en de spectaculaire zeeslagen tegen het dumpen van radioactief afval. Foto's en video-opnamen van het werk van Greenpeace spraken mij erg aan. Ik heb me ooit heilig voorgenomen om later, als ik groot was, ook een actievoerder te worden.
Op de basisschool heb ik spreekbeurten gehouden over Greenpeace, ik ben jaren donateur geweest (tien gulden per jaar) en ik zamelde geld in door het organiseren van rommelmarkten in de straat.
Ergens in een doos met jeugdsentiment heb ik een informatieboekje over Greenpeace gevonden dat ik in 1985 heb gemaakt. Ik verkocht die gekopieerde boekjes voor één gulden vijfentwintig aan de buren. Volgens mijn eigen tekst op de cover ging daarvan vijfendertig cent naar het goede doel.
Dat boekje is nog gemaakt op de Erica typmachine van mijn vader en de kopjes boven de tekst heb ik gemaakt met ouderwetse wrijfletters. Zo te zien heb ik ook heel wat typ-ex gebruikt. Inhoudelijk heb ik vooral informatiebrochures van de milieuorganisatie overgeschreven. Interessant is de laatste zin: 'Ik blijf thuis, maar help Greenpeace.'
Tegenwoordig doe ik weinig goeds voor het milieu. Mijn Bora is nog steeds niet uitgerust met een roetfilter, ik produceer bergen afval, verbruik schaamteloos energie en gebruik het liefst zo veel mogelijk chemische middelen om het huis schoon te houden. De volwassen Rein is gemakzuchtig geworden.
De Sirius in Amsterdam. Kan die boot me wakker schudden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.