Hilversum. Piet Paniek is verslaggever bij een nieuwsrubriek. Hij zit er al jaren en dankzij oorlogen, rampen of ander leed behoort hij tot de BBN (Bijna Bekende Nederlanders). Dit tengere mannetje is de verpersoonlijking van did it, done it. Hij heeft alle T-shirts.
Tot zijn standaard uitrusting behoort een pakje Marlboro. Altijd in de borstzak van een ongestreken overhemd. Bic pen tussen de tanden en telefoon aan een oor.
Het is niet alleen oksellucht en eigendunk die hem zurig maken. Zeiken, zeuren en zuigen, is zijn tweede natuur. Alle grapjes die hij maakt zijn cynisch. Humor ten koste van anderen.
In zijn jonge jaren struikelde hij over zijn ambities. Nu is dat minder, zegt hij. Toch is een dag niet gescoord als een kwartier zonder sigaret.
De sterverslaggever vindt zichzelf erg goed. Hij heeft het graag en vaak over ik. De rest van de wereld is dom of deugt niet.
Ondanks zijn ervaring en routine is hij tijdens het werk onrustig en gestrest. Het neurootje heeft ADHD uitgevonden en verbeterd. Vandaar ook de bijnaam Paniek.
Na al die jaren heeft hij nog steeds geen geduld voor het neerzetten van een lampje of een noodzakelijke tapewissel. Hij haat het statief. Interviews noemt hij quotejes. Die laat het bij voorkeur van de schouder en in natuurlijk licht draaien. Dat is een praktische keuze, want dan hoeft hij niet te helpen met sjouwen. Piet Paniek heeft een hekel aan wachten. Zelf komt hij vaak te laat.
Apparaten doen nooit wat hij wil. De afgelopen jaren heeft hij zeker vijf telefoons stuk gegooid, twee laptops vermoord en dagelijks scheldt hij Tomtom de huid vol. Ook redacteuren, producers, editors en cameraploegen krijgen er regelmatig van langs. Soms terecht, maar meestal niet. Onredelijkheid kent geen tijd.
Als iets mis gaat, ligt het nooit aan Pieter. Hij rijdt nooit verkeerd, stelt de slimste vragen en weet het beter. Deskundigen spreekt hij schaamteloos tegen. Discussiëren met hem is kansloos; hij wint altijd. Noemt zichzelf autodidact en behoort tot de categorie multifunctioneel. Als het moet vliegt hij een Jumbo. De politiek is iets voor hem, hij draait zijn hand niet om voor een chirurgische ingreep, schrijft ooit een bestseller en kan hij beter filmen dan zijn cameraman. Dat laatste is dan ook niet ingewikkeld.
Het is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als Pieter.
Tot zijn standaard uitrusting behoort een pakje Marlboro. Altijd in de borstzak van een ongestreken overhemd. Bic pen tussen de tanden en telefoon aan een oor.
Het is niet alleen oksellucht en eigendunk die hem zurig maken. Zeiken, zeuren en zuigen, is zijn tweede natuur. Alle grapjes die hij maakt zijn cynisch. Humor ten koste van anderen.
In zijn jonge jaren struikelde hij over zijn ambities. Nu is dat minder, zegt hij. Toch is een dag niet gescoord als een kwartier zonder sigaret.
De sterverslaggever vindt zichzelf erg goed. Hij heeft het graag en vaak over ik. De rest van de wereld is dom of deugt niet.
Ondanks zijn ervaring en routine is hij tijdens het werk onrustig en gestrest. Het neurootje heeft ADHD uitgevonden en verbeterd. Vandaar ook de bijnaam Paniek.
Na al die jaren heeft hij nog steeds geen geduld voor het neerzetten van een lampje of een noodzakelijke tapewissel. Hij haat het statief. Interviews noemt hij quotejes. Die laat het bij voorkeur van de schouder en in natuurlijk licht draaien. Dat is een praktische keuze, want dan hoeft hij niet te helpen met sjouwen. Piet Paniek heeft een hekel aan wachten. Zelf komt hij vaak te laat.
Apparaten doen nooit wat hij wil. De afgelopen jaren heeft hij zeker vijf telefoons stuk gegooid, twee laptops vermoord en dagelijks scheldt hij Tomtom de huid vol. Ook redacteuren, producers, editors en cameraploegen krijgen er regelmatig van langs. Soms terecht, maar meestal niet. Onredelijkheid kent geen tijd.
Als iets mis gaat, ligt het nooit aan Pieter. Hij rijdt nooit verkeerd, stelt de slimste vragen en weet het beter. Deskundigen spreekt hij schaamteloos tegen. Discussiëren met hem is kansloos; hij wint altijd. Noemt zichzelf autodidact en behoort tot de categorie multifunctioneel. Als het moet vliegt hij een Jumbo. De politiek is iets voor hem, hij draait zijn hand niet om voor een chirurgische ingreep, schrijft ooit een bestseller en kan hij beter filmen dan zijn cameraman. Dat laatste is dan ook niet ingewikkeld.
Het is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als Pieter.
...Willebrord Frequin...?
BeantwoordenVerwijderen